About Jeroen Bosch 4773 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

24 Comments

  1. “Die ausschnitthaften Gebäude, Treppen, Straßen, Strandkörbe, Sessellifte, Flugzeuge verschwimmen im malerischen Nirgendwo und erzeugen durch die Unschärferelation und den monochromen Fond eine unheimliche raum- und ortlose Atmosph‰re. Durch den Kunstgriff der Unsch‰rfe wird der Betrachter zum genauen Abtasten der geschmeidigen Oberfl‰chen verleitet. ‹ber dem Spiel zwischen Sichtbarem und Unsichtbarem steht das nahezu abstrakte zeitenthobene Bild.”
    Aldus een tekst over zijn werk. Een schilderachtig Nergens…hmmmm. Voor mijn smaak ietsjes teveel verschwommen, maar ‘t schijnt te verkopen.

  2. Doet mij vooral denken aan Photoshop > Filters > Gaussian Blur en die dan op 3 zetten. Wat me eraan doet herinneren dat ik zo wel heel goedkoop heel veel verse zero content kan gaan opbakken voor in de winkel… Ik kan haast niet wachten! Kijk eens hoe machtig interessant de klassieker Something For Your Mind Lorem wordt indien verfilterd: http://jeroenbosch.com/images/gaussianblur.jpg

    Iets om over na te dneken.

  3. JB, dat is te snel gedacht. Fotografisch gecreëerde onscherpte is op visueel niveau iets heel anders dan een simpel Gaussian Blur filtertje. Zo makkelijk kom je er niet mee weg, met je Zero Content. Schudden met de camerette blijft onvermijdelijk.

  4. fotografisch gecreeerde onscherpte op visueel niveau?

    als ik naar een Gaussian Blur kijk, kijk ik dan niet naar een visueel niveau?
    of is de camerette het onveranderlijke criterium?
    is u een fetisjist Fraulein Deane?

  5. Eh, visueel niveau tegenover een ‘conceptueel’ niveau. Ik bedoel te zeggen dat als je naar een simpele Gaussian blur kijkt of naar analoog gefotografeerde onscherpte, er wel degelijk onderscheid is te maken. Misschien moeilijk uit te leggen zonder voorbeelden in het echt, maar het beeld wordt anders ‘vervaagd’ door de computer dan door de lens. Beide hebben hun pros en cons. Dus nee, in dat opzicht geen fetisjisme voor de Fräulein.

  6. Ik ken het onderscheid en heb doorgaans een grondige hekel aan het arsenaal Photoshopinstrumentarium, maar ik vraag me af of er werkelijk een conceptueel verschil zit tussen de onscherpte van een schilderij van Richter, een onscherp beeld wegens beweging van onderwerp of camera en een Gaussian Blur. Het einddoel is tenslotte het oproepen van een ‘onscherp’ beeld in de perceptie, die doorgaans uitgaat van een ‘scherp’ beeld als verwachting. Het medium moet eigenlijk niet zo veel uitmaken in deze tijd waar de verschillen in de media niet meer uit lijken te maken.

    Is het preferen van een fotografische onscherpte niet gewoon een nostalgische weemoed?

  7. Wie zegt dat ik fotografische onscherpte prefereer?
    “Het einddoel is tenslotte het oproepen van een ‘onscherp’ beeld in de perceptie, die doorgaans uitgaat van een ’scherp’ beeld als verwachting”. Dit is jouw bewering. Onderbouw dat eerst maar eens voor je met zevenmijlslaarzen snel thuis denkt te zijn.
    Eerlijk gezegd getuigen je opmerking van een nogal oppervlakkig kijkgedrag. Ik mag toch van een kunstenaar iets meer verwachten op dat vlak, of niet?

  8. Nou nou Mrs.
    Ik snap even de irritatiegrens niet meer. Ik zeg niet dat je de fotografische onscherpte prefereert maar je beweert wel dat schudden met de camerette vereist blijft om fotografische onscherpte te verkrijgen. En dat dat visueel anders werkt.
    Ik weet zeker dat inmiddels met nabewerkingssoftware dit onderscheid niet meer te maken valt. En dat een ‘natuurgetrouwe’ (dwz wat we gewend zijn van de fotografische weergave met scherptediepte en onscherpte door beweging) weergave ook virtueel gemaakt kan worden.

    Dat deze Stefan Heyne op ondubbelzinnige wijze met een filter werkt dat meteen te herkennen valt als een digitaal instrument is ofwel een bewuste keuze en wil hij dit toonbaar maken, ofwel zit hij ernaast en meent hij een fotografisch effect op te roepen. Ik ken het werk niet goed genoeg om hier een uitspraak over te kunnen doen.

    Maar daar ging het me in feite niet om: het ging er mij om dat de als natuurlijk ervaren fotografische onscherpte op conceptueel niveau niet verschilt van digitale technieken. ‘Het oproepen van een onscherp beeld’ bedoelde ik als de verantwoording die de kunstenaar neemt voor dit verschijnsel. Dit moge een oppervlakkige constatering zijn die u teleurstelt. Ik moet het er in mijn leven maar mee doen.

  9. > Ik snap even de irritatiegrens niet meer.

    Ik word ook wat moe van het gepikeerd zijn van de Mrs. Kan er niet eens nu en dan een lachje vanaf en kunnen de wijsheden nu en dan niet een ietje meer meer ontspannen afgereageerd worden?

    Wat ik hier zie is spijkerharde zero content – en niet de mijne. Iemand die zich eigen straf herhaald en daarbij her en der wat praatjes lanceert om het niveau wat op te vrolijken. Het lijkt verduld wel kunst.

    Maar niet in het echt gezien dus met alle uitstel van oordeel: dat internet, dat biedt slechts jpg.

    Richter schildert, verf op doek. Maar Richter verft op doek veel en veel meer. Zijn variatie op het thema Gaussian Blur is naast avant la lettre deel van een veel groter geheel.

  10. Er is niks geen irritatiegrens bij mij en ik ben verre van gepikeerd. Daar wordt iets in mijn woorden gelezen dat er niet is. Platte tekst, dwz zonder stemmodulatie en oogcontact leidt helaas vaker tot dit soort misverstanden. Laat ik de heren bezweren dat ik hooguit ironisch reageer en verder probeer de discussie tot de zaak te beperken. Sorry als dat te serieus gevonden
    wordt.

  11. Jack, dus jij gelooft niets van de tekst op artnet over zijn werk? “Heyne uses the lens of his CANON 10D reflex camera to adjust “unfocuses”. The only digital retouching he undertakes is to “spot” the pictures. He does entirely without pictorial supplementations and interventions.”

  12. Maar die tekst is op zich al erg dubieus. Als jij je camera laat “unfocusen”, wat gebeurt er dan? Weet jij het?

    Ik weet niet of dit mechanisch dezelfde onscherpte is als onscherpte bij een gewone lens. Misschien is deze onscherpte al een virtuele bewerking? Ik ken de 10D niet, ik heb zelf een 20D.
    En wat er bij “spot” the picture gebeurt is me ook niet duidelijk. Dat klinkt als een nabewerkingsinstrument waar er met het focuspunt of punten gesjoemeld wordt. Acheraf dus en virtueel dus.

    Noem dat maar “entirely without pictorial supplementations and interventions.”

    Er wordt een soort minimaal purisme gesuggereerd waarbij de ‘oude’ fotografische techniek het referentiepunt is. Dat is op zich al een vreemd uitgangspunt. De ‘oude’ techniek wemelt namelijk ook al van de manipulatiemogelijkheden.

    Hoe dan ook ziet het er voor mij erg gedigitaliseerd en Adobe-filterachtig uit. Hij zou zich ondanks zijn zogenaamde purisme door Adobe moeten laten sponsoren als voorbeeld wat er mogelijk zou zijn.

    Ik vraag me ook af of deze tekst, die door een ander is geschreven wel het hele verhaal is.

  13. unfocusen”: ik denk dat hij bedoelt te zeggen dat de autofocus feature uitgezet wordt. Dat heb je zo bij digitale SLR’s. Bij ouderwetse camera’s zonder AF functie doe je dat zelf door handmatig onscherp te stellen. Wat je doet is het scherpstelvlak te verleggen. Hoezo een ongewone lens? De Canon 10D lens is net zo’n gewone lens als die van de analoge Canon F1. “Digital” lenzen zijn alleen in die zin anders, dat hij anders is gecorrigeerd voor kleurverschuivingen aan de randen. Lees maar op de Schneider website over de Digitar e.d. Beide blijven optische elementen die het licht op een bepaalde manier breken.
    “spot the picture”: in de Duitse vertaling van de tekst is duidelijk wat bedoeld wordt: het weghalen van ‘vlekjes’ (spots) bijvoorbeeld door stofjes op de lens. Dus niks geen digitale manipulatie van scherpte.
    Het purisme is dat je puur opnames maakt met een camera en een lens en je gaat daarna zo min mogelijk manipuleren aan het beeld.
    De opmerking over referentiepunten is voor jouw eigen rekening, m.a.w dat is iets wat jij er in legt of ziet. Ik zou niet willen beweren dat Heyne opzettelijk refereert aan oude of nieuwe technieken. Ik neem in ieder geval aan dat hij als Bühnenbildner vakkundig is in het scheppen van een bepaalde sfeer en dat zie ik terug in zijn fotografie. Of mij dat persoonlijk erg raakt, is een tweede.

  14. tering! hebben jullie geen weekend ofzo?! verbazingwekkend afschrikwekkend gelul over een onscherpe foto. waarom niet gewoon die gabber es een mailtje te sturen en het m zelf te vragen ipv. dat pseudo-gespook.
    info@stefan-heyne.de
    wel grappig hoor, maar ook wel niet.

  15. I stand corrected Mrs.Deane. Het zijn gewoon onscherpe foto’s.

    Blijft voor mij toch overeind dat de beste man de bekende fotografische techniek wenst te blijven gebruiken ondanks het uitgebreide palet aan digitale mogelijkheden.
    Mijn punt was dat ‘onscherpte’ of die nu gesuggereerd wordt door iemand als Richter met verf, of met een foto, of digitaal opgeroepen fundamenteel niet verschillen.

  16. Tja, dat blijft de keuze van de beste man. Misschien houdt hij meer van camera’s dan computers, wie zal het zeggen?

    Ik begrijp je punt wel, maar vraag me af (en dat is niet rhetorisch bedoeld) of dat echt zo is, of dat jij het bent die die verschillen zelf niet ervaart. Voor mij is er een verschil in het kijken naar een Richter of een Heyne of een Frank van der Salm of een digitaal gemaakt onscherp beeld. Misschien ben ik daarom minder snel geneigd die drie zonder verder te vragen op één (conceptuele) lijn te stellen.

  17. Dat verschil is er voor mij als consument/kijker ook, en het komt bij die verschillende namen die je noemt ook uit de desbetreffende verschillende formele vragen.
    Maar ik denk dat als je de implicaties van de verschillende media en onderzoeken met betrekking tot zoiets als ‘onscherpte’ stript je toch uiteindelijk uitkomt bij de kunstenaar die een onscherp beeld aanbiedt aan een kijker. Dat daar op allerlei verschillende manieren uitgekomen wordt is interessant, maar uiteindelijk ook weer niet. In de ontwikkeling van de schilderkunst en die van de fotografie is de kwestie van ‘onscherpte’ natuurlijk niet dezelfde en onderhevig aan de eigenheid van de verschillende media.

    Ik stel in mijn redenering de het ‘aanbieden’ van het beeld als dominant en niet ‘het hoe’ er tot die keuze is gekomen. De kijkervaring van de ontmoeting dus als belangrijker dan de conceptuele kennis die tot ervaring leidt. Dit is een tricky bewering.

  18. “Dit is een tricky bewering.” – Ja, dat is het zeker. Je roert daarmee nogal een complex onderwerk aan. Maar misschien is hier niet de plek het daar verder over te hebben. JB zou zich als barman in deze virtuale kroeg (terecht) zorgen maken dat het publiek wegblijft bij dit soort saai-serieuze uitwisselingen. So let’s step outside for a moment to settle our differences…

  19. Haha
    Ik denk dat JB geen problemen heeft met ‘dit’ soort van clientele. Ik denk dat het kan passen bij zijn veranderende imago. En de overige gasten zijn meer dan vrij om zich hier buiten te houden als het hen verveelt.

  20. “Maar ik denk dat als je de implicaties van de verschillende media en onderzoeken met betrekking tot zoiets als ‘onscherpte’ stript je toch uiteindelijk uitkomt bij de kunstenaar die een onscherp beeld aanbiedt aan een kijker. Dat daar op allerlei verschillende manieren uitgekomen wordt is interessant, maar uiteindelijk ook weer niet. […]

    Ik stel in mijn redenering de het ‘aanbieden’ van het beeld als dominant en niet ‘het hoe’ er tot die keuze is gekomen. De kijkervaring van de ontmoeting dus als belangrijker dan de conceptuele kennis die tot ervaring leidt. ”

    Dat jij na enig ‘kaalstrippen’ uitkomt bij ‘een kunstenaar die een onscherp beeld aanbiedt’ zegt meer over jouw manier van kijken dan over dat waar je naar je kijkt. Het lijkt een beetje op het KBV-tjes syndroom, een fenomeen uit de vogelaarswereld, in het engels bekend als LBB or LBJ. Twee voorbeelden ter illustratie van wat ik bedoel.

    “We komen in wat meer open terrein met struiken en lage bomen. Ineens zien we een KBV-tje (voor de kenners: een Klein Bruin Vogeltje) Hij zingt naar hartelust maar oooo al die bruine vogeltjes…………..wat is dat toch lastig.” (Theo van Woerden)

    “I saw a bird in my backyard yesterday. Can you tell me what it was?”
    “Sure, what did it look like?”
    “It was little and brown.”

    Hier kan een vogelaar niets mee. Er zijn dozijnen kleine bruine vogeltjes, maar voor de ongetrainde kijker (ook wel leek genoemd) is er geen onderscheid. Die ziet alleen een klein bruin vogeltje, maar ziet niet waar het vogeltje voorkomt, hoe het zich gedraagt, wat voor geluid het maakt, wat het eet, hoe het vliegt, of het van gezelschap houdt of juist in z’n uppie zit enz enz. Allemaal observaties die nodig zijn om iets zinnigs over het KBV-tje te zeggen. (Het gaat me niet alleen om een classificering. Goede identificatie van een vogel kan noodzakelijk zijn om te bepalen wat je het moet voeren als je het wezenloos in je achtertuin hebt gevonden en het hart niet hebt het meteen de nek om te draaien.)

    Voor mij heeft jouw bewering, dat wat in wezen aangeboden wordt een onscherp beeld is, dezelfde descriptieve waarde als die van het KBV’tje. Niet per se onjuist en in beperkte mate bruikbaar binnen een groep ongetrainde (of ongeïnteresseerde) kijkers, maar uiteindelijk ontbreekt gedetailleerde informatie die meer biedt dan alleen een zeer basaal indelingscriterium.

    Volgens mij lijdt jij een beetje aan het ‘conceptuele kunstenaars’-euvel: je ben zeer goed in staat na te denken, maar in kijken lijk je niet zo geïnteresseerd, in ieder geval niet in het nauwkeurige observeren, het waarnemen van het detail dat je oog toch ziet ook al sla je er zelf geen acht op. Esther Polak heeft het verschijnsel van de kijk-armoe to thema gemaakt in haar essay ‘Het lezen is de vijand van het kijken’, als PDF te downloaden en te lezen (dat toch weer wel) op http://www.beelddiktee.nl – zeg maar of je er wat aan had als je het gelezen hebt. Voor vandaag is dit wel weer genoeg gehannes over de complexe materie.

  21. Maar Mrs Deane, dat had ik je zelf wel kunnen vertellen. Ik kijk zeer zeker conceptueel. Dat dat uwerzijds als ‘armoede’ wordt gekwalificeerd is kenemrkend voor hen die niet verder dan de ogen kunnen kijken.

    Ik heb even geen tijd maar u houdt nog een gedegen ondebouwde ripost deez’aangaande van mij te goed. Ik beloof u in deze ripost u ook van een treffende metafoor te bedienen. Deze zal neerkomen op een typering van iemand die meent door een harde trap uit te delen in de commotie die is opgeroepen haar gelijk te kunen afdwingen. Welnu mevrouw Deane: u heeft wederom van uw irritatie het drijvende principe van uw reactie gemaakt, u heeft een reactie op reflexmatige wijze uit moeten voeren.
    Nu wordt het eens tijd om de materie die wordt opgeroepen eens serieus te beantwoorden..

    adem in….
    adem uit..

    adem in

    en weer uit…

  22. Waarom denken mensen dat ik geïrriteerd ben als ik iets zuiver zakelijk en onpersoonlijk uiteen poog te leggen? Gevoelt ge mijn denken te scherp? En gelijk afdwingen is iets anders dan een felle discussie voeren waarin je je eigen zienswijze met gedrevenheid uiteenzet. Politiek zou niets voor jou zijn. Enfin, ik blijf het zeer vermakelijk vinden en zie met vreugde en verlangen uit naar uw ripost, die ongetwijfeld van behoorlijke conceptuele kwaliteit zal blijken.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*