Iedereen wil er wel een hebben. Meticuleus geconstrueerd uit gevonden hout en met aandacht en precisie tot schitterende wandobjecten gevormde trompe-l’oeil. t’Is plat maar het lijkt 3D. Wat een ambachtelijkheid, wat een werk, wat een kunstenaar. Buitengemeen knap en met grote eigenheid. Altijd herkenbaar als Ron van der Ende, niemand doet hem dit kunstje na.
Maar what if – what if als Ron van der Ende meer dan alleen geweldige objecten zou hebben gemaakt. Als de ambachtelijkheid in dienst had gestaan van iets anders dan alleen geportreteerde dingen an sich, als het ding an sich op zich mee onderwerp was geworden.
Een eindeloze stoet houtwerk passeert de revue: auto’s, kapotte auto’s, cassettebandjes, huizen, natuur, raketten, ringen, keggen, flats en een stadsbus. Voor elk wat wils.
Precies dat beangstigt; voor elk wat wils. De dingen zijn zichzelf gelijk, gaan nergens anders over, vertellen niets anders dan kijk mij eens. Zou het mogelijk zijn geweest door jarenlange keuze aan onderwerpen ook een andere betekenis mee te hebben gegeven aan het werk?
Who needs meta – in de lastige corridors van de sowieso listig geconstrueerde kunsthal achter James Bond – een hele beleving voor jong & oud, er is zelfs een heuse Aston Martin DB5 te bewonderen, alsmede twee schaalmodellen ervan – zijn twee verdiepingen vrijgemaakt voor de eerste museale show van Ron van der Ende.
Je krijgt het gevoel in een speelgoedwinkel belandt te zijn, ook door de thematische hanging, waar dat toch niet de bedoeling kan zijn geweest.
Sorry toy story.
Relatief oudere werken spatten eruit:
De Parkflat
De o zo nostalgische stadsbus
De wagen
De spoelenrecorder, ooit gekiekt in natuurlijke habitat, het toenmalige atelier van Ron van der Ende.
De kassa
En ga zo maar door. Een eindeloze stoet prachtobjecten.
Deze van Florentijn Hofman kon ik bij het langsfietsen door de Meineszlaan daar altijd zien hangen boven de bank. Grappig te zien welk werk anoniem uit particuliere collectie komt en bij welk werk de naam van de eigenaar expliciet wordt genoemd. (“Deze is van mij“)
De Worm-cassettes. In de oude Worm muurvet op zijn plek.
En he die kennen we ook. Toen gehangen bij de finissage van Art-BBQ ( <— even scrollen voor de achterkant van het werk) in Het Wilde Weten.
Nog te zien tot 1 maart 2015
http://www.kunsthal.nl/22-763-The-Factory-Set.html
De tentoon Ron van der Ende The Factory Set is voorzien van lijvige gelijknamige publicatie.
Te koop in de kunsthalwinkel of op een internet bij u in de buurt:
trendbeheer.com/2014/12/09/ron-van-der-ende-the-factory-set-boek/
Een truukje, een kunstje. Al jarenlang. Weinig ontwikkeling. Verkoopt goed. Het wordt eigenlijk pas interessant in het abstrakte.