James Geurts @ Badgast, Scheveningen

In Scheveningen is een soort van surfdorp gebouwd. Een aantal zeecontainers is omgebouwd tot hotelkamer, surfwinkel en kroeg en er is een kleine alternatieve scene die vandaar uit zo af en toe het strand op rent met een surfboard onder de arm.

satellietgroep.nl

Met bijdrage van Fabrice Schomberg

Badgast is een project van de Satelietgroep. Ook zij hebben een container toegewezen gekregen en organiseren daarvan uit een alternatief Artist in Residency program. In een hele krappe omgebouwde container worden kunstenaars uitgenodigd tot een spartaanse maand tussen de surfdudes.

Vorige week was er een publiek moment toen artist in residence en surfer James Geurts besloot de zonneschijn na de zonsondergang eventjes vast te houden.

Hij deed dit door de zon overdag te vangen in zonnepaneel met accu en daarmee na zonsondergang een alternatieve zonsondergang te bieden door het opgevangen licht weer vrij te laten in een serie aan elkaar gekoppelde TL-balken.

Het publiek mocht zelf participeren door het materiaal naar de vloedlijn te dragen. Er moest wel eerst even gewaad worden.

Vervolgens was het wachten op de zonsondergang.

Omdat het even duurde werd er een hoop naar de golven gestaard..

..en werd er flink wat gefotografeerd.

Fabrice Schomberg kwam met een verhaal om de tijd te doden en omdat het verhaal wel aardig aansloot vult het de rest van dit report..

In een vorig verhaal had de held uit het verhaal een maan gekocht van een steeds terugkerende vreemdeling die er bij de held keer op keer op aandrong zijn boom te verlichten. Zo komen we erachter dat de bron is van het licht van de maan een nog veel lichtere entiteit, de zon, kent. Door de verschillende ontmoetingen en de uitgewisselde kennis over de zon besluit het bestuur dat die de zogenaamde zon, waar iedereen het nu over heeft, er wel direct moet komen om de boel te verlichten. Zoals eerst alleen de maan zijn licht over het landschap liet schijnen, zal nu de zon nog veel meer van de omgeving onthullen.

Het verhaal ontwikkelt zich verder als de zon wordt gevraagd te gaan schijnen. Deze stemt daarmee in en dan breekt het ochtendgloren aan. De mensen aanschouwen voor het eerst in hun leven de morgen en het voelt alsof ze net wakker zijn geworden en de horizon blijkt een stuk verder te liggen dan alleen in het licht van de maan te zien was. Vogels beginnen in de morgenstond spontaan te fluiten, precies zoals we heden ten dage gewend zijn, en zo wekken zij ons onwillekeurig met hun gekwetter.

De zon scheen nu en het werd middag. Hij straalde zo sterk en dat nu werd het daglicht genoemd, het licht dat een dag duurt. Alleen, de zon scheen dagen, weken en maanden onafgebroken. De aarde droogde uit en het werd heel heet. De zon had gedaan wat hem gevraagd was, hij was opgegaan. De mensen konden de slaap niet meer vatten en wat moesten ze zonder slaap?

Terwijl de zon scheen en haar hitte verspreidde schuilden de mensen in de grotten van een grote berg en vroegen de zon alsjeblieft onder te gaan. “Ondergaan!?!” antwoordde de zon, “ik ben nog maar net opgegaan! Verwachten jullie nu echt van mij dat ik opkom en onderga wanneer jullie dat willen, dus elke dag op en onder ga? Verwachten jullie dit van mij? Oh nee, lieve vrienden, jullie vroegen me te schijnen en dat is wat ik nu doe!”.

In het binnenste van een berg dachten de mensen diep na over wat hen nu te doen stond. Was het mogelijk verder te leven in de onafgebroken zonnewarmte en met al dat zonlicht? Toen kwam er iemand met een idee, hij stelde voor om de zon gewoon weg te duwen. Maar hoe konden ze bij de zon komen en misschien was het door de hitte niet eens mogelijk bij de zon te komen. Dit riep bij een ander het volgende briljante idee op: “Als”, zei hij, “we de zon niet weg kunnen duwen en er niet voor kunnen zorgen dat de zon opzij gaat dan kunnen we proberen onszelf van de zon te verwijderen. Kijk! Help me,” riep hij, en hij begon tegen de berg te duwen in een poging zo te kunnen ontsnappen aan het zonlicht. Natuurlijk kon hij dit niet alleen en een paar mensen begonnen te helpen. Toen gingen meer mensen helpen en nog meer en het duurde niet lang voordat een hele massa mensen aan de voet van de berg deze in beweging probeerden te brengen, tot een kleine aardbeving werd gevoeld die ook verder weg opgemerkt werd. Er gebeurde iets raars, de gehele wereld kwam langzaam in beweging en de aarde begon nu te draaien. Niet dat de aarde vierkant was, maar hij begon nu om zijn as te tollen en verwijderde zich al draaiend net lang genoeg van de warmte van de zonnestralen om een beetje af te koelen voordat hij zich weer langzaam in het zonlicht stortte, waarop na een zekere tijd opnieuw de schemering volgde.

Ze noemden de tijd in het licht, dag, en het andere deel van de tijd, waar er geen licht was, nacht. In de nacht dook zo nu en dan de maan op en deze gaf een beetje licht. Sinds dat moment was er dus daglicht en nachtlicht en ook al zijn er mensen die denken dat de zon overdag licht geeft en ‘s nachts dooft, wij weten dat de zon, ook als we haar niet zien, niet-aflatend schijnt en haar licht verspreid.

Het verhaal was klaar en de zon ging onder.

en werd door James Geurts nog eventjes vastgehouden.

http://www.sketchedworlds.com/
http://www.satellietgroep.nl/

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*