Voor zeker wow en hoera: alweer een goede tentoon in Witte de With – gekker moet het niet worden.
The Crime Was Almost Perfect is één groot feest: goed gehangen teken-, schilder- en fotowerk, projecties en objecten, divers en druk maar tegelijkertijd vol dwarsverband en samenhang. Er is heel veel te zien en dat was wel eens anders.
Verbouwen is één, goede tentoonstellingen maken iets anders. Ze moeten uitkijken geen publiekslievelingetje te worden. Heerlijk. Niets dan lof en ik ga snel terug: het is een rijke tentoonstelling die zich niet in een kwartiertje laat vatten.
Een sfeerimpressie in een tiental beelden, niet alle bijschriften compleet en zonder enige inhoudelijke duiding. De begeleidende tekst maakt het hier en daar wel bont. (“Hoewel het verband tussen kunst en misdaad terug te voeren is tot de oudheid werd deze connectie pas in 1827 uitvoerig beschreven door Thomas de Quincey in het beruchte werk “On Murder Considered As One Of The Fine Arts”. Ahem.) Die tekst gaat alle kanten op en riekt naar de wens tot überinhoudelijkheid, curatoren die tefalproza bakken, terwijl er volgens mij gewoon leuk en goed gehangen is; in ieder geval beduidend minder voorspelbaar dan vroeger: standaard lege zalen met niks.
wdw.nl/nl/event/the-crime-was-almost-perfect-2
De kaboutertjes van Keith Farquhar, broekhoodies op bepoederbluste vloer op de verse extra ruimte op de benedenverdiep.
Ook daar: een lopende band van Gabriel Lester, schaduwspel Neck of the Woods.
Art critic, curator, museum director van Dawn Mellor.
Geen ruimte onbenut: murder scene Dan Attoe. Piepklein schilderijtje op de kop van de muur.
Heuse keramiek: moonboot Francois Curlet.
Kader Attia; alle zalen door gerepareerde spiegels.
Tuigjes van Monica Bonvicini
Please steal this book – NOT. U wordt vriendelijk verzocht deze aansprekende titel van Dora Garcia niet letterlijk te nemen.
Raymond Pettibon allover the place.
Gelijk Gardar Eide Einarsson laag bij de vloer het ganze pand door.
Hé die hangt er ook bij! Han van Meegeren’s ongelofelijke Vermeer scam.
Jim Shaw nu eens in het klein.
WTF?! Gelijkt wel de Bijenkorf. Vet hoor. Lili Reynaud-Dewar.
Pettibon
Olivia Plender
Markus Schinwald
Pierre Huyghe doet een Modigliani.
Guillaume Bijl doet een verdacht! Sigarettenpeuken, wilde haren, “always plays black music during daytime”. Hehe. En met daar rechts een Eichmannetje.
Mathas Faldbakken
Erik van Lieshout
Rodolphe Archibald Reiss. Foto’ke uit 1917. ‘t Is royaal divers allemaal.
Geen idee. Hier had uw Jongeleen kunnen hangen. [“Is een (vrij klassieke) Faldbakken”]
En hier een Faldbakken.
Nog een Rodolphe Archibald Reiss. “Meurtre de Mme Leplatenier, suivi de suicide de M. Weber.” Ga er maar aanstaan.
Gedetailleerd volgehangen en voor elck wat wilsch. En wat of het allemaal betekent – dat is de volgende vraag.
Gaat dat zien:
‘Geen idee. Hier had uw Jongeleen kunnen hangen.’ is een (vrij klassieke) Faldbakken
Ha tnx; ik had geen idee. Dacht een naamkaartje voor het verkeersbord met plastieken zak erboven te hebben gevonden.
Maar wel verrassend na A.A. Bronson, WdW komt weer op de kaart zo, we gaan het nog zien in de R’damse feestweek