Mooi ongebruikelijk drietal naast elkaar, tegelijkertijd. Groots, groter en gewoon: waar Ronald de Bloeme ‘gewoon’ een goede schilder is, staan de kampioenskunstenaars Daan van Golden en JCJ Vanderheyden fier huizenhoog in aanzien en verhef.
Of deze museale keuze echt werkt – daar ben ik niet helemaal zeker van. Van JCJ en van De Bloeme is ook liederlijk werk te zien, passend in een overzicht van a naar beter – van rommel tot pracht – maar in aanzet eigenzinnige esthetica in drievoud kantelt zo tot gecombineerd oeuvre-overzicht. En wil deze tentoonstelling dat zijn, is het een gecomprimeerd parallel drieledig oeuvre-overzicht of is het een eigenstandige tentoon, een mooi experiment in trio-tonen?
Mooi naast elkaar – JCJ Vanderheyden en Daan van Golden.
Schitterend plat met rechterbenedenhoek net onaf geschilderd. Sublieme Daan van Golden.
Projectie, 1966. Een wonderschone JCJ Vanderheyden.
Zoals ik Ronald de Bloeme ken. Matte en hoogglanslak op doek.
JCJ Vanderheyden
Te gekke De Bloeme.
Luukse kunsttransport: hop, postzegel erop, aantekenen maar en gewoon met de postbesteller mede.
Ronald de Bloeme
Naamgever van de tentoonstelling is dit werk van JCJ Vanderheyden. Naast elkaar, tegelijkertijd. Het is tegelijkertijd de lelijkste Vanderheyden op de tentoonstelling op één na. (De ‘vier’ om de hoek.)
En dat hangt dan op zaal met deze lieflijke Daan van Golden.
Ronald de Bloeme op het verkeerde pad.
Nog tot 12 januari.
Leave a Reply