Charles White: Een Retrospectief @ LACMA

Sinds de oprichting in 1965 heeft het Los Angeles County (=provincie) Museum of Art (LACMA) zich toegelegd op het verzamelen van kunstwerken die zowel de geschiedenis als de geografie weerspiegelen van het rijke culturele erfgoed van Los Angeles en de unieke diversiteit van de bevolking. Tegenwoordig is LACMA het grootste museum voor de kunsten in het westen van de Verenigde Staten, met een collectie van meer dan 135.000 objecten die 6.000 jaar kunstgeschiedenis vertegenwoordigen vanuit verschillende perspectieven. Het internationale museum heeft jaarlijks ruim 1,5 miljoen bezoekers die komen voor de tentoonstellingen en onderzoeksfaciliteiten, naast de bezoekers via partnerschappen, educatieve programma’s en creatieve digitale initiatieven. LACMA werkt samen met een reeks curatoren, educatieopvoeders en kunstenaars aan tentoonstellingen en programma’s op verschillende locaties in de provincie Los Angeles provincie.

Tijdens mijn verblijf in Los Angeles opent Charles White: Een retrospectief, en ik ga naar de opening. Omdat openingen nooit het moment zijn om een tentoonstelling goed te zien ga ik nog een keer terug op een dag dat zoon Ian White ook een panel organiseert over zijn vader en zijn werk.

Ian White (zoon van Charles White) op de opening voor de foto waar hij te zien is als kind. Met kunstenaar Umar Rashid aka Frohawk Twofeathers.

Panel met Ian White (links)

 
Charles White: een retrospectief is de eerste grote museale overzichtstentoonstelling van de kunstenaar na ruim 30 jaar. Deze reizende tentoonstelling brengt de volledige loopbaan van White in kaart – van de jaren 1930 tot zijn transitie in 1979 – met meer dan 100 werken, waaronder tekeningen, schilderijen, prenten, foto’s, geïllustreerde boeken, platenhoezen en archiefmateriaal.

De tentoonstelling opende in Chicago (zijn geboorteplaats) ging daarna naar het MOMA in New York (waar hij een tijd woonde na zijn studie) en is nu dus in Los Angeles (waar hij zich vestigde en werkte tot zijn transitie in 1979).

Ik noemde Charles White al eerder in het artikel over CAAM als belangrijke invloed van kunstenaar Robert Pruitt. De gelijkenis in het portretteren en documenteren van prachtige, sterke, elegante, gepassioneerde, serene zwarte personen in de kracht van hun dagelijks leven is, zoals je hier zelf kan zien, onmiskenbaar. Net als de politieke sociale context die we automatisch meekrijgen en vooral ook de onvoorwaardelijke liefde en trots die beide kunstenaars voelen voor de mensen die ze portretteren.

Laat Pruitt ons de actualiteit in 2019 zien, Charles White: een retrospectief is een visuele geschiedenis les over Amerika rond WOII. White was een linkse activist en zijn kunst het middel waarmee hij bijdroeg aan de strijd voor burgerrechten. In zijn eigen woorden: “Art must be an integral part of the struggle. It can’t simply mirror what’s taking place. … It must ally itself with the forces of liberation.” White was een van de oprichters van het Free Angela Davis commitee, hij trouwde met de witte opbouwwerker Frances Barrett in een tijdperk waar een gemengd huwelijk een criminele activiteit was en Sidney Poitier, Paul Robeson, die model stond voor hem, en Harry Belfonte, voor wie hij ook ontwerpen maakt voor zijn televisie shows, waren niet alleen medestrijders maar ook goede vrienden.

Mississippi (1972)

In de tentoonstellingen zien we veel lithografieën zoals Mississippi, een persoonlijke favoriet, en een portret van Frederick Douglas. Ik kende dit werk niet maar bleef kijken en me aanvragen wat is het met dit portret? Douglas heeft in dit protret niet zijn signatuur haardos maar heel bizar “straight” haar! White ging werken in dit medium in Mexico en bleef het daarna veel gebruiken, wat alles te maken had met het feit dat hij wilde dat zijn werk voor een grote groep mensen toegankelijk en dus betaalbaar moest zijn.

Maar gelukkig zijn er daarnaast ook veel schilderijen te zien, zoals Our Land waarin hij de onmisbare en bepalende rol van niet alleen zwarte Amerikanen maar ook van vrouwen voor de Amerikaanse gemeenschap en economie portretteert. Het is zijn versie van American Gothic uit de collectie van het Art Institute in Chicago waar White al lessen volgde vanaf zijn dertiende en hij later studeerde.

Our Land (1951)

Grant Wood – American Gothic

In het gesprek met Ian White (de informatie van het panel en de namen van de andere gasten is nergens meer te vinden, sorry) wordt duidelijk dat er felle discussie gevoerd werd over schilderen en figuratief werk vs. conceptueel werk op Otis waar White doceerde (1964-1979). In een periode waar abstractie en later conceptueel werk de boventoon voerde, bleef White tekenen doceren als hoogleraar en ook zelf figuratief werk maken. White werd, gezien de tijdsperiode waarin hij in Amerika woonde en zijn affiliatie met de burgerrechten organisatie, nooit echt bekend buiten Amerika. Je zal ook goed moeten zoeken wil je hem in kunstgeschiedenis boeken vinden en het boek “Images of Dignity: drawings by Charles White” uit 1967 ($1650 of $6921,08) is er blijkbaar een voor de verzamelaars. De catalogus bij deze tentoonstelling is een goede poging dit te corrigeren. Ook het feit dat hij als mentor en/of beïnvloeder genoemd en ook gedocumenteerd wordt door kunstenaars als Pruitt en Marshall maakt, uitgesteld, duidelijk hoe belangrijk zijn werk is binnen de canon.

Charles White: studeerde aan het Art Institute in Chicago. Na zijn studie verhuisde hij naar New Orleans en doceerde aan Dillard University, werd vervolgens op geroepen voor het leger in WOII tot hij chronische tuberculose kreeg en verhuisde daarna naar New York en later Mexico City. Hij vestigde zich uiteindelijk in Los Angeles de stad die het juiste klimaat had voor zijn ademhalingsproblemen en werkte en doceerde daar aan Otis Arts Institute aan studenten als David Hammons en Kerry James Marshall. Hij exposeerde tijdens zijn leven o.a. in Smithsonian, Whitney Museum, Boston Museum, Metropolitan en LACMA. Na zijn transitie was een eerste retrospectief van zijn werk te zien in 1982 in het Studio Museum Harlem.

Nog te zien tot en met 8 juni, 2019
Charles White: Een Retrospectief

lacma.org/art/exhibition/charles-white-retrospective

LACMA
5905 Wilshire Boulevard (at Fairfax Avenue)
Los Angeles, CA, 90036
Entree: $25 (gratis iedere 2e dinsdag van de maand)

De tentoonstelling heeft een catalogus.

Met dank aan: Umar Rashid en Darryl Pryor

About Sasha Dees 345 Articles
Verbinder. Wereldburger; Onafhankelijk curator en producent; Focus op Internationaal, Innovatief, Inclusief en Interdisciplinair. Schrijft o.a. voor Trendbeheer, Africanah en ARC Magazine. www.sashadees.com

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*