The Originals S1 E1 @ Tatjana Pieters

‘DEKOR – BRIEFLY NUDE SCENE’

Bij Tatjana Pieters te Gent loopt sinds vorige week de groepshow ‘The Originals S1 E1’. Een tentoonstelling met een veertiental (voornamelijk) jonge kunstenaars, die, wanneer uitsluitend op de werken wordt afgegaan, jaren bij elkaar in de klas zaten en goed naar elkaars werk keken.

web.tatjanapieters.com/exhibitions_past_2015_003.html

Pascal Petrus

‘Voyeurism Inc’

Niets is echter minder waar; de ‘bende’ komt uit alle uithoeken van de (westerse) wereld en wordt binnen deze expo verbonden in onderwerp, iconologie, hun muze en hun (al dan niet satanistische) afgod: Het Internet.

Video van

Jaako Pallusvuo

‘How To #5 / Internet’

Kijken en bekeken worden, kopiëren en gekopieerd worden, cynisch of toch oprecht? De veelheid van het wereld wijde web gevat in een werk, gebundeld in een galerie als startpagina.

Heather Phillipson

‘Zero-Point Garbage Matte’ met daar achter Amalia Ulman ‘What Have You Got Against Money’

Wanneer de werken thematisch worden ingedeeld vallen er twee duidelijke lijnen te ontdekken. Enerzijds de ‘interne’ relatie met het web, of ‘de persoonlijke iconografie’, waarin zaken als zelfpositionering/ promotie, de selfie en zichtbaarheid aan bod komen en daarnaast het externe; wat geeft het internet mij, zowel thematisch als formeel.

Beide vragen vallen uiteraard niet los van elkaar te zien zodat deze twee onderscheiden in de meeste gevallen door elkaar heen lopen; Het internet beïnvloedt de ‘mentale’ staat van de kunstenaar en andersom bestaat het bewustzijn van de kunstenaar ten opzichte van het internet uiteraard niet zonder dit ‘magisch medium’.

Video

Marijke De Roover

‘Is Bio the new Avant-Garde’, links Pascal Petrus ‘Manic’

In ‘Is Bio the new Avant-Garde’ van Marijke De Roover, komt dit duidelijk naar voren. De Roover (aka Annie Warhol), die tevens mede curator van de show is (samen met Tatjana Pieters), toont in haar video zelf opgenomen materiaal dat ergens losjes refereert naar Slavoj Žižek’s opmerkingen dat ecologisch voedsel wellicht de nieuwe aflaten zijn.

Daarnaast speelt de film zich vooral in en rond het internet af. Een zoektocht naar haar (digitale) zelf, waar haar identiteit verschillende posities inneemt. Om uiteindelijk tot een verstild beeld te komen, waar De Roover 15 minuten lang mediteert in een koffiehuis.

Marijke de Roover met Red Bull (die gratis worden uitgedeeld op de expo om in de stemming te komen) voor werk van

F&R R&F

(Frank & Robert Robert & Frank).

De mix tussen oude en nieuwe media en de reflectie op het medium speelt ook een grote rol in het werk van Jaakko Pallasvuo, een jonge Finse kunstenaar die bij Tatjana Pieters enkele korte video’s toont, maar die ook langere films maakte.

In zijn Film ‘EU’ uit 2014 (die overigens niet bij Tatjana Pieters getoond wordt) linkt hij in een surrealistisch epos alla Ryan Trecartin de uitbraak van de pest aan de Europese crisis; een groep vrienden die zich afgesloten heeft van de buitenwereld en zich met spel en meditatie vermaakt om zo te ontsnappen aan de ziekte die buiten woedt. Alles gaat goed tot dat… inderdaad een van de leden de pest krijgt.

Bij Tatjana Pieters draaien Pallasvuo’s video’s vooral rond het internet, moderne media en een zoektocht naar de ‘nieuwe wereld’, een reflectie die het midden laat tussen een verafgoding en een verwerping van het medium. Een dubbelzinnigheid die eigen is aan het medium; een tweet is zelden eenduidig en Facobook wordt door de een verworpen omdat het zijn vrijheid beperkt en is elders de motor achter een revolutie.

Op de achtergrond een ‘affiche’ van

Dieter Ravyts

, op de voorgrond een geluidsinstallatie van

Catherine Biocca

Ook klassieke mediums blijven niet ongeroerd. Het werk van Dieter Ravyts (dat inhoudelijk enigszins buiten de rest van de expo valt, in die zin dat het in grote mate de positie van de schilderkunst onderzoekt en zich in een schilderkunstige traditie situeert, veel meer dan dat het met moderne media bezig is) is daar een duidelijk voorbeeld van.

Zijn gigantische affiches schildert hij als in een meditatie met gouache op papier, telkens zijn volgende show aankondigen of zichzelf promoten. Zichzelf als bedrijf wegzetten, de schilderkunst, of zijn werk als een fabriek die ‘artisanaal- machinaal’ produceert.

Enerzijds een strijd tegen de machine, tegen de perfectie, anderzijds reflecterend op de (schilder)kunst en de succesvolle kunstenaar die denkend als een fabriek het ene na het andere werk produceert. Zijn streven -en het falen daarin- naar perfectie is ergens aandoenlijk, maar vooral oprecht, met een resultaat dat staat als een huis.

Pascal Petrus ‘Kerstin’

De werken van Pascal Petrus onderzoeken eveneens de betekenis van het internet, van de nieuwe beeldtaal in het formele. Hoe worden beelden samengevoegd, welke betekenis genereert dit en wat zijn de mogelijkheden hiervan voor bijvoorbeeld de schilderkunst.

Uiteraard is een dergelijke vraagstelling wederom dubbelzinnig en niet louter formeel. Het doet uitspraken over beide mediums, de schilderkunst en het internet, maar daarnaast ook op onze perceptie. Onze omgeving en onze blik wordt zo tevens het thema bij Petrus.

Marie Jacotey

Frank&Robert / Robert&Frank

De titel van de expositie The Originals bundelt verschillende vragen tegelijkertijd. Eerst is daar de vraag naar originaliteit, een vraag die bij de bezoeker automatisch opkomt wanneer een groot deel van de werken bestaat uit ‘gejat’ beeldmateriaal, assemblages van het internet.

Daarnaast een vraag van een generatie die zich positioneert ten opzichte van haar kunsthistorische voorgangers. De link met Pop Art is een zeer voor de handliggende en wellicht iconologisch correcte link.

Was de Pop Art echter ook een afzetten tegen een voorgaande stroming, het Abstract Expressionisme, de Nul Beweging en noem maar op, in The Originals valt niet een duidelijk verzet te voelen ten opzichte van voorgaande tendensen of hun omgeving.

Wellicht omdat de tijd van de grote stromingen teloor gegaan is, maar wellicht ook omdat het deze kunstenaars niet zo interesseert om hun plaats te vinden vanuit een ‘geworstel’ met de kunstgeschiedenis. Hun vertrekpunt is weliswaar de kunst, het perspectief ligt hier buiten.

Een heroriënteren wellicht, een zoektocht naar originaliteit waarin de muren van de kunst nog maar eens afgebroken worden en het nieuwe tijd met al haar mogelijkheden omhelsd en bemind worden.