Van Krimpen flikt weer een kunstje; grootmeester niet van de inhoud maar wel van het dingen voor elkaar krijgen. Tout Amsterdam onder het dak van een oude Citroen-garage en de sfeer is goed en onvertogen en er is geen troep te zien. Prima, prettig, fijn, bescheiden.
De imposante entree. (Zoo klein? Ja, zoo klein.)
Je zou er zo aan voorbij lopen, ware het niet dat er een hele parkeergarage boven zit.
Kaartjes knippen.
Om met een hoogtepunt in huis te vallen: Katja Mater bij Martin van Zomeren. Deze is al fantastisch…
…en deze serie om de hoek weergaloos. U liep daaraan voorbij ik weet het.
Ik eet mijn hoed op als die aan het eind van de avond niet verkocht is, zei ik Martin van Zomeren. Ik koop je een hoed, zei Martin van Zomeren.
Dina Danish bij Stigter van Doesburg
En een wel heel mooi tweeluik Peggy Franck. U ziet er drie: die rechts hangt er los bij. Unica’s.
De beurs geeft over het geheel genomen een extended welikeart gevoel: kleine versies van grote werken. Veel kan onder de arm mede, met fiets, bus, metro of tram veilig naar de sponde. En dat terwijl je met de auto zo naar binnen kunt rijden.
Morgan Betz bij Willem Baars is dan weer van formaat.
David Jablonowski bij Fons Welters voor thuis aan de muur.
Doorloop tweede verdiep.
Met parkeerruimte vrij…
…alsmede Ed van der Elsken bij Annet Gelink…
…en ‘verse’ Bijl bij Upstream.
(Marc, ik sprak je niet meer, wat jammer. Ik verheugde me buitengemeen over keuvel over kunst, kinderen, trendbeheer en Berlijn.)
Lieven Hendriks is bij far de meest irritante kunstenaar op dit moment. En hij is daar heel nauwgezet en goed in. Over trompe l’oeil en wat daar aan vast zit: is het nou ook leuk om te maken? Sicken van de toeschouwer, maar petje af. Bij Francis Boeske.
Mooie tekening Michaela Fruhwirth bij Boetzelaer Nispen.
De heer Fuchs, legendarisch en tot op het bot, verantwoordelijk voor Artzuid, beelden in de openbare ruimte, waarover later meer, kijkt zijn ogen uit.
Hier stond een Citroën zero wed ik. Niets van een DS.
Geweldig werk Lernert en Sander. Parfum van persoontjes (van Hilton tot Borsato o heeft die geen geurlijn) alles verzameld en bij elkaar gegooid.
Fijne vijfliterfles om kado te doen aan je lief.
Hier wil ik koken.
Hier wil ik eten.
Geweldige lokatie voor een restaurant.
Anton Henning…
…Jonathan Meese bij de enige buitenlandse galerie Tim Van Laere. Helemaal uit Antwerpen.
De Amsterdam Art Fair is wat-ie zegt een Amsterdams onderonsje met hier en daar een galerie uit Den Haag, Cokkie Snoei uit Rotterdam en Bruto Gusto uit Rotterdams Berlijn.
Vier solo’s. Bovenstaand Pieter Paul Pothoven gezaagde lapis Lazuli bij Dürst Britt & Mayhew, herman de vries (sic/natuurlijk, biennale prime direct bij de entree) bij Galerie Wit, Han Schuil bij Galerie Onrust en Alexandra Crouwers bij Lhwgr.
Twee video’s: Alexandra Crouwers bij Lhwgr en Levi van Veluw bij Ron Mandos.
- Koen Taselaar / altijd goed.
De beelden op de benedenverdiep vielen hardcore tegen. Een lukraak genummerd raadspelletje waarbij vooral evenredigheid – iedereen even klein/groot – storend werkt.
Dit was dingetje…
…en deze is van Nick van Woert. Maar die had dan ook snaaks een informatieve stikker geplakt.
Mooie afsluiter de foto kun je lezen het werk niet.
Amsterdam Art Fair is nog tot 31 mei.
MrMotley
“Onder het sjieke schoeisel zijn de remsporen van dik rubber nog waarneembaar. […] In de voormalige Citroëngarage aan het Stadionplein is iets interessants aan de hand.”
http://www.mistermotley.nl/art-everyday-life/beeldreportage-amsterdam-art-fair-2015
Niek hendrix
“het belangrijkste argument om een beurs in Amsterdam te hebben is natuurlijk Amsterdam zelf.”
http://www.lost-painters.nl/amsterdam-art-fair/
En Kees Koomen is de enige die uitgebreid de beeldencollectie op de begane grond van prenten voorziet
“een aangenaam overzichtelijk geheel te zijn waarvoor een veertigtal van de beste galeries in Nederland door Wim van Krimpen werd uitgenodigd hun waar uit te stallen.”
https://chmkoome.wordpress.com/2015/05/27/amsterdam-art-fair/