LAM Lisse

Gouden broodclip Tom Putman. Verrukkelijk betaalbaar in zijn webshop.

LAM zou ook SAM kunnen heten met de S van Sympatiek. Ik kom er sinds de opening één keer per jaar waarvan hier weinig te merken valt. Onbegrijpelijk: ik weet werkelijk niet wat ik met mijn foto’s doe. Heb ik ook die tuin niet? Alleen Niels Post? Schande, wee mij! Ik snap het ergens wel; ik wil altijd bron vermelden bij elke foto. Een letter fout en ze gaan je appen even later schuimbekkend bellen (heus waar!) en voor je het weet staan ‘s nachts aan je deur. En bronnen juist vermelden bij het LAM da’s niet gemakkelijk.
Het museum is bescheiden van opzet, heerlijk behapbaar. Alle werken zijn voedsel georiënteerd – je bent supermarktbaas of niet – en naast een bescheiden hoeveelheid corny gimmicky smutstuf & amusanterie een paar klassiekers. LAM toont een deel van de kunstcollectie van Jan van den Broek.

En nu met wel heel uitgebreide herhanging met heel veel verse werken.

Waarom het ook altijd de moeite loont: nergens wordt moeilijk gedaan. Er zijn geen tekstborden. Ga gewoon maar kijken. Er zijn dagen dat ik het gebrek aan directe bron wie heeft het gemaakt lastig vind. Niet in het museum. Daar kun je altijd terecht bij goed geïnformeerde suppoosten.

Maar nu hier wordt het wel een beetje raden maar. Een rolletje vol details van werken. Hoe ver kom ik met een beetje algemene kennis? Zullen we afspreken een ster voor elke goede gok?

Oranje franje van Seymour Likely de kunstenaar met de mooie naam. Wel verrassend om zulks uit de oude doos te zien, mocht ik goed gokken. [Neen! Het is Servaas!]

Versch vleesch van Ron van der Ende. Onmiskenbaar. Met heel veel kleine spijkertjes. Zou hij wel eens mis timmeren, met blauwe duimen naar de supermarkt?

De bitterballen van Itamar Gilboa. Nieuw van zijn hand in de collectie is een verguld afgietsel van zijn maag.

Ook uit de vaste collectie het laatste avondmaal van Yinka Shonibare

Elise ’t Hart een wel heel bijzondere geluidsssculptuur. Gesprekken over de werken in het museum. Verrassend goed.

Kom er maar in Bert Sissingh. Ze staan in de keuken ja. Maar jou werk heeft toch niks van doen met voedsel?

Deze kornuit heeft een donut in zijn bakkes.

En deze een berg chocolade(?) over zijn gelaat.

Hoe houden ze die papiersliertjes van Kim Habers zo schoon? Bij mij thuis wordt alles stofnest.

Dit kan ik echt niet gokken. Een redelijk generieke Barbie op tafel. Is ze van zins een slordig taartje te bakken en moet ze even rusten?

Magnum vleesch

De keuken van Joseph Beuys in karton nagemaakt en gefotografeerd door Thomas Demand. Dat weet ik dan weer wel. Dat het de keuken van Joseph Beuys was wist de dienstdoende kijkcoach mij in te fluisteren.

Zeg LAM Lisse hoe kom je aan zo goed personeel? Opmerkelijk prettige distantie waarbij desgewenst ook de afstand wordt overbrugd. En met kennis van zaken – en waar die kennis niet paraat is wordt die fluks opgezocht.

Foto van de verenigde keukenkastjes hing die eerder niet beneden? Erik Klein Wolterink.

Een video van de kolonel in rijst en de kippen van KFC.

Minimal kauwgom.

En hoogpolig schimmel van de kort geleden overleden Lizan Freijsen

Folkert de Jong, altijd goed.

LAM Lisse is een aanrader. Uniek in opzet en uitwerking en met een mooie diverse lichtvoetige en kleurrijke collectie.
lammuseum.nl

Morgen de Keukenhof.

Update beeldenroute:

Los ervan dat ik al zeker vier of vijf keer foto’s heb gemaakt, ontwikkeld en niet geplaatst in de kolommen, heb ik ook zeker twee keer het beeldenpark in de tuin van kasteel Keukenhof gekiekt. Interessante stapelingen van overtolligheid. De schijn van weesbeelden. Dat ze ooit ergens stonden maar op zeker moment zichzelf overleefden en dn niet naar de kunstkliko maar netjes in het bos gezet.

Eenmaal thuis ga ik op zoek en plaats ik de serie alsnog. Staat overigens geheel los van LAM.