Venetië report I: Opening ‘Room with Broken Sentence’ van Mark Manders.

DSC01438

Uw nederige Trendbeheerreporter mocht als embedded journalist mee om de biënnale van Venetië te verslaan.

Het eerste hoofdstuk van dit report over deze culturele veldslag tussen de verschillende naties komt van het front; de Giardini, waar Nederland gewapend met Mark Manders en ‘een kamer met een gebroken zin’ de stellingen betrok.

DSC01358

De halve Nederlands kunstwereld was naar Venetië gevlogen om aanwezig te zijn bij dit heugelijke feit.

Tijdens het wachten maakte zich een lichte opwinding meester van mij en van de andere omstanders terwijl we gespannen keken naar de met kranten dichtgeplakte ramen.

DSC01374

Afgaande op de lichte vibratie in de stem van Birgit Donker had ook zij uitgekeken naar dit moment, waar ze verder alleen maar de gang van zaken duidelijk hoefde te maken en curator Lorenzo Benedetti aan moest kondigen.

DSC01384

Ook Lorenzo was bevangen door de bijzondere gelegenheid en hield het verder kort.

DSC01418

Birgit Donker nodigde Mark Manders nog uit tot een aanvulling, maar deze wist met een eenvoudig sculpturaal gebaar duidelijk te maken dat hij daar geen noodzaak toe zag. Dit tot groot vermaak van de aanwezigen.

De kunstenaar overhandigde de toegesnelde minister Bussemaker van OCW rap de werkelijk prachtige, door Roma geproduceerde, catalogus.

DSC01390

De minister wist met de hulp van Birgit Donker en een slimme truc de verlegen kunstenaar voor de microfoon te krijgen om wat wetenswaardigheden over de catalogus te laten vertellen.

DSC01424

Mevrouw Bussemaker gaf vervolgens duidelijk aan zelf geen problemen te hebben met wat publieke woorden en vertelde zelfverzekerd over de oude problemen die maar niet opgelost werden en die alsnog door kunstenaars opgepakt zouden kunnen worden. Onder het mom van God zegene de greep kunnen de kunstenaars er wellicht nog wat mee, die hebben momenteel toch niets maatschappelijk zinnigs te doen.

Ze had ook goed nieuws voor Falke Pisanno, die ze Falko noemde en als enige genomineerde van de Prix de Rome. Buiten dat het klonk als een verkapte verspreking met betrekking tot de uitslag van de prix, zag mevrouw Bussemaker ook een schitterende toekomst voor haar in het buitenland voor zich. Ze ging daarom een brief schrijven naar de tweede kamer om daar eens werk van te maken. Falko zit dus goed en ook Zorro Feikel (zoals ze hem noemde) mag mee.

Verder zag ze bijzondere waarde in de creatieve industrie en in Studio Roosegaarde. Instemmend gemompel bleef uit.

Dat het allemaal iets subtieler klonk dan hier neergepend kunt u op de site van de minister lezen, maar de toehoorders hadden overduidelijk wat moeite met de sociaal democratische boodschap van maatschappelijke dienstbaarheid en de belofte van een reisbeurs voor jong talent, terwijl ze net met veel moeite de feestjurk hadden gered uit het culturele slagveld dat ze in Nederland hadden achter gelaten.

DSC01421

Mark, Birgit en Lorenzo kropen ondertussen bij elkaar als de drie leden van een kwajongensbende die naar de juf moeten luisteren, terwijl ze eigenlijk willen gaan voetballen.

DSC01441

Gelukkig konden al snel de deuren open en mocht een kleine delegatie gaan previewen.

DSC01475

Of het hier om een herwaardering van Trendbeheer gaat weet ik niet, maar uw nederige reporter mocht gelijk mee naar binnen.

Het bood de mogelijkheid om rustig rond te kijken (of om gewoon wat te babbelen) terwijl andere genodigden in de deuropening moesten wachten op hun beurt.

DSC01449

Eenmaal binnen was daar een bekend beeld,..

DSC01445

..maar dan soort van nogmaals uitgevoerd en in bijzonder fors formaat.

DSC01444

Er is een typisch Mark Manderiaans half byzantijns balanceerbeeld..

DSC01450

.. en een flinke hoeveelheid plastic dat dient als sculpturaal element..

DSC01462

..of als treiterig schotje. Om dit schotje kan gelopen worden.

DSC01468

Een ander schotje blokkeert het zicht op het werk erachter dat slechts met het gebruik van een lange arm en een camera zichtbaar gemaakt kan worden.

DSC01464

Verder maken enkele losstaande beelden..

DSC01454

..en de onvermijdelijke vos met muis de presentatie rond.

DSC01451

Mark Manders toont verder dat hij als geen ander in staat is het kleine..

DSC01480

..en het bijzonder subtiele net zo belangrijk te maken als het grote en imposante.

DSC01485

Het is een werkelijk prachtige, uitgebalanceerde en perfecte presentatie geworden.

Eigenlijk maakt de presentatie in één klap duidelijk dat Mark Manders al jaren geleden gekozen had moeten worden.

Wellicht had de imperfectie van destijds voor een net iets jeugdiger elan gezorgd. Het paviljoen is op z’n mooist en Mark Manders op z’n best, maar het is tegelijkertijd ook wellicht net iets te rustig, netjes en statig om in 2013 de finale van de biënnale te kunnen halen.

DSC01693a

Dat Mark Manders de jeugdige streken nog niet helemaal verloren is bewijst het beeld in een supermarkt, een paar straten verder.

Als de Venetiaanse burger er overheen stapt om bij de blikken bonen te kunnen steekt het nog een beetje een plagerige tong uit naar de belangrijkheid van het internationale superkunstfestival dat de biënnale is en wil zijn.

DSC01442

Dat Mark Manders dit jaar de kunstenaar zou worden kon eigenlijk niet anders, want van de 72 voorstellen waren er schijnbaar acht waarin hij werd voorgesteld.

Wat het plan van curator Lorenzo Benedetti uiteindelijk bijzonderder maakte dan dat van de zeven of 71 anderen weten alleen Defne Ayas en de andere vier commissieleden.

DSC01487

Buiten wachtte de mogelijkheid om het geheel door te laten dringen, de meningen van de collegae te vernemen en de rest van de biënnale te bekijken.

Daarover later meer, maar ik verklap alvast dat wat mij betreft het ticket rustig geboekt kan worden.

 

Inmiddels zijn in deze serie ook deel II en III verkrijgbaar:
Report II neemt ons mee naar de discussietafel.
Report III biedt een kijkje in de landen paviljoens.

 

10 Comments

  1. Een mooi verslag over dat gehotemetoot, arme Mark! Een staatsecretaris die even haar beleid in de markt zet, ik heb nog niet veel opmerkingen daarover gezien. Verder had ik al het idee dat het de moeite waard is om te gaan, maa ja, ik ben geen topkunstenaar naar de overheidsnorm en zal het met mijn eigen zuur verdiende centjes moeten doen!

  2. Geweldig stuk EvdL. Als een thriller en met welk een mooie ontknoping (deuren open) (Is er nog gevoetbald?) Ik vrees dat ik moet boeken om het met eigen ogen te aanschouwen. Ziet er fantastisch uit

  3. Och Kees, het werk is voor twee a drie ton verkocht. Zo arm is dat niet voor Mark. Is het Mondriaanfonds daarmee als galerette ook spekkoper?

  4. Hm Jack, ik geloof dat Kees verwijst naar de jonge internationale exportartikelen, de Falko Pisano’s en Zorro Feikels in plaats van naar Mark Manders. Ik hoop toch dat die zijn eigen ticket niet hoefde te betalen.

    Ik vermoed verder dat het Mondriaan Fonds geen percentage krijgt van de verkoop aan Moma. Dat zou anders wellicht kunnen leiden tot een minder correct selectiebeleid in de toekomst.

    Maar wie weet is het cultureel ondernemerschap ook doorgedrongen tot de toplaag van het Nederlands subsidiebeleid.

  5. Het was meer een grap Eelco over het MF als galerist, natuurlijk neemt het geen deel op. Ik mag het hopen althans. Ik verwees meer naar naar de verwevenheid van Fonds en de commercie, die in de Nederlandse setting het subsidiebeleid tot een stimulering van de kunst als commercie (als ‘talent’) definieert.
    En voor succes kun je wel wat ‘gehotemetoot’ verdragen toch?
    Het ware eigenlijk wel consequent om een percentage te vragen.

  6. Sure. Water is nat. Toch zouden de experts in communicatie, die bij uitstek aan kunstenaars toegeschreven expertise zich wat meer kunnen bekwamen in het toe-eigenen van deze platforms. Het plaatje bij het praatje van Bussemakers, is een te kleine eer voor het werk van Manders.
    Een a-politieke houding wordt politiek door de context te negeren waarin ze stommetje speelt.
    Hoe luid de kwaliteit van het werk ook spreken moge.

  7. even: het werk is via Manders galerie Zeno X verkocht. Het lijkt mij evident dat die er ook een deel van krijgen. Standaard zou zijn: bedrag min. productiekosten gedeeld door twee. Even nog wel overleggen wie de korting betaald. Want die zou heus wel gegeven worden als het Moma koopt.
    Wat het Mondriaan Fonds betr. zo waren er idd gesprekken, in hoe verre zij niet hun geïnvesteerd bedrag dat zij aan kunstenaars door middel van subsidie geven, bij verkoop weer terug kunnen ontvangen. Niet specifiek in het geval van Manders op de Biennale, maar algemeen. Op zich is hier wel wat voor te zeggen. Tenslotte wordt bij verkoop de productiekosten toch apart verrekend. In hoe verre zou de kunstenaar dan recht op dit bedrag hebben terwijl het eigenlijk geld is dat door het Fonds geinvesteerd is?

  8. Goede vraag Anne. Volledig volgens de lijn van het kapitalistisch marktmechanisme: het Mondriaan Fonds als investeerder in meerwaarde. Als het naast cultuur ook wat winst oplevert, is dat win-win. Zou een Mondriaan Fonds zich dan ook niet moeten richten op winstgevende prospecten, en alleen moeten investeren in safe-returns-on-invest? Cultuur is dan een leuke spin-off. Win-win en wij horen Zijlstra al kraaien. Kukelekuuu.

  9. ik zet hierin mn kaarten op jack.
    (nieuwe mondriaanfonds is duidelijk ook andere koek dan het fbkvb)

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*