Waar Juul woonde – goede oude tijd, gulden nog een daalder waard, defilé, vrijheid van de jacht, er waren nog manieren.
Paleis Soestdijk is een geweldige plek met geschiedenis. Elke kijkhoek is doordesemt van histoire. Geen idee welke precies maar het is koninklijk en heeft fantastisch veel allure. Een prachtig Zocheriaans stadspark, rhododendronweelde, gras om niet over te lopen en hé fijn veel kunst langs de paden op de lanen in.
De nieuwe kunst buiten is misschien wat letterlijk hier en daar aan het paleislijke aangeknoopt maar dat kan de familiaire pret niet deren: erop uit met picknickmand en koters.
paleissoestdijk.nl/agenda/palace-in-wonderland.html
- Vorstelijk gebak, op de hoogste kwaliteit wordt niet bezuinigd. Ook de macarons kan ik u van harte aanbevelen.
Meteorietinslag Reinier Lagendijk
Ramptoeristen of royaltywatchers die wat zijn blijven hangen.
Hier rust Kiki – graf van hond.
Vergis je niet – je loopt over ooitmalig privéterrein en vele hoeken en gaten tonen oranje geschiedenis. Het persoonlijke maakt van kijken gluren.
De watertoren, ooit gebruikt om de paleisfontein van spuwkracht te voorzien, bergt nu het atelier van Ingrid Mol.
Koning Willem Alexander en koningin Maxima in aardewerk gevat. Kost niet duur. U kunt ze medenemen voor een ampele 100 euro.
Zo kan het natuurlijk ook…
…maar dat hoef je hem niet te vertellen.
In een klein paviljoen staan alle te verkrijgen beelden keurig opgesteld: van Willem II tot VI.
Wedijver bij de rusteloze paparazzi. Elkaar exact dezelfde foto proberen te maken, altoos. Of zouden de negatieven verknoopt worden en als 3D in viewmaster aan de man worden gebracht?
Hmm…
Denkt u wat ik denk?
Het meest geniale werk op Palace in Wonderland is van de hand van Benjamin Verdonck. Wilhelmina kreeg op haar twaalfde verjaardag bovenstaand speelhuisje. Een heus Zwiters chalet.
Verdonck plaatste daarneven het huisje dat hij maakte voor zijn dochter.
En in zijn tuin staat nu een replica van het dolhuis van Wilhelmina. De echte ruil ging niet door en zijn tuin is wat kleiner.
Een verduurzaamde kartonnen doos versus Schweizerisch edelmaquette van formaat.
De rhododendrons staan in bloei. Alsof ze een puzzel van 1000 stukjes willen sieren.
Daar woont de prins! Ja, toen-ie nog niet dood was.
Geen kunst.
Gewoon een Todleben eik. Kadotje van grootvizier Woronsow.
Wèl kunst: bladdecoratie André Pielage. Geheel conform de interne huisstijl van behang tot gebak.
Incluis her en der aangroeiend mos…
…en gras.
Nog een hoogtepunt. (Geen kunst)
Daar heeft er een zijn schep laten liggen… (Reinier Lagendijk.)
De werkkamers van Bernhard en Juliana, keurig naast elkander.
Met uitzicht op een treurige wilg van Zoro Feigl. De treurwilg danst rondjes van 16 rpm. Die gaat nog wat blad krijgen en komt de komende maanden tot wasdom.
Nog een hoogtepunt: schitterende boom. (Geen kunst.)
De nachtmerrie van elke kunstbezoeker, het treffen van een artistieke bol met gaten?
Over smaak maak je geen grappen. De inherente dwarsdoorsnede eigen voorkeur maakt een wandeling juist extra leuk.
Zo hé, even 112 bellen. Er zit een vogel op het dak te schijten.
Kijk daar gaat-ie… Nee… net weg…
Daar zit zijn nest.
‘t is Benjamin Verdonck, die er zijn ei legde.
Ik vat de symboliek.
Nog een hoogtepunt de bordjes van Sharon Houkema. Al hadden het er misschien honderd meer mogen zijn. Of verdwaald over de velden steeds een stel.
John Körmeling denkt er het zijne van.
Precies op dat moment gaat zijn fabriek van leer. Soestdijk braakt dikke wolken rook uit. (Moeilijk te zien zo bewolkt, maar het werkt.)
“En nu is het genoeg.”
Palace in Wonderland is te zien tot 27 september. Een aanrader voor het hele gezin.
Ik was helaas niet binnen. Maar ook het paleis in toegankelijk. Als u gaat – vraag naar het zwembad. En de bioscoopzaal.
Leave a Reply