Kelderrestanten Kunstvlaai: Polly’s Picture Show, P.J Roggeband, Chmkoome, P/////akt en wat verder voorbij kwam

Ik zag Halbe wel – ergens in het donker in de verte – maar ik sprak hem of zijn brouwmeesteres helaas niet

Onder het genot van een potje Halbe de laatste foto’s ontwikkelen en een selectie wederwaardigheden van afgelopen Kunstvlaai INexactlyTHIS online zetten, het kwam er niet van. Afbouw, verse drukte en simpelweg vermoeidheid doorkruisten voornemens.

Wat al klaar stond draaien we nog even door, aangevuld met een handvol signalementen, bijzinnen en overwegingen.

Er was teveel te leuk. Daar ik zelf in eigen hok stond zag ik geen enkele lezing, boekpresentatie of performance – en daar waren er veel van.

Nu leek me dat een fijn uitgangspunt van die tien dagen vlaaiduur: eens alle tijd om kennis te maken met buren en derden. Niet alleen tonen maar ook onderling netwerken. Voor nagenoeg alle participanten geldt hetzelfde: eigen toko eerst. Je staat waar je bent. Die tien dagen lijken achteraf wat te lang. Het is niet voor niets dat geen enkele beurs echt veel langer duurt dan woensdag tm zondag. In die tijd heb je het wel gehad.

Van de circustent die gashouder heet naar schoolse lokalen haalt in een keer het carnavaleske weg. Mooi ingezet maar hier en daar ontbrak wel wat visueel feestelijks – om het schoolse weer weg te lachen.

Een selecte greep wederwaardigheden:

Polly’s Picture Show toont op de Kunstvlaai werk van twaalf(?) fotografen op kniehoogte op schotssokkels.

Polly’s Picture Show is een initiatief van vier ex-Rietveldstudenten zonder vaste ruimte met een paar keer per jaar presentaties op lokatie. Hier spraakmakend en passend ingezet in een geslaagd weinig alledaags fototentoonstellingsconcept met werk van ondermeer isabelle Wenzel, Noel Loozen, Dana Slijboom, Basje Boer en Liam Tickner.

P.J Roggeband is de elfletterwoordenkoning, aanwezig in de gang (corridor) van C naar D.

Kees Koomen is hoe noemt men dat ook alweer; “übersympatiek”. Logt sinds jaar en dag op chmkoome en is actief als kunstenaar en organisator. De twee zaterdaaglijkse performances in het Beatrixpark heb ik gemist. Zijn ruimte is de kleinste van de Kunstvlaai en is volgepakt met werk van voor hem belangrijke kunstenaars.

Elke dag plaatst hij eigen dagboekaantekeningen tussen het werk.

“Zoals elke dag loop ik direct na aankomst naar de kantine om een cappuccino te halen. Daarna loop ik naar trendbeheer om even bij te praten.”

Die van cappuccino naar trendbeheer mentaliteit is te prijzen. Zo houdt een mens het vol halleluja.

Paul Geelen bij P/////akt. Geen touw aan vast te knopen maar fijn ogend. Een MDF-lift en koper met slakkensporen(?).

HotelMariaKapel met het prachtproject Unicorn Union van Alexia Mellor. Een naaiatelier vol gevisualiseerde angsten.

Schrijf je angst op en het Unicorn Union Project levert een fel roze reddingsvest.

De laatste dag hing het vol. Wij kregen een schier gigantische mee naar huis.

Gerecycleerd toiletpapier van Hiroomi Horiuchi.

Mooier nog: negen dagen performances de laatste zondag aangepast, verbeterd en opnieuw gedaan door diezelfde Hiroomi Horiuchi. Niet dat ik er ook maar iets van zag maar de uithang in A4 was genadeloos en prachtig. Bij SPASMS van MaHKU.

Veelzeggende buitenborden van Sil Krol bij de Brabant Connectie buiten.

Als laatste eigen link eerst:

In de maak: Arranged and placed (Kunstvlaai INexactlyTHIS)