Art Basel is de moeder aller kunstbeurzen en dus komt de hele kunstwereld daar op af. Zoveel kunstenaars, galeristen, critici, museumdirecteuren en curatoren op een vierkante kilometer, dat is uiterst aantrekkelijk. Een weekje ‘Bazel’ is daardoor altijd meer dan alleen de hoofdbeurs zelf. Het randprogramma aan exposities en fairs is indrukwekkend. En dat in een toch al zeer goed gevulde kunstzomer (Documenta, Manifesta, Track etc)
(Een bericht van Robbert Roos)
Deel I: Schaulager, Art Unlimited, Art Statements.
Deel II: Design Miami, Art Parcours, Kunsthalle Basel, Liste, Beyeler Foundation.
Op het voorplein van het Messe-terrein dit keer geen grote straatobjecten gesponsord door de grote galeries, maar een ‘satelliet’ van Schaulager, de opslagplaats/expositieruimte aan de rand van de stad die al jarenlang toptentoontstelling na toptentoonstelling aaneen rijgt.
Het gebouw van Herzog & De Meuron is nog niets eens zo heel oud, maar wordt toch al gerenoveerd. Even tijdelijk een satelliet dus, waar we een kijkje in de kraamkamer van de kunstenaar krijgen, met objecten die als voorstudie danwel attribuut in het maakproces figureerden.
Katherina Fritsch
Fiona Tan
Thomas Demand
De hoofdbeurs is zo populair dat er een ingenieus systeem van previews is opgezet: op maandag ging de Art Unlimited op: een Europahal (RAI-complex Amsterdam) vol met grote installaties. Een verzameling van zo’n zestig stuks. In Nederland mag je als museum hopen dat je er een paar kunt binnenhalen, hier staan ze massaal zij aan zij. Voor zeven dagen…
Damian Ortega, bij de entree van Art Unlimited
Michael Sailstorfer heeft heimwee naar James Dean
Mike Nelson (we kennen hem nog van het paviljoen van Groot Brittanië in Venetië) laat ons eindeloos rondjes draaien, tot we bij een berg autobanden belanden.
Kuri van Kurimanzutto probeert een kamer van Jimmie Durham aan de vrouw te brengen.
Germaine Kruip laat een Derwish-danser op gezette tijden rondjes draaien.
Na Art Unlimited is het tijd voor een van de snoepjes van de week: de Art Statements, in dezelfde hal. Hier presenteren speciaal geselecteerde, jonge, actuele galeries (niet allemaal meer even piep) zich met een solopresentatie. Drie Nederlanders doen mee (er is nog hoop): Stigter, Motive (met Aurélien Froment, geen beeld) en Upstream.
Amalia Pica bij Diana Stigter
SF-achtige film (‘De Ark’) van Cristóbal León en Joaquín Cociña bij Upstream.
Nevin Aldag toont een tapijten-mozaïek-kamerscherm (Bauhaus meets Midden-Oosten) bij Wentrup Galerie
Art Statements is leuk, omdat de uitverkoren galeries proberen met echt iets nieuws te komen. Op de hoofdbeurs vind je ook wel eens wat nieuws, maar het bestendigen van carrières staat daar toch voorop. En naakte verkoop natuurlijk. Volgens de Art Newspaper exposeren er 2500 kunstenaars op de hoofddis. Hieronder een uiterst willekeurige greep.
Llyn Foulkes is zo’n aardige vondst.
Tal R draait al jaren mee, maar schildert sinds een tijdje figuratief.
Fascinerend reliëf-werkje van Johannes Döring, waarin hij Mondriaan quote.
Fernando Bryce is altijd goed om te zien.
Bruce High Quality Foundation doet een parodie op Warhols diarree van portretten-in-opdracht, waarmee de Pop Art goeroe in de jaren tachtig bijna zijn reputatie vernagelde. BHQF doet ook graag uw portret, maar staat niet in voor het resultaat.
Meshac Gaba met nieuwe ‘totems’
Prachtig getekend portretje van Pierre Huyghe door Elizabeth Peyton. Star meets star.
Geen idee wat er droop in deze installatie van Doug Aitken. Leek chocola, maar kan ook modder zijn.
Galeriehouder Peter Kilchmann uit Zürich had nog wel wat kleiner grut in de aanbieding. En dan kom je ook als Alÿs zijnde bijna op de grond te hangen.
Grappige serie naughty drawings van Annette Messager.
David Shrigley is niet kapot te krijgen en tekent zich het ongans. Was wel een relletje, omdat zijn galerie Stephen Friedman een tekening met het portret van Osama Bin Laden (en de tekst ‘he believed that he was doing the right thing’) zijn Amerikaanse klanten liever niet onder ogen bracht.
Nieuwe beelden Matthew Monahan bij Anton Kern.
Rodney Graham lightbox
Grapje van Jos de Gruyter & Harald Thys
Grapje van Hans-Peter Feldmann.
Grapje van Joep (Van Lieshout)
Rikrit Tirivanija immer geëngageerd.
Vlinderen rond Hirst
Hmmm, tja. Tijdens haar retropsectief in MoMA recreëerde Marina Abramovic al haar beroemde performance met Ulay, waarbij de bezoekers toen alleen tussen hun naakte lijven door de galerie binnen konden. Tegenwoordig zijn het acteurs en is er in Bazel een riante zij-ingang. Weg confrontatie (en eigenlijk heeft het werk alleen betekenis wanneer het om de inzet van de kunstenaars zelf gaat).
Woest en heftig door Oscar Murillo.
Fijnzinnig schedeltje van Katsuyo Aoki
Het grootste humor-moment op de beurs: Tony Shafrazi toont Tony Shafrazi.
Art Basel vindt plaats van 14 tm 17 juni.
Deel II: Design Miami, Art Parcours, Kunsthalle Basel, Liste, Beyeler Foundation.
nounou, een quote van mondriaan, een parodie op warhol en een paar slechte grappen. spannend! gelukkig zagen we nog autobanden.
en nog een blote mevrouw natuurlijk. had altijd al zo n vermoeden dat die eigenlijk naakt zijn onder hun kleren.