Sinds 1993 is er elk jaar de Bloomberg New Contemporaries show met een selectie van het beste aan afgestuurde kunstacademie studenten (Goldsmiths, Slade, Chelsea, Royal College, Glasgow etc)
Fijn want dan kun je lekker al die eindexamenshows skippen en het beste van het beste in één expo spotten, hoewel….
de catalogi van de afgelopen jaren doorbladerend zijn de namen van destijds niet de klinkende namen van nu geworden.
Misschien dus toch elke eindexamenshow zelf aflopen voor een betrouwbare selectie…
Anyhow, de commissieleden Richard Billingham, Ceal Floyer and Ken Lum hebben wel een zeer competente selectie gemaakt,
die verdeeld over twee etages te zien is bij A Foundation.
Er zijn wel een hoop irritante ego video’s te zien.
Er is ook een hoop werk dat niet uniek lijkt voor Londen en ook wel in Amsterdam, Rotterdam of Den Haag te zien is geweest.
High contrast retro schilderijtjes (mooi gemaakt hoor, dat wel) van Chris Hanlon
Ook ‘de boot gaat door de rivier, maar dan verticaal gespiegeld, dus met het spiegelbeeld boven’ van Beth Collar komt bekend voor.
Computergame-animatie, maar niet zo heel goed van David Theobald
De nudisten fotografie van Jane Maughan voelt erg ‘Volkskrant magazine’.
Schilderijen van Ellen Macdonald
en hele irritante Hirst pillen, maar dan in een houten frame, van Andrew Larkin
Ook al eens op een eindexamen in Den Haag gezien, maar dan wegens studie van de maker zelf aan de KABK in 2005 : Joep Overtoom
Joseph Long maakt prachtige rare schilderijtjes, maar heeft ook een minder boeiende installatie
Raar en ook wel intrigerend is de indiaan van Patricia Pinsker die een nummer van Elvis van gebarentaal voorziet
Adam Ajina toont een serie grafisch technische dia’s van de montage van een dia projector
Helemaal nieuw en eigen oogt het werk van Peter Joslyn
Ook Lara Viana heeft wel een heel erg mooi en raar schilderijtje gemaakt
Onmogelijk goed te fotograferen zijn de waterabstracten van Gerd Hasler, ook onduidelijk is of het foto’s danwel computerprints zijn.
Zijn het foto’s, dan zijn ze prachtig geabstraheerd; up close is het slechts een chaos van streepjes.
Bizar mooi is ook de foto van Esther Teichmann die zo’n beetje direct bij de ingang hangt.
Deze ballonnen van David Stearn vormden ooit een diamant en worden door zwaartekracht, poreusheid en materiaalmoeheid langzaam teruggebracht tot een hoopje esthetisch ballontreurnis
Er staat waarschijnlijk ergens een fabriekje voor wassen (polyester) beelden voor beeldend kunstenaars. Sinds Mueck is het een dankbaar materiaal geworden. Littlewhitehead weet er wel een hele goede draai aan te geven met “It happened in the corner”
Door de camera boven de hoofden te houden weten we nu ook dat het gebeurde op een witte sokkel.
Afgaande op de show zit er nog wel wat kwaliteit in Londen.
Echt nieuw en anders lijkt het niet te zijn, maar wellicht komt dat nog na een paar jaartjes rijpen.
Opgezette diertjes en tl-balken. Dat belooft weer wat voor een spannend kunstzinnig 2009…
vond deze iets sterker
http://fotoboek.nos.nl/data/projects/pr00104/data/large/20090104165745__MG_4110_small.jpg