Olga Balema @ 1646

1

In 1646 is nog enkele dagen de tentoonstelling What enters van Olga Balema te zien. In zekere zin is het allemaal heel minimaal:  een zevental glimmende behoorlijk grote kleurvlakken op de vloer, met elk een eigen, behoorlijk gevarieerd beeld.

www.1646.nl

 

2

Maar bij betere beschouwing komen toch vragen op: gaat het om pure esthetiek of is er een inhoudelijke boodschap? Betreft het schilderijen of sculpturen? Verhult de glimmende transparante beschermlaag het beeld of wordt dit er juist door versterkt?

3

Hoewel het geglim me eerst aan expoxy deed denken, betreft het met water gevulde kunststof zakken. Water levert leven op: de in de zakken gedeponeerde materialen (meestal junk) corroderen of vergaan op andere wijze.

4

Ook de ‘background evening’ leverde weinig klaarheid op. Olga Balema liet een engelstalig frament horen van ‘de bijbel der decadenten’ A rebours (1884) van Joris-Karl Huysmans. Vanwaar Balema’s interesse voor de spilzieke luxe en zinsbegoochelende neurosen van een Franse dandy?

5

Er werd intensief geluisterd.

6

Zoals gezegd: de inhoud van de plastic containers was doodgewoon: geen met edelstenen bedekte schilpadden.

7

Er leek juist op goedkoopte gekozen.

8

Het interview dat Kees van Gelder met Balema had, fungeert wellicht als sleutel.  ‘Your interest in objects being in a state of change’ (…)’ brengt een parallel met de hoofdpersoon van A rebours aan het licht.  Zoals deze obsessief samensmelt met de kostbare  schilderijen van Gustave Moreau, lijkt Balema zich te identificeren met ‘waardeloze’ troep.

9

Want hoewel Balema stelt: ‘I just wanted to use these materials to create a feelng of severe physicality and they don’t have a meaning outside of that.’…

10

schijft ze ook:  ‘Of course, I realized when you encase anything in water, it becomes sentimental.’  Sentimenteel of niet, het is aan de beschouwer om zich in dit lastige parket te begeven en zijn weg te banen. Ikzelf ben er nog niet uit.

www.1646.nl

3 Comments

  1. Ha, ze worden steeds mooier. Physicality, dat kan je wel zeggen, met alle gevolgen van dien. Met die sentimenten heb ik geen probleem. Ik weet niet of ik Huysmans hier nou zelf relevant vind: it’s all in the eye of the beholder en ik vind het goed werken het geeft me nog steeds nieuwe ideeén er over! Ik vroeg me af of er nog gesproken is over “the gender-issue”?

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*