Het zal je maar gebeuren als fotoverzamelaar! Je vindt bij drukkerij De Kepper & Zn in Schiedam zo ongeveer de hele oplage van het eerste Nederlandse, in de vergetelheid geraakte, feministische tijdschrift voor fotografie: Haarscherp. Een godswonder!
Gemak.org/archive/2012-02-13/haarscherp
Gemak-directeur Marie Jeanne de Rooij wijdde een tentoonstelling aan deze gebeurtenis en het grondige onderzoek dat Arjan de Nooy naar aanleiding van zijn bijzondere vondst verrichte.
En de dolgelukkige verzamelaar en curator De Nooy lichtte zijn diepgravende onderzoek toe dat veel verdwenen beeldmateriaal en bewogen levensgeschiedenissen van de fotografes opleverde.
Het teruggevonden deel van de in september 1977 verschenen oplage werd alsnog te koop aangeboden.
De Nooy’s onderzoek ging gepaard met een visuele en theoretische research naar ‘de vrouwelijke blik’.
Van Sammy Hegontvlug is sociaal geëngageerd werk te zien.
Fien Huijbrechts is een ten onrechte onbekend gebleven Brabants surrealiste.
De Friese Johanna Vliegenthart toont de resultaten van haar paranormale experimenten.
Aurafoto met een belichtingstijd van 1000 seconden.
Anja van Buuren zingt de lof van de lesbische liefde.
Maar voor mij waren de foto’s van Ankie Geeneen de grootste verrassing.
Een prettige confrontatie van vervreemding en humor!
p.s. ik geloof overigens niet in god.
het blijft bizar hoe sommige soortgelijke beelden onafhankelijk van elkaar verschijnen:
http://boldtype.com/issues/jun2007/designby/index.html
ben overigens benieuwd naar de gehele tentoonstelling.
Op een of andere manier ben ik eruit gegooid bij gemak! Ziet er interessant uit!
Beste Kees, het ‘eruitgooien’ is niet bewust gebeurd en natuurlijk absoluut niet de bedoeling. Moet dus om een misverstand gaan. We hebben je weer in de mailinglijst voor de digitale nieuwsbrief en persberichten gezet. Vriendelijke groet en tot snel! (bijvoorbeeld a.s. donderdag 8 maart vanaf 20 uur tijdens het HAARSCHERP-debat? http://www.gemak.org/page/activiteiten)
Mooi, bedankt voor de prompte reactie! Ik kom kijken!
Ik loop een nummer of drie nog achter, maar bijlezend tref ik in De Groene nummer 14 Marja Pruis haarscherp:
“Nadat er ook nog wat vragen vanuit het publiek waren gesteld, sloot ik af, en boog Arjan de Nooy zich naar me toe:
‘Je wist toch wel dat dit allemaal niet echt is, hè?’
Ik kijk hem aan.
‘Dat tijdschrift, het bestaat niet echt. Dat heb ik allemaal gemaakt.’
Eventjes denk ik dat hij bedoelt dat hij de losse onderdelen bij elkaar heeft geniet tot een tijdschrift. Maar het is erger dan dat. Met een bange blik kijk ik naar de muur, de billen, het schaamhaar.
‘En die foto’s dan?’ piep ik.
‘Stills uit een oude pornofilm.’
De man die ik zo even nog zag als een hobbyist, een goeiige verzamelaar, blijkt een duivelskunstenaar.
De organisatrice van de avond, tevens directeur van de Vrije Academie, komt erbij staan.
‘Ik had je toch gemaild dat het niet echt is?’
Een vrouw uit het publiek ligt dubbel van het lachen.
‘Dat gezicht van jou!’ roept ze wel vier keer.”
Het hele verhaal:
http://www.groene.nl/2012/14/gefixeerd-op-het-eigen-tussenbeense
Helemaal aan mij voorbij gegaan toen ik in Spanje zat. Ophef? Ergens? Of al bekend vanaf het begin zoals in het artikel gesuggereerd wordt?