Loop ik door het bos, of ben ik in een droom beland? Wouden die zich uitstrekken tot aan de rand van je gedachten, bomen als onpeilbare bakens in een grijze zee van slapend leven. Het zijn donkere landschappen met enorme variaties in zwart en zwarter, altijd met een paar bomen of rotsen die als houvast bedoeld zijn in dit schimmige parallelle universum. En gek, bang ben ik niet om daar te lopen. Het is alsof je door je eigen gedachten zwerft, waar de vormen die je ziet gemodelleerd zijn naar je eigen verlangens en angsten.
Aldwin Lehr fotografeert schier eindeloze hoeveelheden bossen, landschappen en bosranden, allemaal even adembenemend prachtig en duister. Bij Studio Omstand in Arnhem is een piepkleine selectie te zien van zijn werk, vijf foto’s om precies te zijn. Twee daarvan zijn groot opgeblazen en dienen bij duisternis als lichtschijnsel. Gelukkig ken ik het werk van Lehr al een tijdje, anders was dit wel een heel karige tentoonstelling. Dagelijks post hij foto’s op zijn door vele duizenden fans gevolgde instagram accounts @darkwrin en @adragain. Die zijn zonder uitzondering donker en geheimzinnig. De fotograaf als veerman over de Styx. Sprookjesbossen met fluisterende geesten en elfen. Soms letterlijk, en eerlijk: die zijn niet het sterkst. Lehr flirt met kreten als blackmetal, gothic, darkness, occultisme, maar wie daar al te snel een open deur in ziet, heeft het mis. De foto’s zijn sferisch en ongemakkelijk tegelijk. Eenzaamheid kan best lekker zijn, maar serieus tijd om erin te zwelgen heb je niet want voor je het weet raak je de weg kwijt in de mist. De tinten in het landschap schieten alle kanten op, behalve die van photoshop. Hier raak ik aan de kern, het is écht wat je ziet, die bospaadjes bestaan, evenals die overhangende takken met gemene stekels en rotsen waarover je als je niet uitkijkt struikelt, en enorm op je gezicht valt. Lehr bezit de gave om de ‘gewone’ bosfotografie te overstijgen door onverwachte invalshoeken te kiezen waardoor dat bos een spiegel wordt voor de kijker. Je voelt je één worden met het landschap als je er een tijdje naar kijkt, jij wordt zelf die duistere struik in een verder donker bos. Het maakt helemaal niets uit waar dat bos is, de boodschap is hetzelfde. Het landschap als metafoor, de maakbare ervaring van een wandeling langs de bosranden van de verbeelding. Je bent je eigen sprookje, je eigen droombos, je eigen nachtmerrie ook. Buiten zijn, en tegelijkertijd binnen, was zelden zo confronterend.
Studio Omstand, van Oldenbarneveldstraat 92-A, Arnhem. Te zien tot en met 25 feb, za en zo van 12 tot 17 uur.
Verder op Instagram: @darkwrin en @adragain.
Omstand.nl/news/pulse-23-van-2-t-m-31-december-2017-opening-zaterdag-3-februari-vanaf-16-00-uur/
Studio Omstand, van Oldenbarneveldstraat 92-A, Arnhem. Te zien tot en met 25 feb, za en zo van 12 tot 17 uur.
Omstand.nl/news/pulse-23-van-2-t-m-31-december-2017-opening-zaterdag-3-februari-vanaf-16-00-uur/
Leave a Reply