Wij hebben een droom…
Ik heb een droom…
Wij hebben een droom, wij hebben een droom…
Wij hebben een droom…
vindt
Kwaliteitskoeranten online
Dat noemen ze nu wel eens ‘de beste krant van de wereld’. Vreselijk saai, met allemaal artikelen. nytimes.com
verslaat
Dat was de/het NRC. Next?
Terwijl Wiki lekt komt de/het NRC met dit: Voor de kattenbak miauwt Wonka wijs. Alfabet met iets in rode en groene letters. Let wel dit is niet een of andere wegwerpbijlage, dit is de spread [Meer…]
vindt
Machtsverhoudingen in de kunstwereld
Niet Plasterk, Pijbes (kunsthal), Van Krimpen (Gemeentemuseum). Wel Willem Bijleveld (directeur scheepvaartmuseum), Rijkman Groenink (toezichthouder SM), Titus Muizelaar (theatermaker). Rineke Dijkstra en Anton Corbijn zijn de kunstenaars op de lijst. Hans den Hartog Jager is [Meer…]
Heel transparant lak hebben aan kritiek is een transparantie die, hoe zal ik het zeggen, bijna nutteloos is.
Maar een mooi woord is het wel, net als droom.
Je vraagt je onwillekeurig toch af wat zo’n filmpje voor interne consumptie nou kost. Een Rolex? Lullig voor de journalist die een Rolex was beloofd.
Wat een verschrikkelijke figuren met een glad verhaal
Brrr. Zijn dit soort inhoudsloze marketing en management figuren zelfs doorgedrongen tot de NRC redactie?
“we hebben ons opnieuw uitgevonden door nrc.nl te maken. Zo vibrant als de krant van gisteren. En daarom kiezen we dus Den Haag.”
NRC, zo betrouwbaar als de overheid.