About [Redactie] 9040 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.
Website

13 Comments

  1. “(Dit artikel verscheen eerder in NRC Handelsblad en werd met toestemming overgenomen.)”

    Volslagen idioot natuurlijk dat het stuk niet bij het NRC zelf online staat.

  2. Heijne redeneert juist. Nederland is een fiscaal doorgereguleerd land waarin met het subsidie- en belasting instrument de gehele samenleving wordt gesubsidieerd. De gelden die gereserveerd zijn voor de boeren, voor de hypotheekrenteaftrek, kinderopvang en de huursubsidie staat in groot contrast met de gelden voor cultuur. Subsidiering wordt voor deze domeinen als niet oneerlijk gezien.
    En nog menen zelfs kunstenaars dat er wat van de pot cultuur af kan. Misschienj uit een soort bravoure om de neo-liberale tendens te omhelzen. Maar met realisme heeft het niets van doen.

  3. Niet dat ik perse pleit voor meer geld.
    Het ontbreekt aan een juiste onderbouwing voor de bestedingen aan cultuur. Juist onder kunstenaars ontbreekt deze gave.

  4. Er zit een hoopgevende essentie in dit sterke stuk, een mooi handvat voor de komende tijd van zelfreflectie en -waardering van de kunstenaar en zijn/haar positie in de samen(?)leving.

  5. Ik denk trouwens dat veel ‘kunsthaat” voortkomt uit “kunstangst”, het idee dat Jan Modaal, Henk , Ingrid en Geert met de pet het gevoel hebben dat ze iets cultureels in de keel geramd wordt waar ze geen zin an hebben, omdat “ze” zich er niet mee kunnen identificeren. Terwijl dat natuurlijk in het grote plaatje voor veel meer dingen geldt; landbouwsubsidies, privatiseringen, de JSF, gesubsidieerde banken etc etc.
    Misschien heeft dit te maken met een angst en/of kramp tot zelfexpressie of zelfontplooing bij een hoop mensen, terwijl juist dat elementen zijn die in een brede zin de kern vormen van cultuur, en éigenlijk heel dicht bij de mensen staan. En niet als een winkeletalage gescheiden zijn van het publiek door een dikke glasplaat zodat je alleen mag kijken en niet aankomen. Precies dat gevoel creëert een averechts effect; kunst moet mij niet, en als dat gevoel door een populistische pratende peroxidepruik en consorten wordt aangewakkerd is de beeldvorming compleet. Want daar gaat voor een groot deel om, beeldvorming. En daar gaat het eigenlijk juist helemaal niet om. Maar dat is een veel breder probleem in de huidige samenleving naar mijn idee.

    Hier ligt een groot probleem; waarom de Kunst nu in de negatieve spotlights staat en dat het nog werkt ook.

    Wat een gedoe. Lang leve de kolencentrales!

  6. @ E.Rosie
    ‘Hier ligt een groot probleem; waarom de Kunst nu in de negatieve spotlights staat en dat het nog werkt ook.’

    Puur zondebokmechanisme.
    De bij de massa aanwezige spanningen in de samenleving moeten ontladen worden, zeker in tijden van recessie, dit gaat het makkelijkst door iets uit te kiezen waarmee men zich maar moeilijk kan vereenzelvigen, kunst bijvoorbeeld (of Islam).

    Mocht de kunst per direct uit de samenleving
    verdwijnen, dan zoekt men gewoon een nieuwe
    zondebok.
    Dat is nou eenmaal de kern van het zondebokmechanisme.

    (Met ‘kolencentrales’ verwijst u naar Thatcher?)

  7. De kolencentrales staan in dit geval meer voor het “teruggrijpen naar een dubieus geweten uit een recent verleden”, en ja, daar zit ook wel een parallel in met het zondebokmechanisme…al zijn de jaren 30 iets verder weg natuurlijk.

    Al die hunkering naar waterdichte verhaaltjes en populistische optelsommetjes, in het kader van de vrije meningsaanfluiting, wat een situatie.

    Maar we moeten er doorheen, hoe dan ook. Wie we dan ook mogen zijn.

  8. Ik denk niet dat het zuiver een probleem van beeldvorming is en een wind die over moet waaien. De kunst kan zijn verhalen niet uitleggen. Ik krom mijn tenen bij elke kunstenaar die in de media voorbijschuift. Verhaaltjes over spiegels en verwondering die nodig zouden zijn voor de maatschappij of kunstenaars die zich autistisch in hun eigen vormenalgebra huldigen.

    In het eerste geval is het zuiver defensief en komt men niet tot de kern van wat de relatie nu is of zou moeten zijn. Het defensieve is gelegen in het feit dat men zo afhankelijk is gemaakt van de geldstromen. De kunst wil aanspraak maken op maatschappelijke gelden zonder dat men kan bogen op een definitie van nut en noodzakelijkheid.
    Waarom moet spiegeling en verwondering geld kosten? Waartoe dient dat dan?

  9. Niks gezegd over een wind die voorbij moet waaien, dat gaat voorbij aan wat er speelt en dat is net zo bizar natuurlijk.

    Ik zie alleen dat heel veel mensen vanalles suggereren en geen echte uitleg of verantwoording hoeven af te leggen, het algemene plaatje volstaat, of eigenlijk vooral zo lang mogelijk blijven hameren op een bepaalde insteek. En dat is echt niet alleen een probleem van de politiek.

    Nut en noodzakelijkheid; JPB zou het zo gezegd kunnen hebben. Een doorgeschoten technocratie waarin alles maar dan ook alles in cijfers vertaald moet worden om serieus genomen te worden mist inderdaad vaak jammerlijk het nut en essentie van reflectie, experiment, twijfel etc.

    Zuiver. Ai nee dat is geen zuivere insteek nee…maar wat een streven JS! Lukt je dit zelf wel dan om zuiver in het reine te komen met je artistieke perceptie? Ik hoop het niet toch?

  10. Hoho, E. ik beschrijf alleen een structuur. Ik stel het niet als ideaal. Maar er is een relatie opdrachtgever-uitvoerder bij de relatie subsidient-kunstenaar/uitvoerder. In deze relatie wordt altijd een nut/noodzakelijkheid geformuleerd.
    En het is een feit dat deze relatie, stammend uit een tijd van paternalistische bevoogding, roept om herijking en herformulering onder dwang van de verderschrijdende democratisering waar ook het populisme een exponent van is.

  11. Pfew! : )

    Nut-noodzakelijkheid; is dat niet gewoon “rendement”? Zowel vanuit zakelijke opzicht (internationale allure etc. ) als rendement in een meer maatschappelijke vorm ( spiegels /verwondering/identiteit/culturele identificatie etc etc)

    Ik vraag me soms af waarom toch gevestigde kunstenaars “grote namen” nog steeds een en wederom een projectsubsidie ontvangen..of zelfs een basisbeurs. Dat valt dan waarschijnlijk meer in de eerste definitie van rendement…

  12. Dat is omdat de toverwoorden ‘ondernemerschap’ en ‘internationalisering’ zo goed klonken bij de Mondriaanstichting. Waarschijnlijk om daarmee ‘getrapt’ spiegeling en verwondering te generen. Maar dan op globale schaal. Think Big!

    Ik heb gehoord dat China weer ‘uit’ is?
    Please inform.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*