De drie verdiepingen van KAdE zijn weer ververst.
Velen waren toegestroomd.
Hoofdcurator Robbert Roos heette welkom.
Bey en Makkink legden uit.
Van Eeden werd geïnterviewd.
Houweling buitte de niet-aanwezigheid van de Amersfoortse wethouder van cultuur ludiek uit…
en vertelde trots over de 10.00 one-minute video’s uit 100 landen die hij in 10 jaar verzamelde waarvan hier bijna 1000 worden getoond.
Vrouwelijke familieleden gerelateerd aan hun hoofddoek.
Duivennecrofilie.
Boekenkleinduimpje.
Ouderrust.
Straatonverschilligheid in China.
Marcel van Eeden presenteert zijn Sammlung Boryna.
Rianne Makkink en Jürgen Bey laten zien hoe happy families leven.
En zo langzamerhand word KAdE een niks aan de hand expositieruimte en wordt de zelfbenoemde status van Robbert Roos als ‘Pietje Bell van de Nederlandse kunstwereld’ (een overduidelijk staaltje plagiaat, trouwens, aangezien Wim Pijbes zich als directeur van Kunsthal ook graag zo betitelde) tamelijk ‘fragwürdig’.