Leuke galerie in Zürich bezocht met o.a een installatie van good old Willliam Hunt. Van buiten had het iets van een perspectief (in)correctie, in de galerie kon je waarnemen dat inderdaad alles schuin stond en het bureau en de galleriehoudster tot ‘performance’ waren verheven. Van oorsprong zelf een aktionskunstler nu meer richting architectonische ingrepen.
In de grote mooie ruimte vele lappen kleurige tekeningen en drukwerk van de jonge kunstenares Laure Marville. Een patchwork extravaganza van vele verschillende (druk)technieken vormen ternauwernood een samenhangend patroon in de chaotische gedachtegang van de kunstenares. Ze heeft alles zelf opgehangen met een bewust oog voor ritme. Dat dan weer wel. Dus niet of het te veel of te weinig is maar of het ritmisch klopt. En het klopte wonderwel.
Leave a Reply