Gelukkig is het op cinemagebied niet allemaal kommer en kwel, men kan ook gewoon naar de kwaliteitsbioscoop. Zodiac is de nieuwste film van David Fincher. Een film die niet gebaseerd is op ware gebeurtenissen, maar deze ware gebeurtenissen gewoon precies navertelt. Zo kan het ook.
Zodiac gaat over de Zodiac-moordenaar, die tussen ’66 en ’71 een aantal brute moorden pleegde in Californië, en de media daarvan uitvoerig berichtte middels brieven in codetaal. De film vertelt volstrekt chronologisch de gebeurtenissen, zonder ergens aan effectbejag te doen. De moorden worden dus ook gewoon in beeld gebracht, maar de actie draait om de zoektocht van politie en journalisten naar de moordenaar. Op een gegeven moment zocht half Californië mee.
Een goeie genrefilm uit die tijd dient de nodige paranoia te bezitten (The Conversation, The Parallax View), over samenzweringen te gaan (All the president’s Men), of bevat het nodige politiewerk (The French Connection, Bullitt). Deze film citeert uitvoerig in sfeer, maar doet ook iets anders.
De moorden houden op, het onderzoek van de politie uiteindelijk ook. De verdachte ontkomt, bijvoorbeeld omdat poltiepost B nog niet de nieuwste verslagen kan ontvangen, omdat ze nog geen telefax-machine hebben. De werelvreemde cartoonist van de San Francsico Chronicle raakt steeds meer gefascineerd door deze zaak, ook als de politie het al opgegeven heeft. Zoals bekend wordt de moordenaar nooit gevonden, waardoor deze welhaast mythische proporties aan gaat nemen.
Een onderkoeld verslag van alle verwikkelingen, dus ook de blunders, maken dat je twee uur met spanning afwacht hoever ze gaan komen. Dit alles gelardeerd met kleine details en grapjes dat je wel moet blijven kijken: hoe inspecteur Toschi door collega’s voor ‘Bullitt’ uitgemaakt wordt vanwege zijn op maat gemaakte schouderholster (terwijl de makers van Bullitt juist dit detail indertijd van de echte Toschi gekopieerd hadden). De scene waarin alle hoofdrolspelers in de bioscoop naar de eerste Dirty Harry zitten te kijken om achteraf te meesmuilen hoe ‘hun’ Zodiac misbruikt is voor de filmschurk Scorpio. De bijnaam van de cartoonist op kantoor (‘retard‘).
Zelfs in het acteren spoelt de film 30 jaar terug: geen hyperbolisch acteerwerk of gratuit rondstrooien van spanning of angst: perfect geacteerd en geregisseerd.
Leave a Reply