Tom Woestenborghs @ Frank Taal

30 april laatste dag verlengd tot 7 mei: de solo van Tom Woestenborghs bij Frank Taal. Ik ben er weer op tijd bij.

franktaal.nl/nl/our-art/exhibitions-2/standstill-were-just-obvious-solo-tom-woestenborghs

Tom Woestenborghs werk laat zich niet makkelijk reproduceren. Wat beklijft zijn dan de plaatjes alleen, waar techniek essentieel onderdeel uitmaakt van het werk. Ook al is die techniek ook als je direct voor het werk staat niet snel te vatten. Minitieus opgebouwde ‘borduursels’ van plakstroken. Als je het niet zou weten zou je er zo overheen kunnen kijken.

Interessant ook is de vraag of dat wat uitmaakt, hoe of het gemaakt is, anders dan wat voor beeldend momentum al die moeite, plezier en vloekzweet heeft opgeleverd. Hoe of iets is gemaakt zegt niet altijd zoveel. Licht en makkelijk zo in elkander gevlast of door uren pielen en jaren van ervaring – het gaat om het resultaat. Moeilijk te doen geeft niet zomaar gratis bonuspunten.

Tom Woestenborghs maakt het doller dit keer door een deel van de elaborate plakplaten achter matglas te presenteren – zodat opnieuw alleen het plaatje overblijft. Een radicale geste waar het nut me in zekere zin van ontgaat. Het zijn de kunstwerken die terugkomen aan de muren in de grotere werken.

De eerdere tentoonstelling van Woestenborghs bij Frank Taal ging gebukt onder een zekere mate van vermoeden van bronstigheid alleen; erotisme waar alle modellen uit de vriendenkring komen naar verluid en waar alle foto’s, het bronmateriaal – ook hier – zelf geschoten zijn. Daar ben ik wel nieuwsgierig naar, naar die originele foto’s. En naar de modellen zelf. En naar het antwoord op de vraag wat de kunstige bewerking er dan aan toevoegt. Zouden de originele series voldoende uitdrukking en kruisverwijzing op zich hebben? Kunnen (goede) foto’s hier een gelijkluidend verhaal vertellen als nu de schilderijen?

Misschien juist ook door de unieke techniek prikkelt het voldoende, roept het meer vragen op dan alleen een zekere mate van gruizigheid, eenzaamheid, een spel van verlangen, podiumaanwezigheid.
Alleen nog 30 april.

franktaal.nl/nl/our-art/exhibitions-2/standstill-were-just-obvious-solo-tom-woestenborghs

About Jeroen Bosch 4742 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

3 Comments

  1. ar tistieke w artaal?…F otoreali smus ist fuer echte M änner…was Chu ck Clo se nu dubbe l ge cancel d?

  2. Hi B. This is not Fotorealismus… Woestenborghs is a laureaat HISK with a Masters in painting. Just one who chose not to use a brush and paint any longer. These are collages built up from 14 layers of colored x-film folie… please show me another artist using this technique… the models are all friends taking their own pose after being told the narrative of his show A Standstill – we’re just obvious. today is the finissage. Welcome to have a live view…

  3. Ce n’est pas la colle qui fait le collage…

    The Photo-Realist uses the camera and photograph to gather information.
    The Photo-Realist uses a mechanical or semi-mechanical means to transfer the information to the canvas.
    The Photo-Realist must have the technical ability to make the finished work appear photographic.
    The artist must have exhibited work as a Photo-Realist by 1972 to be considered one of the central Photo-Realists.
    The artist must have devoted at least five years to the development and exhibition of Photo-Realist work.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*