Ik heb Marjolijn ontmoet tijdens de tentoonstelling No Cover Image, waar ik meehielp met de pr en natuurlijk over heb geschreven. Haar werk viel me toen al op en ik was nieuwsgierig hoe het nu met haar gaat. Op Instagram zag ik al het een en ander moois voorbij komen. En zo beland ik, pakweg 4 jaar later bij haar in de studio.
Verhit kom ik aan. Ik kon weer eens de weg niet vinden. En ik snap niets van Google-maps. Marjolijn is naar Utrecht verhuisd i.v.m. de atelier-crisis in Amsterdam. Nu heeft ze een studio aan huis en in de tuin.
Ik word hartelijk ontvangen en we lopen direct naar haar studio. Waar we erop los babbelen. WOW: wat een heerlijkheid er staan zoveel prachtige werken in haar studio! Ze is net bezig met een nieuwe studie, vandaar dat er op de grond allerlei plaatsjes uit magazines liggen, waarop ze intuïtief andere materialen heeft gelegd.
Marjolijns collageachtige schilderijen zijn opgebouwd met sterk contrasterende kleuren en speelse penseelstreken die allerlei vormen aannemen. Tijdens het schilderen wordt ze een met het materiaal. Het materiaal neemt het over, en de vormen, kleuren en materialen vinden hun natuurlijke weg op het doek.
De schilderijen ademen hierdoor iets magisch uit.
In Marjolijns praktijk komt vanaf het begin van haar carrière op allerlei manieren het thema natuur naar voren: flora en fauna zijn een. Ze vindt het prikkelend hoe de mens omgaat met haar relatie met de natuur. En verwerkt de vragen omtrent deze relatie in haar werk. Het is wel even goed kijken, en wellicht moet je wel meer dan een keer kijken om de vragen te ontdekken. En dat is ook het fijne aan het werk, dat het je ook uitnodigt om dat te doen. De vormen nemen je, of je nu wilt of niet, mee op reis.
Je kunt het werk van Marjolijn op Instagram bekijken. en op haar website staat het laatste nieuws.
Leave a Reply