Kunst Kamers Rotterdam

In 1986 vond in Gent iets nieuws plaats. De Vlaamse ‘kunstpaus’ Jan Hoet was op het idee gekomen om de kunst uit haar vertrouwde omgeving te halen en te introduceren in de intimiteit van de leefruimte. Hij organiseerde een kunstroute langs woonhuizen, alwaar kunstenaars een met de locatie verbonden
kunstwerk exposeerde. Chambres d’Amis, zoals hij het noemde, kreeg nu een vervolg op het Rotterdamse Noordereiland. Op 3, 4 en 5 juni was het dan eindelijk zover dat de pilot van Kunst Kamers (KuKa) plaats vond.

kukaro.nl

(Een bericht van Bonno van Doorn.)

Aangezien ikzelf op de openingsdag van KuKa moest werken was ik alleen in staat om op de Netwerkborrel te komen van Maatschappij voor Volksgeluk. Of ik genetwerkt heb kan ik me echter niet herinneren – dit als gevolg van te veel geborrel. Want een borrel kon ik wel gebruiken. 

Gelukkig waren er leuke dj’s om ons in Ons Park in de stemming te brengen. En de stemming zat er al snel in. 

Mensen trokken al snel hun kleren uit om eens lekker pootje te baaien in het Eco-Hottub. 

Chapeau voor de man achter KuKa, Tijs Bakker, hier bijgestaan door Fraser Stewart, die heel trots was op zijn €7,- streepjes pak.

Voetjes van de vloer!

Er werden rooksignalen gestuurd naar de rest van Rotterdam.

Het feest was al snel compleet. Maar na het vinden van een fles met als inhoud een vloeibaar sterke substantie kan ik me daar dus eigenlijk niks meer van herinneren. Mijn camera kon ik er ook niet op naslaan. Er stonden alleen maar vage foto’s op. m.a.w. een zeer geslaagd feest!

‘s Morgens werd ik wakker in een indianentent. Ik had geen idee
hoe ik daar terecht was gekomen. En wie lag daar uitgestreept en al? Fraser!!!!! 

Maar waarvoor waren we hier ook alweer? O ja, de kunst in de kamers! 

Zondag had ik eindelijk tijd om langs de huiskamers te struinen,
beginnende bij mijn eigen werk natuurlijk. Mij was een woning 
toegewezen op de achterste kop van het eiland. De bewoonster was Trudy. Trudy heeft mijn hart gestolen, zij was de perfecte gastvrouw. 

Toen ik aankwam kreeg ik een heerlijke lunch van haar en lag er een briefje van mijn persoonlijke held Frank Koolen. Het moet echt gezegd worden, zonder Trudy en haar woning was mijn werk niet zo goed geweest. Volgens veel mensen die ik gesproken had was dit het hoogtepunt van Kunst Kamers. Dit kwam ondermeer ook omdat de woning op de zevende verdieping was.

Na de lunch ging ik op pad met de catalogus waarin een plattegrond stond met de locaties. Op de locaties waren foto’s van de werken, die men kon verzamelen, voor in de catalogus.

Gelukkig waren er hier en daar ook de rode bordjes om ons in goede banen te leiden.

Mijn eerst volgende stop was Ton Zwerver.

Mooi fris werk, lekker speels. Hier houd ik van! De kleine werkjes in de kast, die Ton had gemaakt met de dingen van de bewoners, deden me sterk denken aan de dingen die ik had gemaakt met mijn moeder. Helemaal mijn ding dus. Op naar de volgende! 

Hier sta ik gezellig in de lift met een paar goed gemutste dames, die zo uit een film kwamen, op weg naar het werk van Catalina Nistor.

Catalina had de afgelopen twee weken fruit lopen verzamelen om 
vervolgens een rottend stilleven na te bootsen in een luxeappartement.

Eén van de dames uit de lift vond het heerlijk ruiken. 

Onderweg naar Frank Koolen zag ik ook nog wat kunst in de 
openbare ruimte. Helaas kon catalogus mij niet vertellen van wie
dit kunstwerk was. 

Bij Frank Koolen, die bij Hans Wilschut exposeerde, was het volle bak. Voor mij was dit natuurlijk geen verassing. Hij is natuurlijk niet voor niks mijn persoonlijke held. Het was geweldig! Ik heb het Frank ook meerdere malen ge-sms’t. Ik denk dat ik hem straks nog even een mailtje stuur. 

Bedankt Frank!

In de huiskamer van Maarten Rots zaten de mensen aan de beeldbuis gekluisterd. Maarten had foto’s gemaakt van de woning waarin hij iets ging doen. Deze foto’s heeft hij vervolgens laten zien aan een gedragswetenschapper. In de huiskamer was een video te zien waarin de wetenschapper de spullen in woning analyseert. Hierdoor kreeg je een voyeuristisch gevoel dat je bewust maakte van de woning en de mogelijke bewoners. 

Het stukje waar ik binnenviel gingen over de boeken en spullen in de boekenkast. (Ik vind het echt heel vervelend als mensen mijn naam verkeerd spellen.)

Vervolgens ging ik op weg naar de Amerikaanse kunstenares Jamie Felton.

Zij had een verzakte grafsteen en een bevroren schilderij gemaakt in het ó zo vrolijke huis van Hans Kok (XoX). Op het moment dat Jan de Bruin binnenkwam was het ijs gebroken. Jan ging er maar even bij zitten. Hij was nog aan het bijkomen van de vorige nacht.

Weer een paar stukjes kunst in de openbare ruimte. Helaas, de catalogus kon mij weer niet vertellen wie de makers waren.

Bij de entree van de woning, waar Lola Bezemer en Roos van Leeuwen hadden huisgehouden, werd ik naar binnen gelokt door het gezang van een zeldzame lokroepvogel, die zich verscholen hield achter het gordijn.

In de eetkamer zat één van de dames met een bloempot op haar hoofd vooruit te staren. Een andere dame zat onder de kussens van de bank verscholen en staarde je bij binnenkomst aan. Het had iets vreemds, maar ook iets heel leuks. Ik kreeg een heel apart gevoel van binnen.

De dames hadden min of meer de woning heringericht en maakten hier foto’s en een video van. Voor mij was dit één van de hoogtepunten van KuKa. Van zulke dingen wordt ik gelukkig!

Bedankt Lola en Roos!

Op de andere kop van het eiland stond de galg van Sil Krol. Bij de opbouw van de galg op de kop hadden meerdere bewoners de politie gebeld. Zelfs de ME moest eraan te pas komen. Gelukkig kon het werk uiteindelijk toch nog geplaatst worden.

De tijd drong en ik moest maar weer eens verder. Het was best veel wat er te zien was. Helaas ben ik er dan ook niet aan toegekomen om alles te bekijken en ervaren.

Het volgende werk wat ik tegen kwam was het super strakke fijne werk van Hans Wilschut. Volgens mij was Hans de enige echte kunstenaar die ook op het eiland woonde en ook nog eens zijn huis vol liet stouwen met de hoofden van Frank Koolen.

Top Hans!

Nog een paar werken in de openbare ruimte. Dit was echt de Off-Off Route. Heel mysterieus allemaal!

In het trappenhuis op weg naar het werk van Lilian Stolk en Elke Baggen werd ik bedwelmd door een aparte indringende lucht. Zij hadden namelijk een dakloze van de straat geplukt en die in een woning geplaatst.

Op het moment dat ik binnenkwam zat de meneer geconcentreerd naar tennis te kijken.

Bij het werk van Joshua Thies was het even zoeken. Maar eenmaal op het balkon was het werk te zien. Joshua had de belangrijkste 
spullen van de bewoonster in een kist geplaatst en deze buiten op de binnenplaats geplaatst. Dit was de ultieme test voor de bewoonster om afstand te nemen van het materialistische. Zij wil Boeddhistisch zijn.

Een leuke Off Route, die wel vermeld was in de catalogus, was die van Chris Brans en Simon Kentgens. De kleine telg van De Zwarte Ruyter was er in ieder geval helemaal weg van.

Buiten was er weer zo’n werk dat niet in de catalogus stond. Maar het zou zomaar een werk van Chris en Simon kunnen zijn.

Op het laatst zag ik een figuur dat wel heel erg leek op die kerel in dat €7,-streepjes pak. Volgens mij had Fraser een beetje te veel gefeest en had hij wat frisse lucht nodig.

In de woonkamer aangekomen was daar een lijn getrokken, waar de Fraser Look-a-Like aan hing, die de huiskamer in tweeën deelde. Het was een mooi streepje. En voor mij ook het laatste streepje dat op het programma stond.

Hierna ging ik nog even relaxen in Ons Park, waar gevierd werd
dat het park niet volgebouwd wordt met nieuwe lelijke flatgebouwen en parkeergarages. Dit heugelijke feit werd gevierd met de swingende plaatjes van Blue Flamingo.

Wie is toch die kunstenaar die al die kunstwerken in de openbare
ruimte had geplaatst en die niet in de catalogus stonden vermeld?

Was het misschien Jeroen Jongeleen die nog even langskwam wippen toen echt alles voorbij was. Alhoewel, toen ik richting huis ging zaten er nog een aantal mensen na te genieten van een zeer geslaagd en bijzonder weekend.

Ik vond het in ieder geval heerlijk om langs de woonkamers te struinen  en niet wetende wat te zullen aan treffen. Ik hoop dan ook dat deze pilotvan KuKa niet bij een pilot blijft, en volgend jaar een mooi vervolg krijgt.

Iedereen die zich heeft ingezet om KuKa tot een succes te maken
hartstikke bedankt!!! 

About [Redactie] 9033 Articles
Berichten in Trendbeheer kort en ingezonden verslagen van gelegenheidscorrespondenten.

15 Comments

  1. Bonno,

    Dank, ik sta er toch weer mooi op met Jeroen.

    Jouw werk was wat mij betreft echt het beste, daarbij was het lang geleden dat ik weer om kunst kon lachen. Erg dank daarvoor! Aan jouw bijzondere hoogwaardige kunstkwaliteit moet meer geld besteed worden.

    Eerlijk gezegd kon ik op zondag dat ik aankwam nog net acht kunstwerken bezichtigen, helaas was ik te laat gearriveerd om mijn ronde af te maken. Daarnaast zorgde de vormgeving van het routeboekje ook voor de nodige vertraging. overigens kan het ook liggen aan mijn kaartleeskunde!

    De afterparty, met Jet, Tijs, Jan, Fraser en een dronken emotionele eilanddame die telkens “weet je wel niet wie ik ben” proclameerde om gratis drank tot zich te willen nemen, zorgde voor een gelukkige afloop rond vier uur ‘s nachts.

    Dank Tijs, Judith, MAVV (ook medewerkers) voor een fantastisch project, vele malen beter dan die platte volksfestivals die voorheen in het Noordereilandpark w(e)(o)rden georganiseerd.

    Ik zie jullie volgend jaar!

    X Eva

  2. Dat doet J.d.B ook! Hij Filmt, interviewt en documenteert, daarbij ook nog wat de Zwarte veronderstelde!

    Trouwens, ik dacht dat jij helemaal niets deed:)!! Je kan met je Kunsten Kernwasserwunderland repareren, zijn ze
    ‘lichtelijk’ aan toe. Komt Jan met ‘Most’ van de AH op bezoek, om te dansen.

    Gr Eva

  3. Het repareren van de schildering op de toren in Kernwasserwunderland kun je het best aan Florentijn Hofman overlaten. Het is zijn (eerste) werk…

  4. Ik had het over een nieuw ogende rotswand te maken!
    i.p.v. het twee dimensionale lijnenspel?

    Heb je het werk van B wel gezien?

    Noemt F. dat zijn eerste werk? Volgens mij is dat gewoon keiharde knaken verdienen, maar kunst?

    Gr Eva

  5. Mooi verslag.
    Had zelf niet de moeite genomen het zo mooi in beeld te brengen.

    doei.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*