In memoriam: Emmo Grofsmid en Karmin Kartowikromo

Emmo Grofsmid en Karmin Kartowikromo van MK galerie zijn overleden na een auto-ongeval.

Trendbeheer treurt over het verlies van twee kenmerkende gezichten in de Rotterdamse kunst en wenst familie en vrienden veel kracht toe.

“U wordt uitgenodigd om Emmo en Karmin op dinsdag 14 juni 2011 om 12.30 uur te gedenken in Crematorium Hofwijk.

Daarna is iedereen welkom in het Paviljoen van Museum Boijmans Van Beuningen om gezamenlijk herinneringen op te halen. De ontvangst is vanaf 14.30 uur.”

Meer:

mkgalerie.nl

Mooi persoonlijk document van Hans Wilschut:
hanswilschut.blogspot.com/2011/06/plaats-des-onheil.html

In memoriam Rob Perrée in Kunstbeeld:
kunstbeeld.nl/00/kb/nl/0/nieuws/16492/In_memoriam:_Emmo_Grofsmid_en_Karmin_Kartowikromo.html

Emmo en Karmin bij een opening van hun Berlijnse galerie, 2008


View Larger Map

Update 14 juni:

Een langdurig applaus voor Karmin en Emmo.

Een ontroerend grote opkomst, zowel bij het crematorium als later in het paviljoen van Boijmans.
Steekwoorden: warm, sociaal, betrokken, open, hart op de juiste plaats, filantropisch. Passie voor de kunsten en voor de mensen om hen heen.

About [Redactie] 9033 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.

50 Comments

  1. Wat waren ze geliefd! Geen wonder, ze hadden zo’n groot hart. Een lege plek in de stad. Ik hoop dat er een kunsthemel bestaat waar ze nu samen zijn.

  2. Zelden zulke aardige, gastvrije galeriehouders ontmoet. Het is een groot verlies voor de (kunst)wereld. Maar hun manier van mensen benaderen zal voor velen als voorbeeld dienen.

  3. Dag lieve Emmo en Karmin R.I.P.
    Jullie zullen altijd in ons hart blijven.
    De wereld is een heeel stuk armer geworden!
    Maar jullie hebben veel mensen gelukkiger gemaakt en daar hebben jullie heel veel voor gegeven. Dank daarvoor.

    De vele jaren als directe collega’s en de vele wandelingen en de vele ontmoetingen daarna staan nu nog nadrukkelijker voor de geest.

    Rust zacht!
    Jeannete en Cok Molenaar

  4. Karmin en Emmo’s bewonderenswaardige mentaliteit en gedrevenheid waren voor ons een lichtend voorbeeld. We hebben hen vaak in ons achterhoofd gehad wanneer we nadachten over de juiste manier om kunstenaars en kunst te laten schitteren. We zijn ze heel erg dankbaar en zullen ze nog vele malen missen.

  5. Zulke bijzondere mensen, zo’n enorm verlies.
    De Witte de Witstraat, waar we zolang overburen waren, wordt nooit meer hetzelfde. Heel veel sterkte gewenst aan hun naasten, en aan ons allen die hen zo gaan missen.
    Dag lieve Emmo en Karmin

  6. Bizar om in de krant jullie namen te lezen. Herinneringen aan mijn begintijd en jullie vertrouwen en fun. In een film is het romantisch als twee gelieven samen sterven, maar dan is het aan het eind, en dit had nog helemaal geen eind mogen zijn. Lieve gasten…!

  7. Ondernemen is dienen!

    Kunstliefhebber en promotor Karmin Kartowikromo van MKgalerie ( Rotterdam)

    is niet meer in ons midden! Een onbekende power-Surinamer is heengegaan.

    Mijn ontmoeting met Karwin Kartowikromo begon op 23 April 2011.

    “ Ik promoot geestverruimende middelen zij hij lachend – over kunsthandel”, toen ik als cursist van myfirstartcollection geboeid luisterde naar zijn achtergrondverhaal over het ontstaan en de ontwikkeling van zijn galerie.

    Hij begon ruim 20 jaar geleden door zijn huis beschikbaar te stellen aan kunstenaars om hun werk tentoon te stellen.

    Ik was onder de indruk van de manier waarop Karwin ( samen met zijn partner Emmo Grofsmid) zijn bedrijf heeft doen groeien

    Door vanaf het begin een podium te zijn voor anderen. In hun geval kunstenaars.

    Ik zag daarin mijn bevestiging van mijn credo : Ondernemen is dienen!

    Geld verdienen kan ook met het hart.

    Het zegt iets over Karmin dat hij tijdens de ontmoeting zo,n indruk heeft gemaakt dat je met moeite je tranen kan bedwingen als je nog geen twee maanden daarna hoort dat hij is overleden.

    Ik was ook trots op zijn Surinaamse afkomst.

    Ik had Karwin vorig week nog gemaild met de vraag of hij mij wilt adviseren en mijn ruimte wilt beoordelen omdat ik een galerie functie aan de locatie wil geven en promoten.

    Hij mailde terug met de complimenten voor mijn initiatief en de belofte dat hij na de opening van de expositie in filiaal Rotterdam contact zou opnemen. “ als het niet te laat is”

    Deze woorden begreep ik niet en daarom viel het mij op.

    Nu krijgen ze een bijzondere betekenis, als je deze formulering schrijft een week voor je overlijden.

    Ik wil in zijn geest mijn initiatief versneld in beweging brengen.

    Het tragisch overlijden van deze bijzondere man zal de geest van het dienend- verdienen niet stoppen. Integendeel!

    Karmin en Emmo : jullie ziel rust in vrede!
    Ik wens alle nabestaanden en vrienden heel veel sterkte

  8. Eerste kennismaking met en aankoop van MKgalerie was op de KunstRAi 1997.Laatste kunstkoopregeling loopt nog.Jullie hebben ons laten kennis maken met prachtige kunst en waren behulpzaam bij het aanschaffen ervan.Persoonlijk was ik verbaasd dat jullie onze naam altijd paraat hadden als we de galerie binnenliepen of elkaar zagen op de KunstRAi.
    En nu dat krantenbericht…paf!
    Emmo en Karmin, bedankt.

  9. toen ik jullie leerde kennen waren we achterburen, later collega’s en altijd vrienden, dierbare, lieve vrienden in goeie en slechte tijden… alhoewel we elkaar niet meer zagen, wel nog steeds mailden, belden, wanneer kom je naar berlijn.. dit najaar zei ik laatst in januari… rust zacht samen, dank je wel. rian

  10. Emmo en Karmin:

    Gedreven galeriehouders en ambassadeurs van de kunst. Mentors en adviseurs van aanstormend talent. Inspirators, die kritiek altijd constructief wisten te maken. Onvermoeibare bedenkers en bedreven uitvoerders van nieuwe initiatieven.
    Maar bovenal: twee warme, unieke personen.
    We zullen jullie erg missen.

  11. EEUWIG JONG
    De tekst die jullie met foto instuurdevoor het
    ,Vriendenfotoboek,voor mijn 60ste verjaardag.

    Bedankt Rust zacht

    Aart

  12. Verdriet, ongeloof en boosheid, dat Karmin en Emmo er beide niet meer zijn. Zoals ik van iedereen lees zijn ze de inspiratiebron van velen. Ik wens iedereen sterkte bij dit verlies. De wereld gaat er nu anders uit zien. Ik houd van deze mannen, meer dan ooit.
    Dank je Emmo en Dank je Karmin jullie waren super collegea!

  13. Diepe verslagenheid over de krankzinnig abrupte manier waarop zoiets kan gebeuren… Wat een ontstellend triest nieuws.

  14. Nooit meer die Surinaamse man op de fiets in een Beiers Jagersjasje voorbij zien komen op de Witte de Withstraat; nooit meer Emmo die op je af stevent om je de hand te drukken. Een erg groot verlies voor alles en voor iedereen

  15. Grote verslagenheid over dit vreselijke ongeluk hier bij al onze medewerkers.
    Hebben in de afgelopen jaren altijd een leuk kontakt gehad.

    Wij wensen de familie en vrienden alle sterkte in deze moeilijke dagen

    Namens het gehele Dekla Team.

  16. Galeriehouders zoals je galeriehouders graag ziet: integer, gastvrij, vriendelijk, uitnodigend, tactvol, deskundig, met oprechte liefde voor de kunst, op prettige (juiste) afstand en bovenal uitzonderlijk aimabel! ‘n Groot gemis…

  17. Langzaam begint het binnen te druppelen.
    jeetje wat ga ik jullie missen.
    Jullie waren fantastisch mooie mensen met een groot en warm hart

    jullie laten een groot leeg gat achter maar een zee aan mooie herinneringen.

    dag lieve Emmo en Karmin

  18. Emmo en Karmin, twee lieve mensen waarbij kunst door de aderen stroomt. Bevlogen, enthousiast en volhardend. Kunst is niet alleen handelswaar. Kunst maakt gelukkig. Emmo en Karmin laten een grote lege plek achter in kunstminnend Rotterdam.

  19. Lieve Emmo & Karmin,

    Wat zal ik jullie enorm missen. Momenteel ben ik helemaal kapot van het verschrikkelijke nieuws en is de pijn enorm. Het is erg moeilijk te bevatten dat jullie er plots niet meer zijn. Ik had nog zoveel met jullie willen doen en met je kletsen Emmo. Jullie waren en zijn heel heel heel heeeeeeel erg belangrijk voor me. Nog meer dan jullie misschien dachten. Jullie stonden altijd voor me klaar en waren enorm gastvrij en hulpvaardig en vol energie. Ik keek ook erg tegen jullie op betreft de manier hoe jullie in het leven stonden.

    Emmo zie ik als me vader die nooit echt had en kon altijd me ei kwijt bij hem als ik ergens mee zat. Tevens gaf hij me veel adviezen en corrigeerde hij me wel eens in me denken Emmo voelde me goed aan. Karmin kon altijd zo lekker koken. De warmte die jullie me gaven deed me zo erg goed en heb zo veel plezier de vele keren in Berlijn met Emmo gehad. Het samen fitnessen met Emmo jaren geleden vond ik ook erg leuk. Tevens heb ik door jullie leuke aardige mensen ontmoet al die jaren in Rotterdam en Berlijn.

    We zouden het begin juli weer leuk gehad hebben in Berlijn. Ik wist dat Emmo er erg naar uit keek. Het zal nooit meer hetzelfde voor me zijn in Berlijn voor me al ken ik dankzij Emmo & Karmin daar wel twee lieve mensen (Ben & Geer) waar ik gesteld op geraakt ben.

    Het doet me goed te merken aan al de reacties hoeveel mensen net als ik zo erg gesteld op jullie waren.

    Ik ben Emmo en Karin heel erg dankbaar voor de tijd die zie in me leven waren alleen veeeeeeel te kort. Ik zal jullie nooit vergeten. Bij het schrijven van dit stukje hou ik het al weer niet droog. Jullie laten een leeg plekje in me ziel achter zo veel betekenen jullie voor me. Emmo en Karmin, jullie waren een uniek en bijzonder stel en een voorbeeld voor me.

    Enorm veel liefs van jullie pleegzoon Sander.

  20. Emmo, Karmin, rust zacht.
    Heel jammer dat jullie niet meer hier zijn.
    Sterkte voor jullie naasten.

  21. Lieve Emmo en Karmin,

    Galeriehouder zijn is een gegeven
    Galeriehouder zijn is een plicht
    Galeriehouder zijn is een gave
    Galeriehouder zijn is een passie
    Galeriehouder zijn is dat wat ons verbind

    Roland Janssen
    Galerie Willy Schoots

  22. Heel verdrietig en in shock, heel veel sterkte en onze gedachten zijn bij familie en geliefden van Emmo en Karmin.

    Lineke Wiebrands & Juno Greer

  23. De heren hadden altijd een grote glimlach, waar ze ook waren. Grote vrienden van het vak en het leven.
    We gaan ze enorm missen.

  24. Als voormalig collega van Emmo bij Sea-Land kende ik hem als een sympathiek en betrokken mens.
    In de jaren na Sea-Land betekende een bezoek aan de Witte de Withstraat altijd even kijken en een groet, en geregeld even bijpraten en horen of alles goed ging.
    Voortaan wordt dat dus denken aan hoe het goed was maar fout afliep.

  25. Emmo en Karmin, zulke openhartige, warme en lieve mensen. Zo begripvol, ruimdenkend en warmhartig. Ik kan het op dit moment nog niet bevatten. In ieder geval heel erg bedankt voor het opvangen en het geven van de kans om Berlijn voor mij alsnog mooi af te sluiten. Ik heb nog steeds het idee dat ik de MKgalerie in Berlijn binnenloop en Emmo daar zal treffen en dat ik als vanouds op de galerie zal letten en dat Karmin binnenkomt met talloze boodschappen en lekkernijen en we praten over het thuisvoelen in Berlijn. Ik kijk nog steeds vol bewondering naar jullie leefinstelling (zo open voor alles en iedereen), het leven op zijn beloop laten.

  26. Een bezoek aan Rotterdam of Berlijn zal nooit meer volledig zijn. Even binnenlopen en je welkom voelen, iets leren, hulp krijgen, dat is allemaal verleden tijd. Niet te vatten!
    Zo’n grote schok, dit bericht.
    Familie en naasten wens ik veel sterkte toe.

  27. Beautiful people, good friends and guiding lights, living on and shining bright in my memories, thoughts and deeds. Thank you for all you did, and for teaching me the true meaning of kindness and friendship.

  28. Ons eerste kunstwerk ooit bij hen gekocht en later ongeveer in dezelfde tijd een Berlijns avontuur begonnen. Waar je ze ook tegenkwam, altijd een warm onthaal. Onbegrijpelijk dat deze aardige hartelijke mannen er niet meer zijn.
    Ik wens vrienden en familie heel veel sterkte toe.

  29. Schokkend dat bericht in de brievenbus vanochtend. Emmo en Karim jullie waren zo verschrikkelijk aardig! Ik zal jullie vreselijk missen. Naar Rotterdam of een beurs gaan zal vanaf nu nooit meer hetzelfde zijn.

  30. Mijn lieve buurman Karmin is er niet meer. Zijn vaderlijke commentaar op mijn activiteiten zal ik missen en de wetenschap dat we altijd welkom waren aan zijn tafel. Zijn levenswijsheid om vanuit modder toch altijd te blijven reiken naar licht.
    De onlosbrekende band met zijn geliefde Emmo is nu voor eeuwig.

  31. Op internet kwam ik nog een filmpje tegen waarin Karmin uitlegt hoe een galerie werkt. Dit wil ik iedereen niet onthouden. De passie van Karmin voor zijn hobby en vak. Wat mis ik jullie!!!!!!!!

  32. Het duizelt mij, sinds ik het hoorde, door mijn hoofd, ik kan er niet bij, het is heel verdrietig. Ik wens iedereen heel veel sterkte met dit gemis.

  33. Ik kan het niet geloven.
    Twee zo gepassioneerde kunstliefhebbers
    en gastvrije lieve mensen.
    Een galerie geboren uit liefde voor de kunst en de kunstenaars.
    Wat heb ik een goede herrinnering aan jullie!

    Sterkte gewenst voor alle familie, vrienden en betrokken kunstenaars.

  34. steeds even op een de mk website kijken, ja het staat er echt, ze zijn er niet meer, ik kan het niet geloven, wat ongelofelijk verdrietig.

  35. Zoveel mooie herinneringen: zoveel verhalen, etentjes, tentoonstellingen, telefoontjes, emails en bezoeken aan Rotterdam. Eén verhaal dan dat illusteert hoe ze waren en vooral waarom ze zo geliefd zijn. Twee jaar geleden zou ik met een groep Academie studenten vanuit Groningen een dagje Rotterdam doen. Kunst kijken, atelierbezoek en de MK bezoeken. S’morgens zo ziek als een hond de iedereen gebeld dat ik niet mee kon, voor niemand een probleem. Ook Emmo en Karmin zouden ze gewoon om een uurtje of 5 ontvangen en iets over de galerie vertellen.
    Een dagje later werd ik gebeld door één van de studenten dat het ontzettend tof was geweest bij die galerie. Ze waren er bijna de hele avond geweest omdat ze niet zonder eten weer op de trein terug mochten. Karmin had chinees+bier gehaald voor de hele groep en het was supergezellig geworden. Zo waren ze…..

  36. Een schokkend bericht….
    Met tranen in mijn ogen lees ik de condoleance berichten.
    Veel sterkte voor de mensen die dichtbij hen stonden.

  37. Emmo en Karmin waren genereus en gastvrij. Optimistisch als de zon scheen, zoals vorige week in Venetië, maar ook als het regende. Ik mis nu al hun vanzelfsprekende levenslust en liefde voor de kunst, wezenlijk voor Rotterdam. En voor wie zij waren.

  38. Het verdriet is van de nabestaande is voor mij door mijn computer heen te voelen. Ik ken deze mensen persoonlijk niet, maar begrijp uit jullie berichten hoe bijzonder dit stel is geweest. En daarom wens ik jullie allen alle kracht vd wereld toe met dit verlies. Lieve groet, Esther

  39. Gewone dingen op ongewone tijdstippen, ik kan er maar niet aan wennen. Gebeld worden midden in de nacht is zo eentje. Je denkt dan meteen: dat is hommeles. Afgelopen maandagnacht was er zo’n moment. Vol ongeloof hoorde ik aan de andere kant van de lijn vertellen dat Emmo én Karmin waren overleden aan de gevolgen van een auto-ongeluk.

    Bij Emmo en Karmin langs gaan was als ondergedompeld worden in een warm bad. Er was altijd een luisterend oor en genoeg te drinken en te eten (vooral dat laatste, want Karmin kookte altijd véél te veel). Dat deden zij niet uit barmhartigheid of om je vriendschap te kopen maar uit oprechtheid, Emmo en Karmin waren immers filantropen pur sang.

    Onlangs hun niet aflatende en steeds weer door nieuwe ideeën gestuwde werklust waren ze er altijd voor je. Emmo en Karmin deden immers altijd alles met passie en gedrevenheid. Het kostte zowaar moeite om iets terug te doen. Als ik een keer een etentje of een bioskoopbezoek wilde betalen moesten ze daar niets van weten. Daar moest ik echt op aandringen!

    Bij mijn man Sander ontpopte ze zich als echte peetvaders. Met name Emmo was voor hem een klankbord en een steun en toeverlaat. Als hij iets niet bij mij kwijt kon of wilde of een second opinion wilde horen ging hij altijd naar Emmo. Dat vond ik eigenlijk wel fijn, want Emmo en ik zaten vaak op 1 lijn en als Emmo het ook al zei, dan moest het wel goed of waar zijn.

    Ik heb inmiddels honderden reacties op internet op de dood van Emmo en Karmin gelezen. Die troosten me en geven me een warm gevoel. Vanuit de hemel zouden ze zich ongemakkelijk voelen bij het lezen van zoveel lofuitingen. Genereus, liefdevol, bevlogen, positief ingesteld, onbaatzuchtig, energiek, uit het juiste hout gesneden, e.d. het kan niet op. Het is nog allemaal waar ook, want zó waren ze gewoon.

    Het cliché luidt dat het overlijden van Emmo en Karmin een grote leegte achterlaat. Dat is ook zo, maar als we wat minder dramatisch mogen zijn zou ik liever willen zeggen dat ik het een eer vond dat ze een onderdeel vormden van mijn leven.

  40. Vol ongeloof lazen we het bericht van het ongeval. Zoals zo vaak onderweg van Rotterdam naar Berlijn maar nu voor de laatste maal. We herinneren ons Karmin en Emmo als geweldig gastvrije galeriehouders met een grote gedrevenheid en een persoonlijke band met kunstenaars en liefhebbers. De feestmaaltijden bij openingen werden altijd heerlijk bereid door Karmin. Een onvoorstelbaar verlies voor Rotterdam en de hedendaagse kunst. De aardigste mensen in de kunst zijn niet meer.

  41. Rotterdam, 10-06-2011

    Lieve Emmo & Karmin,

    In vervolg op het eerdere geschrevenen hoe moeilijk het te bevatten is dat jullie er niet meer zijn en de pijn en verdriet die me dat geeft en hoe gek ik op jullie ben wilde ik nog dat dingen kwijt….

    Door vooral Emmo (omdat hij de meeste keren in Berlijn was al ik er bij hem was) heb ik Berlijn leren kennen. Ik was er nooit geweest maar gelijk verknocht net zoals Emmo dat gelijk was en Karmin beetje bij beetje ook werd. Vond de trein reis met Emmo samen ook erg leuk en gezellig. Leuker dan alleen te reizen. Krantje lezen, spelletjes doen, kletsen over van alles, enz. Was graag nog veel vaker met je gegaan.

    Weet je nog Emmo afgelopen december dat Robert en ik in Berlijn bij je waren en we een kerstboom gekocht hadden en het huis in kerstsferen gebracht hadden met kaarsjes enz. Dit was geloof ik de 2e keer dat jullie een kerstboom hadden de 1e keer ook door mij en toen in ook in Berlijn. Een andere kerst in Rotterdam was er geloof ik geen kerstboom maar ik had wel de eettafel voor het kerstdiner aangekleed met een kerskleed en kaarsjes. Karmin vond het maar niets maar omdat ik het was mocht ik op kaarsen en kaarsstandaard jacht in de winkel. Bij Emmo zag ik toch een glinstering in zijn ogen toen ik er mee bezig was. Maar die glinstering van geluk/blijdschap zag ik vaker bij hem als ik binnenkwam of ik weer een hoop kletste of aan gewoon aan het klieren was.

    Of die keer dat ik in Berlijn aankwam en jij Emmo me gelijk verraste met gasten die er al waren en mee aten. Ik kon nog niemand en ben dan in begin wat verlegen maar het was wel gezellig en na het eten nog wezen stappen (after dance party van iets van kunstbeurs in Berlijn) met één van je gasten Edo Dijksterhuis. Was een onverwachte gezellige avond en onverwacht stappen met iemand die ik nog niet kende maar erg gezellig mee was. En zo kwam ik steeds dus leuke en aardige mensen via jullie tegen. Wat zal ik zulke spontane dingen en zulke mensen bij jullie gaan missen!

    Ook toen je een keer (toen ik in Berlijn was) en jij Emmo tussendoor enkele dagen naar Nederland was en ik alleen in huis zat. Dit hoorde ik pas toen ik in Berlijn aangekomen was en wel een beetje van slag was erdoor. Ik miste je toen Emmo maar dat wist je al. Kan niet zo goed tegen dagen alleen zijn en ik weet nog toen ik terug kwam ik je al in de gang van het trappenhuis hoorde lopen dat jij het was ik voelde mezelf weer stralen en ik besprong je bijna toen je binnenkwam zo blij was ik en jou zag ik ook stralen zoals ik je zo vaak zag stralen.

    Jullie heb me erg veel vrolijke momenten bezorgd en was er ook voor me als ik me neerslachtig voelde en wist me altijd weer met je woorden beter te laten voelen. Zoals ik me deze week voel en ik had ik eigenlijk de behoefte en neiging naar je toe te komen Emmo om te praten en als je in Berlijn gezeten had zou ik je gebeld hebben, maar ja dat kon niet want je ben er niet meer. En dat te beseffen dat moment maakte me nog verdrietiger. Een steunpilaar en toevluchtsoord of gewoon voor de gezelligheid en een praatje langs kan wippen en waar ik altijd welkom was is zomaar weg en wat geeft dat een enorme leegte. Ook dat je me soms corrigeerde als ik achteraf stommen dingen zei. Je zetten me ook veel aan het denken en veranderde mede ook me gedachte patroon. Ik nam meer van je aan dan je denkt. Met me vriend Robert ben ik erg blij (volgende week zondag trouwens 9 jaar getrouwd) en kan ik ook me ei bij kwijt maar soms heb ik ook wel behoefte aan een ander luisterend oor die mij net als Robert goed aanvoelt en dat was jij voor me.

    Zo merkte ik deze week nu gelijk al dat zonder jou Emmo ik mezelf buiten Robert om minder goed me ei kwijt kan. Dat voelt heeeeeeeeeeeeeeel zwaar. De toekomst zal leren hoe dat opgevangen zal moeten worden. Wat dat betreft waren jullie nog belangrijker voor me dan jullie al dachten. Emmo & Karmin jullie waren beide op een andere manier een ECHTE vader voor me. De beste vaders in de wereld! Weet en voelde ook dat jullie echt super dol en gek op me zijn/waren.
    Karmin zijn kookkunsten vond ik altijd erg lekker. Was vooral gek op zijn pindasaus. De lekkerste die ik ooit op heb wat zal ik die missen. Emmo vond dat hij niet zo goed kon koken maar ik vond dat hij ook lekker kon koken hoor en dat heb ik je ook vaak gezegd. Die oliebollen die je maakte waren ook altijd weer erg lekker ook die zal ik enorm missen.

    Op kunstgebied ben ik een beetje een analfabeet denk dat ik ook altijd moeite had met die stilte in de galerie en kwam daarom altijd met van die nieuwe hippe ideeën voor in de galerie waar we dan over discussiëren en dat al die ideeën van me niet passen in de kunstwereld. En kreeg er altijd wel een leuke discussie door. Heb door jullie ook wel en een en ander geleerd op kunstgebied en dingen gezien die ik erg mooi vond. Door jullie zelfs op me website (iamsander.com) een categorie “Art” gemaakt met kunst wat me erg aansprak. Hier moet nog veel aan toegevoegd worden en wilde jullie mening er ook nog over horen en Emmo wist wel een beetje waar ik van hield. In Berlijn zijn Emmo, Geer Pouls, Ben Sleeuwenhoek en en ik (al twijfel ik nu met wie ik er was van hen) eens naar een opening van een foto tentoonstelling geweest van veel portretten van mannen en vrouwen. Vond het een erg leuke tentoonstelling en daar in aanraking gekomen met Larry Clark, Jack Pierson en Nan Goldin. Door Emmo en Karmin ben ik in aanraking gekomen met bijvoorbeeld werken van Ditty Ketting en Frank van der Salm die me erg aanspraken. We hadden het niet veel over kunst, maar ja daar hadden jullie in het dagelijks leven al genoeg over. ;-) Al had ik zeker nog wel adviezen willen krijgen voor me site qua kunst. Ben ook erg blij met het mooie grote schilderij wat we van jullie cadeau gekregen hebben voor ons nieuwe huis 4 jaar geleden. Maakt dit alles nu wel heel erg speciaal en heeft nu ook veel emotionele waarde. Wilde jullie nog steeds eens vragen wie de kunstenaar ervan is. Het heeft een mooie plek gekregen in de woonkamer.

    Karmin kwam vroeger ook vaak met nieuwe ideeën aanzetten om samen een kinder bioscoop te runnen of een saté restaurant te runnen waarbij ik mocht bedienen. Karmin zat vol leuke ideeën.

    Vond het ook heel erg lief van jullie dat jullie Joep onderdak boden omdat het bij Robert en mij in ons kleinere vorige huis waar we Joep tijdelijk onderdak hadden geboden niet zo goed meer ging meer met zijn drieën. Een jongen onderdak bieden die jullie nog helemaal niet goed kende maar jullie na er even over te denken je wel tijdelijk over wilde ontfermde. Dat tijdelijke werden jaren. Dat zegt heel veel over jullie hoe jullie in het leven stonden ook en hoe jullie omgaan met andere mensen. Jullie zijn echt schatten.

    Met Emmo ben ik ook vaak naar de bioscoop geweest. Met Karmin wat minder omdat het zijn ding niet zo was en vooral en veel beelden in films al snel eng vond en dan weg ging. Vond altijd wel grappig Karmin zijn reactie bij sommige scènes. Voordat jullie de vestiging in Berlijn hadden ging ik vaker met je naar de film Emmo maar toen was je ook vaker in Rotterdam. In Berlijn zijn we ook vaak naar de bioscoop samen geweest. Vooral de Duitse films trokken me aan. Weet je nog die dag dat we naar drie films gingen en tussendoor even ergens gingen dineren en het zo druk was dat we aan een tafel voor vier personen moesten zitten waar al een jongen en meisje zat en er ook door jou mee in gesprek kwamen en die jongen, Michael (zijn achternaam is me even ontschoten) aan het sjansen met me was. En zijn telefoonnummer gaf. Hij dacht eerst dat je me vriend was Emmo zei die later waar jij wel om moest lachen. ;-) Was toen later die week met hem nog naar een film geweest en jij had ook nog een poosje contact met hem toch. Dacht dat jullie nog naar tentoonstelling waren geweest en wat gegeten. Zeker in de begin tijd had jij Emmo nog niet zo veel vrienden daar maar je was wel goed in het maken van vrienden.

    Ik kan zoveel over me belevenissen met jullie schrijven. Niet alles schiet me gelijk te binnen maar toch. Word erg blij van deze gedachtes over jullie maar als ik nu dan weer bedenk dat jullie er zo plots en door denk ik zo veel toevalligheden niet meer zijn word ik erg verdrietig.

    Weten jullie nog in november 2008 toen ik jullie je vertelde dat op een vrijdag middag toen ik in een museum in Den Haag met me vriend was bij een tentoonstelling van Erwin Olaf was met Robert dat met de telefoon van een vriend (Edwin) van me gebeld werd. Had al 4 dagen niets van hem gehoord en kreeg hem niet te pakken en was al erg verontrust en toen belde zijn broer met de mededeling dat Edwin dood in zijn bed gevonden was. Terwijl het weekend ervoor nog bij me was. Dat moment in dat museum voelde het alsof de grond onder me voeten wegzakte. Ik was zo enorm verdrietig ook en begreep het gewoon niet en ging kapot van de pijn zo onverwacht. Heb er toen ook veel met jullie en vooral Emmo over gepraat en alleen weet ik betreft dit niet meer wat je me voor adviezen gaf om hoe er mee om te proberen te gaan.

    Vraag me nu af wat jullie me zouden zeggen nu zelf denk ik net zoals me moeder gisteren zei dat jullie niet zouden willen dat ik er onderdoor zou gaan van verdriet, dat ik verdrietig mag zijn en jullie zeker mag missen maar ook wel moet genieten van het leven zoals jullie deden. Het is alleen zo moeilijk maar ik doe wel me best en zal veel van jullie adviezen goed onthouden. Het zal denk nog wel even erg moeilijk en emotioneel voor me zijn maar ik zal proberen sterk te zijn de komende tijd. Ter nagedachtenis aan jullie zal ik nog wel een pagina maken op me site die hebben jullie zeker verdiend. Jullie zullen me van boven denk ik ook best wel in de gaten houden en over me waken. Doe jullie me oma en Robert zijn oma en Edwin de groetjes van me daarboven! Ooit zullen we elkaar weer tegen komen en dan weet ik al hoe je glimlach zal zijn Emmo als je me zie, en Karmin zal dan wel weer een leuk idee hebben. ;-)

    Ik zal altijd van jullie blijven houden!

    Kus en heel veel liefs ,

    Jullie Pleegzoon Sander

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*