De tragiek van Van Tuyl. Kraakwacht en tussenpaus, begeleider van de eindeloze teloorgang van het Stedelijk. Vijf jaar geleden nog vol goede moed.
“[…] ook omdat het een geweldige uitdaging is. Wolfsburg dat had ik afgesloten na tien jaar, daar speelde ik met één hand piano. Hier kan ik weer met twee handen volop spelen. dat is toch leuker. Ik ga er een modern kunstbedrijf van maken. […] Er moet heel veel gebeuren op gebied van management, het moet gemoderniseerd worden…”
Leave a Reply