DE ‘EERSTE MAANDAG VAN DE MAAND SIRENES’ KLINKEN WEER: het is weer tijd voor een goed TAFELGESPREK in café TROPICAL

Ha gezellig

Kunst maken en kunst tonen staan op gespannen voet met elkaar. Immers: in het maken is er niets te verliezen, terwijl er in het tonen vaak van alles te verliezen is. Als maker lijkt het alsof je dus dichter op de oerkracht van kunst zit: het volledige vrije veld waarin onbekommerd geëxperimenteerd kan worden, niet geremd door stelling noch theorie, waarin gelijk onzin is en zin voortdurend gelijk heeft.

(Column/statement/uitnodiging voor gesprek Gilbert van Drunen.)

Soms vloeien de twee werkwoorden in elkaar over en wordt maker tentoonstellingsmaker. De tentoonstellingsmaker is dan in staat om al samenstellend het volledig vrije, maar levensgevaarlijke mijnenveld van de kunsttentoonstelling te betreden, om laverend tussen stellingen, theorieën, denkkaders een uitzicht te bieden op geweldige zinvolle onzin – en dat bedoel ik positiever dan dat ik bedenken kan.

Maar de tentoonstellingsmaker, ook wel curator genoemd – wat mij, gezien de heldere uiteenzetting omtrent dit begrip in menig woordenboek verbaasd – schiet soms door, wordt curator operum publicorum. Dan dient hij (of, opvallend vaak ‘zij’ – dat zou ik een andere keer graag willen onderzoeken) plots de ‘publieke zaak’ en gaat het over groene energie, stedenbouw, of sociale participatie.

En dan mopperen de makers die achterblijven. Die komen met moraliserende vergelijkingen als prostitueren, immers: samengesteld uit het Latijn ‘pro’ en ‘statuere’, betekent ‘uitstallen’, ‘naar voren zetten’, ‘tentoonstellen’…

Kunstenaars en curatoren hebben elkaar nodig, zoals tandartsen tanden, metselaars architekten, filosofen dichters en politici kiezers. Maar, zoals in elk huwelijk; of dat nu gearrangeerd, gewoontegetrouw of uit werkelijke liefde ontstaan is, er blijven vele vragen open.

Zijn kunstenaars ‘conservatiever’ dan curatoren? Staat de dadendrang van de curator de kwalitatieve verdieping van kunst in de weg? Staat de beloning van curatoren niet in schril contrast met het hongerloon van veel kunstenaars? Zijn curatoren slimmer dan kunstenaars? Leven curatoren langer en gelukkiger? Of is kunst maken sowieso slechter voor je gezondheid? Denkend kom je vaak tot de conclusie dat tonen boven alles verheven is. Doende kom je vaak tot andere conclusies.

Over dit merkwaardige spanningsveld in de kunst wil ik het deze avond hebben.

Zoals altijd:
IEDERE EERSTE MAANDAG VAN DE MAAND
Om 20:00 uur CAFÉ TROPICAL ‘s-Gravendijkwal 109, Rotterdam

Open uitnodiging:

http://www.facebook.com/events/154975454624120/

About [Redactie] 9028 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*