Peter Morrens @ Warande Turnhout

“Ik heb eens goed gelachen met uw expositie, heer Peter Morrens.”
Hilde Van Canneyt

warande.be/programma/4458/Peter_Morrens/MINSTENS_1_UUR_EN_TERUG_open_van_woensdag_t_e_m_zondag

Website Peter Morrens: petermorrens.com

Wie herinnert zich nog het bont allegaartje van teksten, houtskooltekeningen, foto’s, muziekboxen en boeken dat we op Art Rotterdam 2014 zagen bij Galerie Van den Berge? [Ik; zie hier en laaft u aan de superlatieven, Red.] Een punk installatie – DIY motherfuckers – die tot op vandaag nog steeds als een woeste rivier stroomt door het grillige landschap van de kunstenaar. Zo ook in de Warande in Turnhout, waar hij ons met MINSTENS ½ UUR EN TERUG meeneemt in zijn eigen(zinnige) wereld waar je met een ander hoofd en verhoogde staat van perceptie, emotionaliteit en verwarring buitenkomt en denkt: vandaag wandel ik achteruit, doe ik twee verschillende sokken aan en steek ik een middelvinger op wanneer ík daar zin in heb.

Maar even rewind: wie is deze Peter Morrens? Enfin, wie is deze kunstenaar? Of beter gezegd: wie zijn deze kunstenaars?

(Foto’s zijn van We Document Art)

Maak kennis met Point Blank Press, dat zich graag uitdrukt – lees: lacht met ons knullig Vlaams – met woorden en zinnen uit z’n omgeving gekaapt, Herman Smit die een alibi verzint om klassieke landschapstekeningen te maken, PM en ja, de kunstenaar Morrens himself, die werk maakt vanuit een aangeboren onrust en van daaruit de behoefte heeft om het leven (lees: de tijd) vorm te geven. Hij wil een traagheid inbouwen in zijn springerige omgang met de wereld. De dinges des levens die haperen in zijn hoofd – uitspraken, beelden, kleuren, filtert hij vast en geeft hij letterlijk een plaats in woord en beeld. Verwarring wordt ontward en omgezet tot kunst. Van ogenschijnlijke futiliteiten tot the real stuff : àlles wordt in Peter Morrens’ kunst gedestilleerd tot brandewijn. Dit om vooral die datumloze dagen niet te vergeten!

Oh ja, er is ook nog een expo!

In deze wil ik ook niet vergeten te melden dat deze allround-kunstenaar, ook twintig jaar codirecteur was van het kunstenaarsinitiatief Voorkamer in Lier. Van expo’s maken heeft deze man dus kaas gegeten, u bent gewaarschuwd!

Deze stoorzender stelt alles in vraag met indirecte poëzie en humor (waar niet iedereen mee kan lachen – die geen humor heeft welteverstaan). Hij biedt hier in de Warande geen overzicht, maar een inzicht, mede door zijn allergie aan chronologie. Anarchie is the mindset!

Vroege, mid-vroege en recente werken schudden elkaar de hand. Want zei Duchamp niet dat de kijker het werk voor 50% invult? En als die toeschouwer – uw blik – daar naar zijn werk staat te kijken, in het NU – mindfullness à la minute – dan wordt dat werk weer hedendaags. En nu is het aan u! En ja, ook het werk bekijkt jou!

Wij als bezoeker hebben het voorrecht getuige te zijn van Morrens’ vernuftig teken- schilder- en installatiekundig laboratorium, waar intuïtief werd gecreëerd, geselecteerd, bewerkt en herwerkt en waar geen idee te gek is. We zien en voelen in het geconstrueerd doolhof aantrekkende en afstotende krachten die we niet altijd verstaan, maar beter ook niet wíllen verstaan: we kunnen best de magie koesteren.

In Morrens’ tijdloos Warande-universum wil hij zijn werk van alle hoeken aanvallen, om zo zijn eigen evolutie in vraag te stellen – zouden niet beter wat meer kunstenaars dat doen? – alsook met ons te communiceren via zijn verschillende taalkanalen.

Aan deze expo is ge-WERKT. Dat voel je tot in je botten. Van de ene in de andere ruimte val je over verwonderingen, uitdagingen en verrassingen. Niets wordt aan het toeval overgelaten. (Hoewel Morrens soms à la minute op zijn eigen werk een kamikaze durft uitvoeren.)

Ik heb eigenlijk geen idee waar te beginnen. En ik heb hier net beslist dat ik niet zal beginnen beschrijven wat er te zien valt, want woorden kunnen in deze het kijken en ervaren van deze rijke expo niet vervangen. Fragmenten selecteren en onder een kunst(kritisch) oog beschrijven en terugwerpen in de expo, past hier niet. Zie Morrens als een mol die molshopen maakt in de weide waar we rondlopen; nu eens struikelen we er over, dan eens wandelen we er rond heen.

Er is een speels labyrint vol kleine acties gecreëerd, waar we ons met graagte in laten verdwalen. De kunstenaar probeert met zijn ontelbare maaksels, verbindingen te maken tussen de werken onderling en ons, de bezoeker. Hij hoopt onze verbeelding te triggeren met de verschillende mentale ‘ruimtes’ doorheen de expo. Alle kregen ze een naam, gaande van ‘kabinet’ over ‘passage’ tot ‘anti-chambres’ (en zoveel meer) om dan uit te monden – en hopelijk de expo opnieuw aan te vangen – in ‘de lange zaal’ met ‘vitrine’, waarin het kijken volgens Morrens helemaal wordt geconceptualiseerd. Al dit schoons is voor de kunstenaar één kromgerekt in situ werk. Morrens ziet zichzelf als een realist die werkt vanuit een conceptuele insteek. De expo is dan ook voor een ‘breed’ publiek aangenaam om in te vertoeven. Of je zijn kwinkslagen nu snapt of niet, er is voor elk wat wils en iedereen pikt er het zijne uit. En is het dit niet waar kunst om draait?

Genereus als hij is, brengt Morrens in zijn getekend kabinet wel 42 kunstenaars samen. Want is een solo-expo wel écht zo solosolo? Voor de kunstenaar vallen zijn kunst en die van zijn collegae samen. Een extra spanningsveld creëren is zijn dada. Uitdagen en zelf uitgedaagd worden: dààrvoor komt deze kunstige duizendpoot pas zijn bed uit. Nederlanders kunstenaars van dienst zijn Katja Mater, Xia Roodenburg, JCJ Vanderheyden, Carel Visser, Gerrit van Bakel, Wouter Venema, en Marc Nagtzaam. En ja, vertelt u gerust verder dat er onrust, seks en … (u kan invullen naar keuze) in vervat zit. Een heerlijk warrig kwaliteitsvol allegaartje! En wie niet van de partij kon zijn, kreeg er zowaar een tekening van the artist himself voor in de plaats.

De tot in de puntjes uitgewerkte expocatalogus is op zichzelf al hele een kijk- en leeservaring. Hierin duik je mee in Morrens’ levens- en kunstfilosofie. Geen flauw afkooksel van de tentoonstelling, maar een intellectueel kunstwerkje op zich.

Awel heer Peter Morrens, ‘WE ZULLEN MISSCHIEN EEN WERK KOPEN NA UW DOOD.‘

Aan de Nederlandse medemens: vooraleer u Antwerpen induikt, waar ook tig expo’s zijn moéten jullie eerst een tussenstop maken in Turnhout. En erna: men vertelle het voort. En nu ‘ZWIJGEN GVD’, Hilde.

warande.be/programma/4458/Peter_Morrens/MINSTENS_1_UUR_EN_TERUG_open_van_woensdag_t_e_m_zondag