The Humans @ Witte de With

De openingsinzet van de nieuwe directeur Dafne Ayes is fors:

“An ongoing installation, an exhibition, multiple encounters and ‘Causeries,’ rehearsals, and a play.”

Zes maanden lang opbouwvertier?

wdw.nl/event/the-humans

Voor het project The humans is de benedenverdiep getransformeerd tot kantoor, vergaderruimte, werkplek, aula, televisie- en bioscoopzaal waar Alexandre Singh werkt aan zijn toneelstuk The Humans en waar diverse causeriën, debatten en symposia worden ingepland.

David: FR —> NL —> wereld, Schafhausen: GE —> NL —> gestrand?

Her en der hangt wat restmateriaal. Papiertjes en post-its tonen wat zoal besproken werd.

Defne Ayas landt in NL en bestiert de komende jaren Witte de With.

Ik ben maar matig enthousiast over deze stand van zaken aangezien er he-le-maal niets te zien is. Waar ik een doolhof vol avontuur verwachtte, een kermis vol ijdelheid en activiteiten, pak hem beet een durende theaterworsteling in de smaak Roodkapje, wordt ik nu op de gebruikelijke wijze getrakteerd op de Witter dan Withiaanse leegtes, voorspelbaar.
Maar het kan: alle voordeel van de twijfel. Ik kom volgende maand en de maand erna weer buurten en de maand erna weer buurten. Of vaker. Singh begint net is nog tot eind oktober aan het werk. Er zal misschien van alles ontstaan.

Drie films/documentaires, die ik graag wil zien. Voor Jef Cornelis Documenta IV en V moet u komen buurten, Prisoners Dilemma van Richard Serra uit 1974 staat online bij de Ubu’s en is de moeite:

“The host of Serra’s 1974 parody game show, Prisoners’ Dilemma, explains that the loser will spend six hours alone in a basement – “that’s about the length of the average boring artist’s videotape”

ubu.com/film/serra_prisoner.html

Op moment van bezoeken plusminus twee weken na de opening was er weinig tot niets te zien.

En toen was er licht.

Op de bovenverdiep Meriç Algün Ringborg:

“een ogenschijnlijk simpele, horizontale lijn die zich uitstrekt over de muren van de tentoonstellingsruimte van Witte de With.”

“Het onverwachte uitgangspunt voor Line No.2 (Holy Bible) is Alexander Selkirk, die bekend staat als de originele Robinson Crusoe, het hoofdpersonage uit Daniel Defoe’s fictieve biografische roman uit 1719.”

“Algün Ringborgs werk toont de Bijbel als symbool voor zelfcontrole, zoals dat zich uitte in de verhalen van Selkirk en Crusoe en bepaalt zodoende de rol van religie in de loop van de geschiedenis nader.”

Niet alleen ogenschijnlijk simpel. Zo gepresenteerd en gepretendeerd een verdiepingbreed uitgesponnen gimmick met wat prietpraat voor het noodzakelijke cachet.

Maar buitengemeen interessant is de tekst op de website van Meriç Algün Ringborg zelf over dit werk. In vergelijking met de verwijzingen naar Crusoe en Selkirk is die veel beschrijvender en to the point en maakt die context het werk anders; minder gimmick, meer abstract en bovenal beeldender en veel beter.

Leuk detail: toen ik WdW bezocht schuifelde vreemd volk op leeftijd door de bovenzalen, wellicht getriggerd door de bijbelse insteek kwam men eens buurten, naarstig op zoek naar stichtelijks, God’s roep of naar naakt van Adam en Eva.

Alle verwarmingen op maximum.

Zo leest Alexander Selkirk, de originele Robinson Crusoe gewoonlijk zijn Romeinen.

Alexandre Singh werkt tot eind oktober aan The Humans. Prompts & triggers Algün Ringborgs is nog te zien tot 17 juni.

wdw.nl

(Upcoming: 1 en 2 juni tijdens de operadagen podium voor De Player Maulwerker: wdw.nl/event/witte-de-with-rotterdam-artikulatie/)

Op weg naar beneden/boven passeer je deze installatie zonder titel van Gitte Hendrikx behorende bij/overloop van de tentoon Secret Gardens in Tent.

About Jeroen Bosch 4740 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

2 Comments

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*