Sinds 1871 weerkerend feestje op het paleis editie zoveel en elke keer behalve één was ik erbij. Spannend! Wat zou de stand van zaken in de schilderkunst vandaag weer brengen?
ChatGPT kom er maar in: “Wie wil zien welke jonge kunstenaars zich op dit moment in Nederland onderscheiden, krijgt hier een fantastisch overzicht van de stand van zaken”
Eerder een mooi en keurig verhaal door de opvolger van Heske ten Cate de nieuwe juryvoorzitter Mirjam Westen. Vol algemeenheden en platitudes. Figuratie en abstractie kwam er in voor, het woord slingerbeweging. Tijdsgeest misschien ook. Het algemene deel is algemeen. Het hoort erbij, je mag het skippen. Voor de bezoekers sinds 1871 is er de prijsvraag Zoek De Verschillen. Niet mals hoor. “Waar Heske ten Cate het had over indringend gebruikte Benno Tempel nog het woord opzienbarend. Ging dat heel algemeen over a) materiaalgebruik b) kleurgebruik c) aantal deelnemers?”
Het juryrapport is net iets spannender. Nieuwe kunstenaars, nieuwe werken. Allemaal positief maar dat hoort zo.
Wouter Paijmans vond ik het beste. How to do things with doek. Radicale gast en het ziet er allemaal heel netjes uit. Ambacht en spelplezier geeft fijne gekke werken.
Nee, er zijn er meer waar ik blij van werd, mijn favoriet hier bewaar ik voor het laatst en de volgende…
…deze bekoorlijke vrije Hockneys van Eddy Eustache zijn aantrekkelijke rappe prenten. Hij schildert er naar eigen zeggen één per drie uur. Ik zou er graag vijftig zien.
Beeldimpressie in tien foto’s:
Anouk van Zwieten
Marije Gertenbach
Dion Rosina
Lorian Gwynn
Julia Kiryanova. Sterk in perfomatief werk.
Sofiia Dubyna
Bobbi Essers
Ricardo van Eyk staat hier in witte lettertjes boven zijn hoofd. Het lukte me niet om op enig moment contact te leggen om hem vreugdevol te kunnenn complimenteren IRL. Terechte winnaar, met kop en schouders boven de rest uit. Spannend werk. (Grappig, klap ik de archieven open, lees ik “Ook de alomtegenwoordige al lang en breed doorgebroken Ricardo van Eyk had van mij mogen winnen.” en “Ricardo van Eyk. Steekt met kop en schouders boven alles uit. Deels ingegeven door smaak en gevoel van verwantschap. Maar zijn werk is terloops en toevallig, scherp, gesneden uit de werkelijkheid. Een ruimtelijke parade van fouten die je maar moet durven. Naast dat er wat te zien is gebeurt er wat.” en “Knalhard contrastrijk met de rest. Het bevat veel niets in zich en dat is iets dat me vaak aanspreekt. Betekenisloos en daardoor sterker – ik hoop het maar, gewilde diepzin in verwijzing ligt altijd op de loer. Een werk van Ricardo van Eyck .” ChatGPT kom er maar in; ik schrijf ook steeds hetzelfde.)
Maar opmerkelijk: elk jaar straf andere inzending. Dit jaar roestvrijstalen spiegelende panelen met ingeslepen tekening.
Nog te zien tot 5 november.
www.paleisamsterdam.nl/koninklijke-prijs/
Leave a Reply