Le Déjeuner sur l’herbe d’après Manet, 27 février 1960 1929 (Link)
We kennen Picasso van de tong met een blik ananas en natuurlijk van de Citroën. Er zijn veel lelijke Picasso’s. Wat is de lelijkste?
Whatspace is enthousiast en fileert de schilder in woord en beeld:
“Picasso is Donald Duck kunst […] Het is niet om aan te zien, anders, ridicuul en sinds de werken met brocante lijsten in musea hangen wordt het helemaal triest en daardoor nog onaardser.” (*)
whatspace.nl/nieuws/pablo-picasso.html
(* Helemaal lezen.)
Dank jongens, laat het duidelijk zijn dat we lelijkheid het grootste goed vinden. Picasso is het hoogst haalbare, mocht je met dit soort kracht termen willen spreken. Decennia na dato zijn z’n werken nog steeds niet te evenaren: De Kooning probeerde het en het werd abstractie, Pollock begon er op zijn beurt aan en veranderde in drips, en Bacon deed een poging en transformeerde het in serieuze horror. Picasso is een hele grote.
“Picasso: Let’s not over-praise a great artist […] Can there ever be an end to the Picasso industry?”
http://www.independent.co.uk/arts-entertainment/art/features/picasso-lets-not-overpraise-a-great-artist-2146956.html
En hier een prent van de electronicakoning met zn 271 oude Picassos in de schuur
http://www.artinfo.com/news/story/36429/alarm-bells-picassos-electrician-reveals-secret-trove-of-271-works-by-the-artist/
(Allemaal Zelf God worden van Hans den Hartog Jager herlezen?
http://www.deslegte.com/boek/hartog-jager,-h-den/zelf-god-worden/)
toevallig vorige week herlezen , grappig ook om een aantal uitspraken van rob van koningsbrugge terug te lezen in roman-vorm