Tijd weer voor de jaarlijkse open dagen bij de Rijks. Vijftig solopresentaties in, op en om het gebouw.
Bij deze een kleine selectie uit veel.
Voor eenieder die na een dagdeel Rijks, u slaat er met gemak twee à drie uur stuk, trek heeft in meer is er net als vorig jaar een Amsterdam Art Weekend in de rest van Amsterdam omheen gebouwd.
Rijksakademie.nl/NL/rijksakademieopen/
T/m aanstaande zondag 1 december.
Minstens zo leuk als de presentaties in de ateliers is de opslag in alle hoeken en gaten van het gebouw. Bij binnenkomst in de Manege twee van de beelden die Tim Breukers eerder dit jaar bij Walden Affairs in Den Haag liet zien.
Nicoline Timmer, let vooral op de houten schalen als klankkast, werkelijk wonderschoon.
Monumentaal en onbestemd van geur, Bert Jacobs (opmerkelijke website ook).
Kolenmijn ruimtevullend getekend en aangeveegd middels houtskool, Maryanto.
Bewegend werkje van Goeun Bae (opklik voor groot).
Kleurt als een olievlek in het water, het wandje zonnecellen van Dušan Rodić. Verlicht door bouwlampen lijken ze twee grote luidsprekers van prik te voorzien.
Bronwater gerangschikt op noord-zuid-oost-west, Müge Yilmaz.
Geabstraheerde koelkasten en ander keukenmeubilair, erg goed, Magali Reus.
Uitgekiende teringzooi in het atelier van Oscar Abraham Pabón.
De jongens van de straat.
Videowerk van Janis Rafailidou.
Nathan Azhderian
Voordat ze naar de Rijks ging kende ik Daniëlle van Ark alleen als fotografe, nu hardcore beeldenbouwer.
Persoonlijke favoriet.
Groots geschilderd, het keukenblok van uw lokale studentenkamer, Dimitar Genchev.
Jaloersmakend zo mooi, een van de werkplaatsen van dienst.
De verborgen studio van Popobobo Oddodood, geen touw aan vast te knopen maar zo fokking lekker. Sowieso de moeite waard de hidden studios, volg de rode stippen.
Eerlijk, helder en duidelijk, het artist statement van Popobobo Oddodood. Een verademing na het lezen van tig vellen generieke koeratoren zever.
Nog een hoogtepunt, de duiventil van Eric Giraudet de Boudemange. Vuistdiep in de wereld van de Nederlandse sport en spel van vroeger.
Eric blijkt een enthousiast en gastvrij verteller.
Camera op trainingspolstok maakt voor buitengemeen vreemde video, must see.
Sowieso een aantal erg goede video’s deze keer. Goeun Bae heeft, net als een deel van de andere kunstenaars, twee ruimtes tot haar beschikking. Hier twee video’s achter elkaar met in beiden haar ogen als basismateriaal (zelfkastijding galore).
Bij het werk van Justin Gosker moest ik vooral heel hard denken aan een zeker kwartetspel.
Verfijnd schilderwerk van Karishma D’souza.
Ongetwijfeld al lang en breed uitverkocht, turboschilder Jisan Ahn.
Dit is zo goed.
Niet te fotograferen videosculptuur maar ook een serie fraai uitgelichte slakken van keramiek, Bea McMahon.
Cultureel verantwoord toerisme in tijden van smartphone. In zijn Mona Lisa Superstar (2008) was Emile Zile al met het thema in de weer, Luang Prabang gaat daar in produktie en techniek ruimschoots overheen. De toeristenhel van Laos pijnlijk en grappig verbeeld. Leest u ook het interview met Zile op Rijks Tumblr.
De tweede ruimte van Daniëlle van Ark, linksbovenin een spuitbus goud zoals gebruikt in haar andere ruimte.
Kemang Wa Lehulere
Lekkere sculptuur op poten van Marcel van den Berg.
De eerder genoemde kwartetruimte van Justin Gosker vergeet u, in K10 onder andere een mooi setje metalen schragen. Hoewel schragen in de kunst zich ook wel heel goed zouden lenen voor in het kwartet van Taselaar & Appelman.
Fijne familiemomenten in Family Pictures van Masha Ru.
Geen idee waar ik naar stond te kijken maar het blijft wel hangen, Dan Walwin.
Ook Walwin heeft twee ruimtes, inventief met elkaar verbonden middels het betere hang en sluitwerk.
Uw dranger was nog nooit zo lang.
Traditiegetrouw de afsluiter in de bibliotheek, deze keer valt de eer te beurt aan Joost Krijnen.
T/m aanstaande zondag 1 december en plakt u daar vooral het Amsterdam Art Weekend aan vast.
geweldig verslag, dank
daarnaast jaloersmakend in faciliteiten die rijks.
Ben ik es een keer niet ziet het er buitengemeen veelbelovend uit. Lijkt me een fijn jaar. Maar kan ook aan je omschrijving/introductie liggen?
Voorbeeldje generieke koeratorenzever ben ik wel nieuwsgierig naar! Klinkt als hardcore oldschool/zoals het hoort.
Ziet er goed uit, vet
tip bij afbeelding 7 “Kolenmijn ruimtevullend getekend en aangeveegd middels houtskool, Maryanto.”
tot en met 7 december nog te zien bij Heden in Den Haag Maryanto: http://www.heden.nl/tentoonstellingen/maryanto