Marijke 6

Twee euro voor een plakje kaas? Marijke keek haar ogen uit. In de bedrijfskantine van Heel Holland Danst leken de prijzen niet helemaal in lijn met de culturele salarisstandaard. Op deze manier hield ze weinig over van haar dagvergoeding. Net toen ze een broodje kroket wilde bestellen, huppelden twee afgetrainde balletdanseressen voorbij. Marijke slikte snel haar bestelling in en vroeg om de kippensoep. De kantinejuf rolde met haar ogen. Aan deze nieuwe medewerker zou ze weinig gaan verdienen.

Aan tafel met haar nieuwe collega’s Innemijn en Pieter-Nel ging het al snel over wat de attractie van hun team bleek: Veronika. “Zag je wat ze aan heeft vandaag?”, sliste Innemijn, terwijl ze een sliert vet haar achter haar oorschelp vouwde. Pieter-Nel besloot haar frustratie rondom de NRC-recensie om te zetten in een welgemeende aanval op haar collega. “Volgens mij is ze half-Russisch. Dat verklaart haar kledingkeuze.”

Innemijn vond dit oordeel nog te mild. “Volgens mij werkte ze hiervoor in de prostitutie. Ga maar na: de stap van escort naar fundraiser is eigenlijk heel klein.” Pieter-Nel keek overtuigd. “Veel Russinnen hebben in de prostitutie gewerkt. Volgens mij is het onderdeel van de folklore.” De afgetrainde danseressen waren ondertussen twee tafels verderop gaan zitten.

Innemijn keek hun kant op en weer terug. Ze boog voorover naar Marijke en zei: “Weet je hoe die dansers zo slank blijven?” Marijke probeerde: “Door dagelijks te trainen?” Innemijn schudde haar hoofd en maakte een kokhalsbeweging. Marijke keek geschokt. Innemijn knikte samenzweerderig. “Verbeeld je niks hoor. Aan de buitenkant ziet het er allemaal heel mooi uit, maar achter de schermen… Nou ja, dat zul je vanzelf meemaken de komende tijd.”

 
Hoewel Marijke zich niet prettig voelde bij het niveau waarop het gesprek was beland, voelde het ook wel fijn dat haar collega’s vertrouwen in haar hadden en haar onderdeel maakten van het team. Wat een complexe toestand, dacht Marijke. Nu al. “Zo, een broodje kroket! Zij durft.” Pieter-Nel en Innemijn hadden zich alweer gestort op nieuwe, nietsvermoedende voorbijgangers. Voor hen leek de lunch het ultieme wraakmoment, terwijl ze stilletjes knabbelden op hun meegebrachte cracottes.

Marijke is freelancer in de culturele sector. Om de paar maanden wisselt ze van opdrachtgever. Soms krijgt ze betaald, vaak is er waardering. En een kop kamillethee.

About Jacques Placques 97 Articles
Jacques Placques schrijft over hardnekkigheden, schandaaltjes en stereotypen in de kunst- en designwereld. Als stille getuige tekent hij observaties op die geromantiseerd zijn weergegeven om herkenning te voorkomen.

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*