Veertien internationale galerieën zijn neergestreken in Reykjavik voor een zomer vol performance en expositie.
Villa Reykjavik is de opvolger van Villa Warzawa. Villa Warzawa was een door de poolse galerie Raster georganiseerde bijeenkomst van internationale galerieën in een verlaten Villa in Warschau.
Łukasz Gorczyca maakt een foto
Volgens Łukasz Gorczyca van Raster was Reykjavik de uitgelezen plek voor een vervolg vanwege de overeenkomsten tussen de kunstwereld van Warschau en Reykjavik.
Jan Simon
Gevraagd naar de overeenkomsten tussen de twee is het even stil en blijkt er toch nog een andere motivatie te zijn: “well, and there was a lot of funding available as well”
En dus is er bij de tentoonstelling een bijzonder mooi gedrukt boekwerk, met vermakelijke introductie van Egill Helgason, waaruit duidelijk wordt waarom IJsland wel wat spaarcenten over had voor een tijdelijk internationaal kunstdistrict.
Guillaume Leblon
IJsland draait op het toerisme en heeft het moeilijk sinds omvallende banken en uitbarstende vulkanen de bezoekende buitenlanders schrik aanjagen.
Michael Sailstorfer
Nadat de wat minder slimme president van IJsland Ólafur Ragnar Grímsson aangaf dat de Eyjafjallajökull niets voorstelde vergeleken bij de vulkaan Katla, die elk moment zou kunnen barsten – “You ain’t seen nothing yet” – daalde het toerisme tot een historisch dieptepunt.
Johannes Wohnseifer
Het is de vraag of Villa Reykjavik het toerisme er weer bovenop gaat helpen, want een baanbrekende internationale samenkomst van hoogwaardige beeldende kunst is het niet geworden.
William Hunt
Het onderscheidt zich nauwelijks van een manifestatie als het Haagse Hoogtij of elke andere culturele stadsroute.
Emre Hüner
De locaties zijn weinig inspirerend en in de selectie van kunstenaars en werken ontbreekt het aan gemeenschappelijk motief.
Arnfinnur Amazeen
Ondanks dat het gaat om internationale galerieën komt het tentoongestelde werk vaak erg lokaal..
.. en middelmatig over.
De kracht van Villa Reykjavik ligt volgens de bezoekers ook niet in de tentoonstellingen, maar in het programma van lezingen, screenings..
..optredens en performances tijdens de eerste twee weken van het gebeuren.
Johanna Billing
De IJslandse kunstwereld is opgeleefd door het aangeboden discours en het gratis bier.
Afsluitende performance is van William Hunt, die op een ladder ver in zee staat, daar ongemakkelijk balancerend Niel Young-achtige liedjes speelt om zichzelf vervolgens in de fik te steken.
Een veertigtal toeschouwers houden vervolgens de adem in, totdat hij zich in de golven stort..
..en onder luid applaus naar de oever zwemt.
Het is een relatief hoogtepunt en tevens de afsluiter van de openingsweken van Villa Reykjavik.
Leave a Reply