Sneak Preview Lantaren-Venster: Lights in the Dusk

Lights in the Dusk

Lights in the Dusk, Aki Kaurismäki, 2006

Stel: je bent werknemer van een bewakingsbedrijf in Helsinki, die zelfs bij het bieren door de collega’s tactisch wordt overgeslagen. Dan is het de goden verzoeken, als je met een welverdiende wodka in ene ‘Dag’ zegt tegen het gangsterliefje van de dag.

Grootmeester Kaurismäki maakt er van begin tot einde een vrolijke bedoeling van: niet één glimlach op de hoekige Finse koppen in de hoekige Finse decors. Een (diepere) verklaring waarom de sukkel zo’n sukkelaar is, heeft Kaurismäki helemaal niet nodig.

imdb.com/title/tt0458242

2 Comments

  1. De film lijdt niet onder het Harry Mulisch effect. Dat er een construct is verzonnen waar de kijker al na drie minuten door heeft dat er een construct is verzonnen.

    Er gebeurt nagenoeg niets, je verwacht een aap uit een mouw, die aap komt niet, – spoiler -, alles is zoals je kunt verwachten. De film gaat nergens over. Wat een minpunt zou kunnen zijn maar het niet is.

    De Finse esthetica van de heer Kaurismäki doet uitsnijden en uitlichten naar zijn bekoren. Maar storende mooifilmerij is het niet.

    Gaat dat zien!

    (Note to self: nu morgen even postje maken dat Andreij Rublev van Tarkovsky draait in Lantaren Venster di wo en zo, de beste film ooit gemaakt.)

  2. 75 minuten aan elementaire film. Tegenwoordig schijnt het knap als je dan een vol verhaal kan vertellen. Kaurismaaaki doet het.

    Maar dan, dat aldaar over de grens veertig jaar terug iemand hetzelfde heeft gedaan. maar dan toch echt wel beter.

    Een prent die drie uur duurt en zwartwit is. En waarvan men denkt dat ie niet toegankelijk is. Andreij Rublev (de film) heeft scenes die Sergio Leone had willen moeten durven dromen.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*