‘Protest is niet het antwoord’

6 Comments

1. Hehe,

   eindelijk eens een goede analyse..

   lezen allemaal!

2. Mooi betoog. Zonde om niet te lezen.

3. zinnige zinnen inderdaad
   Of ik het met de conclusie eens ben weet ik niet, maar het is in ieder geval een frisse verhelderende kijk.

4. Niet een bijster bijzondere tekst.
   W139 was toch een expo die 2 jaar geleden al in de koker zat? Geen protest lijkt mij..

   De vraag welke positie de kunstenaar moet innemen in de maatschappij is van alle tijden. Daar verandert een 9/11 of economische crisis niks aan.

   Dat protesteren geen zin heeft is ook van alle tijden…maar het kan soms wel opluchten.

   Laten we vooral mooie dingen blijven maken!

   “Het zijn niet de omstandigheden die je ongelukkig maken, maar je gedachten erover.” (Nin Sheng)

5. Hoezo moet de kunst in het strafbankje?!
   Het is heel goed dat de kunstwereld weer eens kritisch naar zichzelf kijkt hoor, maar er gaan volgens mij nog steeds miljoenen mensen per jaar naar musea, concerten, etc.
   Omgekeerd stel ik dat Henk en Ingrid zich wel eens in de culturele sector mogen verdiepen i.p.v. naar te brullen dat er bakken met geld naar cultuur gaan en kunstenaars luie zakkenvullers zijn. Als men naar de cijfers kijkt gaat er in feite heel weinig naar cultuur ook verg. met andere landen in Europa. Kunst is altijd voor een beperkte groep geweest en dat zal ook zo blijven. Maar dat geldt voor heel veel zaken in onze samenleving. Dat maakt het niet minder waardevol. In de kunstwereld wordt veel onzin en bullshit gemaakt en getoond, maar ook prachtige en vernieuwende dingen.
   Ik vindt het een erg modieus stukje en het klinkt schijnbaar heel gefundeerd en sociaal-maatschappelijk doorwrocht.
   Maar desalniettemin volkomen subjectief en vol met suggesties en aannames.
   Alsof het herhaald opvoeren van een klassiek ouvre in dans, muziek, etc. bijv. geen waarde en relevantie meer zou hebben in deze tijd…
   Wat een flauwekul zeg.

6. Protest is natuurlijk ook niet het antwoord, protesteren is laten merken dat je het ergens niet mee eens bent. Dat is legitiem, en noodzakelijk voor sommigen. In zoverre is de titel van het stuk waar, en ook een open deur.

   Wat bedoeld wordt is dat protesteren geen oplossing is voor de ‘uitdagingen’ waar de culturele sector voor staat. Waarom de cultuur zo hard gepakt wordt, is omdat de politiek (vergeef me de generalisatie) de maatschappelijke relevantie van cultuur niet ziet. Dat kun je de politiek kwalijk nemen. Maar ik betwijfel, samen met de cultuurwetenschapper, of dat op zichzelf iets ten goede verandert.

   Aan de andere kant: het politiseren van kunst of het aangaan van strategische allianties zoals De Bloois voorstelt lijkt me nou ook niet direct een voor de hand liggende weg… Lekker aanschurken tegen dat wat je afwijst.

   De opgave zal eenvoudigweg zijn het overtuigen van de populus dat kunst, hedendaagse cultuur noodzakelijk is. De huidige argumenten zijn daarbij helaas niet meer toereikend, zodat naar een ander antwoord gezocht zal moeten worden. Dat lijkt me een prachtige uitdaging voor de creatieve sector die we toch hopelijk ook nog zijn.

   Wat dat antwoord precies in zal houden? Ik denk dat er in ieder geval een ingrediënt niet mag ontbreken en dat is: onafhankelijkheid.