De Volkskrant: ‘Waarom doet Grimm nu dan wel mee met de Amsterdam Art Fair? ‘Wim van Krimpen heeft veel voor onze galerie betekend.’ Is dat het? Het gaat niet om de kunst, de kunstenaars of zelfs het realiseren van een mooie kunstbeurs. Het gaat om het netwerk, om de interne creditering tussen galeristen waar de een wat voor de ander doet en de ander wat voor de een. Om het kunstje. Dat dat de Kunstrai 2015 aan de bovenkant grotendeels uitkleedt is blijkbaar niet van belang. Het zij zo. Want Wim vroeg het. Is de kunstwereld niet menselijk?
Wat jij citeert GK. Maar die kunstrai, is die existent? Ik heb beeldimpressie Amsterdam Art Fair net online gezet. En het is idd de bovenkant, fijne plek, fijne sfeer. Men (ik) wil geen kunstrai. Anderen weer wel.
@JB
Ik heb vanmiddag de Kunstrai bezocht en kwam tot de heel persoonlijke conclusie dat iets me opviel. Dat was niet dat er galeries waren die door de mand vallen of die te braaf/ voorzichtig waren. Want dat soort galeries zijn er altijd. Het ene jaar wat meer dan het andere. Wat ik miste was een wat groter aantal galeries dat op scherp zette, tot nadenken stemde en gretig maakte. Uitzonderingen die dat voor elkaar krijgen zijn er wel, maar dus te weinig.
Hoe dan ook lijkt me dat de kwaliteit ontbreekt om twee min of meer identieke kunstbeurzen van niveau op te tuigen. De beurs van Van Krimpen in de Citroen-garage heb ik nog niet gezien. Het kan zijn dat die perfect is.
Maar in dat geval mis ik juist een bredere beurs die het middenveld dat continuïteit, draagvlak en gelegenheid tot groei in zich draagt. Of moet dat een Rotterdamse specialiteit worden? Wat een gemis allemaal.
> Wat een gemis allemaal.
Nee GK jij was op de kunstrai; ik was daar niet maar ik denk dat ik daar niet hoor/hoef te komen om het zacht uit te drukken, wat een gemis stellen waar iets fijns nieuws is klopt niet.
Citroengarage is echt goed – al zul je er geen verrassing tegen komen.
Als je een breed middenveld wilt vol draagvlak en gelegenheid moet je Paul de Leeuw bellen vrees ik (hehe) refererend aan DDWD. Flauw. Citroengarage heeft alles heeft allemaal met Van Krimpen te maken.
Ik kan geen kritiek verzinnen anders dan extended welikeart en geen verrassingen gegarandeerd.
@JB
Ik zie een verschil tussen de popupalisering van DWDD en een kunstbeurs die top- en middenkwaliteit laat zien. Het eerste is oogsten en het laatste zaaien.
Als ik het gezien heb zal ik het waarschijnlijk wel eens zijn met je inschatting dat de beurs van Wim van Krimpen goed is. Maar als dat een soort kannibaliseren van het kunstklimaat is, dan werkt het op termijn averechts. Maar dan vergelijken we ook appels met peren: de kwaliteit van een specifieke kunstbeurs en het bredere kunstklimaat.
popupalisering is prima als pun intended maar als iets een knieval voor het publiek is dan toch het fenomeen kunstbeurs zelve (ik heb er een hoop bezocht maar de ‘kunst’ reduceert toch altijd weer tot leuke dingetjes voor aan de wand: the medium is the message)
@Galerie Sissingh
Zeker zijn kunstbeurzen bedoeld om de schoorsteen te laten roken. Commercie dus. Maar we weten allemaal dat het de Nederlandse galeries niet goed gaat. Of in elk geval de afgelopen jaren niet goed is gegaan. Kunstrai of Art Rotterdam is dus geen Art Basel, Art Miami, Art Cologne, Frieze of hoe die buitenlandse kunstbeurzen ook allemaal heten waar de rijke verzamelaars hun waren kopen.
Hoeveel galeries op de Kunstrai hebben na het betalen van hun standhuur van 3000 of 5000 euro, en andere kosten een positief saldo? Is de Kunstrai wel een commerciële kunstbeurs of is het voor galeries eerder een muizenval, een loterij met veel nieten?
Dat gaat nog voorbij aan je terechte kritiek over de knieval en de leuke dingetjes voor aan de wand. Ja, dat gebeurt. Om te huilen, want kwaliteit en winstgevendheid raken daardoor uit beeld. Kruideniers en boekhouders nemen het over van de galerist.
Maar er is de andere werkelijkheid van de galerie die het ernstig meent met de kunst, een duurzame relatie met kunstenaars opbouwt, aan scouting op academies doet en het bedrijfsresultaat niet voorop zet. Moet dat in een dynamisch kunstklimaat geen plek hebben?
De paradox is dat de betere kunstenaars bij de betere galeries met hun betere werken ook zorgen voor voorspelbaarheid, gebrek aan instroom van onderop en een gesloten circuit. In retrospectie wordt een momentopname van een nu als prestigieus ervaren kunstbeurs een stuk minder interessant als blijkt dat die momentopname een jaar later vrijwel identiek is.
Kan dat verbroken worden door kunstenaars die minder goed in de markt liggen en galeries die maar net het hoofd boven water kunnen houden? Maar wel voor aanwas en reuring zorgen?
ja nee
de kunst zal zich zelf weer moeten bevrijden van de domesticering van het kunstobject
du moment dat de modulaire scheidingswandjes in de authentieke postindustriële hal zijn opgetrokken is de kunstenaar al verdwenen
wat dan overblijft is het bizarre machismo (m/v) rollenspel tussen klant en koper
met hoge kortingen en smalle marges als bij de autodealer
als schouwspel wel boeiend en amusant: de wereld als markt en voorstelling
@Galerie Sissingh
Wie weet helpt reconceptualisering door pre-kapitalisering van de distributiefaciliteit. Om de elementaire vorm te bevrijden van de opgelegde synthese die het steeds weer terug rapporteert naar een kritiek die per definitie niet onbeantwoord kan blijven vanwege het model van coherentie. Uiteraard met een projectie als gevolg die nergens meer bij aansluit, maar wetenschappelijk toch mooi de theorie afsluit. Zo simpel is het naar mijn idee.
en nu Jip en Janneke weer
@Galerie Sissing
Graag.
Maar – George Knight: Dat een galerie Wim van Krimpen een gunst doet met zijn deelname is toch niet zo erg? Voor wat hoort wat en twee van zulke zijn niet per ongeluk tegen elkaar aangevallen – zulke relaties hebben fundament. Ongetwijfeld is bij ‘t verzoek voor deelname het plan van deze beurs danwel verschil met de Kunstrai ter sprake geweest. Dat valt toch juist onder de noemers ‘bedrijfsresultaat niet voorop zetten’, want het is een pilot-achtige situatie, en ‘duurzame relatie met kunstenaars opbouwen’, want er is plots een betere beurs voor ze in Amsterdam? En daarbij: Ik vind Grimm een super goede galerie. Ieder z’n ding, tuurlijk. Maar toen ik in 2009 een solo van Matthew Day Jackson in Berlijn zag had ik helemaal niet verwacht zijn werk ooit in Amsterdam te kunnen gaan zien. Ik had er een Duitsland-VS-only gevoel bij dus ik kom wel aan mijn verassingen. En als zij dus zulke dingen, want er zijn er meer, wel in Nederland kunnen voorschotelen – wat maakt het dan uit of die kunstenaars in de VS of elders geweldig in de markt liggen? Moet zo’n galerie dan op academies gaan scouten uit een of ander liefdadigheidsprincipe? En geen hoogstaande kwaliteit nastreven?
(Ik ga nu tussen haakjes want het is maar zijdelings gerelateerd en voer voor een hele andere discussie, maar: Er zíjn hier gruwelijk veel kunstacademies, met gruwelijk veel afstuderenden. Ik zie bar droevige kwaliteit en ik ruik op academies veel (en veel) te weinig ambitie. Mensen kunnen zich hier dientengevolge kunstenaar noemen zonder kunst belangrijk te vinden. Maar vervolgens wordt wel gedaan, nu hier weer, alsof de markt – ook het deel dat kunst wél belangrijk vindt, de academies en afstuderenden de wereld verschuldigd is. Ik mis in het onderwijsveld de hand in eigen boezem. Telkens).
Enfin. Terug naar de beurs: Ik heb niet alleen bij Grimm maar ook bij de anderen fantastische dingen gezien die ik doorgaans in NL niet tegenkom, waar blijkbaar niet genoeg podium voor is en die voor deze gelegenheid uit de kast zijn getrokken – Dan ben ik maar weer eens de enige maar ik heb prima genoten. Art Amsterdam komt op mij over als een strak gebalde vuist!
Wij waren met de avondopleiding Voorheen Autonoom naar een halfgekraakt pand aan de Generaal Vetterstraat verbannen, tussen het kanaal en de A10. Daar was ook onze eindexamententoonstelling. Van de directie moesten we permanent bij ons werk aanwezig zijn: wie weet waren er vragen te beantwoorden. En let op: dinsdag zouden ‘de galeries’ langskomen. Als naast je werk zitten werken is, heb ik die dinsdag nog nooit zo’n lange werkdag gehad. Ben wel 17 keer naar de ‘performance’ van Yael Davids wezen kijken. Op het laatst had iedereen de slappe lach. Gerrit Vetter of Generaal Rietveld Akademie: dat niveau.
En ‘de galeries’? Die kwamen niet.
@rt
Helemaal mee eens dat de Amsterdam Art Fair een prachtige kunstbeurs is. Ik heb het inmiddels gezien. En ook genoten. Trouwens ook door de prachtige locatie, die garage. Ik heb er trouwens nooit aan getwijfeld dat het geen goede beurs zou worden. Gelet op de goede galeries die eraan meededen. Dat zei ik hier eerder al tegen JB.
Met de kritiek op de academies ben ik het niet helemaal eens. Ik zie niet meer dan zo’n 4 eindexamenpresentaties per jaar, maar zie soms toch de mooiste dingen. En dan bijvoorbeeld niet bij de Rietveld die ondergaat in een teveel aan pretentie en een tekort aan degelijkheid, maar wel bij de HKU of de KABK. Maar ook dat is niet het hele verhaal, het verschilt ook per afdeling. Dan is de keramiek van de Rietveld weer beter dan die van de Rijksacademie. Enzovoort. Bij een presentatie op een academie moet je kunstenaars ook op groeimogelijkheid en eigenheid proberen te beoordelen. Soms is het streven naar kwaliteit een valkuil. Enfin, andere discussie.
Mijn eerste reactie was zeker niet gericht tegen Grimm of Wim van Krimpen. Maar ik probeerde te achterhalen wat de functie van een Nederlandse kunstbeurs is en welke rol die idealiter in het Nederlandse kunstklimaat in zou moeten nemen. Het had ook niet te maken met de kwaliteit van de AAA, maar alles met de verhouding tot de Kunstrai, de wegblijvende galeries, de musea, de kunstenaars, de academies etc.
Welnu, het kan best zijn dat relaties -en een vloerhuur die de helft van die van de Kunstrai is- een rol spelen en dat dat allemaal net zo integer gebeurt als voetbalbons Sepp Blatter zegt te handelen. Ik had toen ik de opmerking maakte het totaalplaatje in gedachten. Dat Wim van Krimpen en Francis Boeske deze beurs hebben opgestart was niet mijn kern van kritiek.
Het ging mij ook niet om de personen van Krimpen en Grimm, maar meer algemeen over het idee dat zo’n ‘I owe you’-achtig onder onsje op mij niet problematisch overkomt als reden van deelname. Ik begrijp daarmee nog steeds uw integriteits-issue niet. Ook niet welke verantwoordelijkheid u galeries idealiter toebedeelt. Als er een beurs is die laat zien wat Amsterdam in huis heeft aan AAA kwaliteit waar zij vonden dat de RAI daar niet in slaagt: Dat komt toch de galeries, de kunstenaars en het beeld van Amsterdam naar buiten toe ten goede? Dat zij zich zouden moeten bedienen van meer avontuur door op kunstacademies te scouten lijkt me een oplossing voor een niet bestaand probleem: Ik bleef bij Grimm als voorbeeld maar zie veel goeds in Amsterdam. Ik zie, als zij met goed in de markt liggende internationale kunstenaars kunnen werken, en het aanbod groter is dan hun vraag, niet in waarom zij met doorgroeimogelijkheden en potentie in zee moeten gaan? (Ik zie eerder een valkuil als ik op beurzen, want het gebeurt, een net afgestudeerd kunstenaartje, het werk lijkt nog teveel op dat van anderen, zie staan bij een gerenommeerde galerie – is dat dan echt het circuit om het werk richting volwassenheid te laten ontwikkelen? Ik denk het persoonlijk echt niet). Ik ben echt benieuwd, want ik vind de set vragen interessant, complimenten, wat u aan verantwoordelijkheid van dit circuit naar de rest van het veld mist.
En over die academies: Dat u, en velen met u, er maar vier zien dat koppel ik automatisch aan problemen die ik van binnenaf ervaar: Een heel depressieve schilder vertelde me niet lang geleden dat zijn studenten voor de schilderles nooit op kwamen dagen. Als dat zo doorging zou hij er mee stoppen want zo vond hij het natuurlijk niet leuk. Ik zit dan te briesen, schuim in mondhoek en al, omdat het idee gewoon blijft bestaan dat hij daar voor zijn eigen amusement zou moeten zijn, niet onderzocht wordt waarom die studenten niet willen (!!!), zij aan het einde van de rit gewoon hun diploma krijgen én zij zichzelf kunstenaar noemen en blijven noemen vanwege dat diploma. Van een andere academie kan ik zeggen dat in gesprekken met docenten de feedback niet verder reikt dan die van werkplaatsassistenten: Allemaal praktisch en technisch van aard. Dit zijn maar twee van vele voorbeelden maar ik durf te wedden dat dit soort disfuncties ermee te maken hebben dat examententoonstellingen van die academies vaak overgeslagen worden.
(Sorry, te vroeg, aansluitend op overgeslagen worden > ) … terwijl zij tijdens die tentoonstellingen wel vaak op galeries zitten te wachten en er een idee heerst dat die galeries ‘iets’ of ‘iemand’ verschuldigd zijn daar te komen kijken. Terwijl die galeries volgens mij beter af zijn met hun verder reikende horizon en hun onafhankelijke positie om daarvoor te kiezen, wat me weer terugbrengt bij de eerste alinea.
@rt
Dat eindexamenpresentaties van academies mondjesmaat bezocht worden lijkt me inherent aan wat het is. Dat maakt het ook spannend, tussen belofte en professie in. Wat u aankaart kan ik goed volgen, maar het lijkt me niet typisch voor kunststudenten. Het universitair- en HBO-onderwijs (waar het hier om gaat) is om allerlei redenen weggezakt en minder van kwaliteit dan het zou kunnen zijn. Valt dat de studenten te verwijten? Nee, absoluut niet, ze zitten achterin de pijpleiding en passen hun gedrag aan aan de verwachtingen die opgelegd worden.
Als u denkt dat ik iemand een gebrek aan integriteit verwijt, dan hebt u het mis. Dat heb ik niet gezegd. Van de andere kant vind ik uw verdediging van AAA te makkelijk. Het verwijt aan Wim van Krimpen van goedwillende galeries die op de Kunstrai staan is dat hij ter elfder ure de potentiële top heeft overgehaald om over te stoppen. Is dat ethisch nou allemaal zo netjes? Ik dacht het niet. Feitelijk is het de doodsteek voor de Kunstrai 2016. Ook economisch.
Waarschijnlijk nauwelijks een gemis voor de wereld, maar mij baart het toekomstige kunstklimaat van vernieuwing en talentontwikkeling zorgen. Nederland hoeft geen Art Cologne, Basel of Frieze na te volgen omdat dat toch niet bij Nederland past. Daarbij komt nog de bizarre verwantschap met het Stedelijk Museum. Notabene met Beatrix Ruf die door Christiaan Braun zakelijke belangenverstrengeling wordt verweten. Wat is hier in hemelsnaam allemaal aan de hand en wie loopt achter welke kruiwagens met welke handel?
O maar dat valt zeer zeker de docenten wel te verwijten. Ik ken alles wat onder ‘allerlei redenen’ ligt uit mijn hoofd maar die verklaring praat het nog niet goed. Ik zie de kunsten als niets anders dan een plek waar je hard moet werken, ook en vooral als niemand daarom vraagt. De motivatie daarvoor moet er echt zijn, van binnenuit. Daar zou reden noch regel van bovenaf iets aan af moeten doen. Die motivatie niet over kunnen brengen = niet in dat onderwijs thuis horen. En verwachtingspatronen van de ‘markt’ bijstellen.
Blijft dat ik niet begrijp, of het gewoon oneens ben met, waarom het handelen van de organisatoren nou zo verkeerd is. Er worden problemen ervaren met de beurs dus men start een nieuwe die laat zien hoe het ook kan. Netjes of niet is voor mij van ondergeschikt belang. Als de Kunstrai aan een tweede beurs ten onder gaat betekent het dat er meer interesse is voor iets dat de Kunstrai niet biedt.
Ik maak me ook grote zorgen om toekomstig kunstklimaat van vernieuwing en talentontwikkeling, maar ik ga geen verband zien met Art Amsterdam. Ik ken dat circuit een andere verantwoordelijkheid toe. Ik ben ook blij dat ik er al ontwikkeld talent kan zien. Mijn zorgen over talentontwikkeling liggen bij academies en postacademische instellingen en bij het veld van tentoonstellingsplatformen die ooit bedoeld waren om kunstenaars buiten de (commerciële) markt, ook de jonge, een platform te bieden. Daar gaat volgens mij veel mis. Ook als gevolg van, ja. Maar niemand in de galeriesector is verplicht een stapje terug te doen of überhaupt anders te gaan werken om het gat wat er in podia ontstaat op te vullen.
de standpunten zijn zo wel duidelijk
voor een historische relativering zie: http://s.vk.nl/dossier-archief/kritiekmachine-dwarsboomt-twaalfde-kunstrai~a427095/
(naast onze eigen Cokkie was ook wijlen Adriaan van der Have aanjager van een alternatieve KunstRAI)
meutig of niet: na editie 31 kan je toch wel bijna van nationaal erfgoed spreken
(en ook macramé, zag ik bij Garage, is weer terug van weggeweest)
@rt
Ja, dat valt dat de docenten -of misschien eerder nog de onderwijsmanagers- aan te meten. Mee eens. Ze opereren in een lastige omgeving, maar stelden zich te weinig te weer tegen de aantasting van hun autonomie.
Ik weet niet of de nieuwe beurs een alternatief is voor de Kunstrai. Dat zou kunnen. Maar waarschijnlijk is het van het kaliber vissen in dezelfde vijver. Dus herschikken. De vraag die eerst beantwoord moet worden is waarom Nederland geen prestigieuze galeries kent die verschil maken en Amsterdam geen prestigieuze kunstbeurs. Zo bekeken wordt dat herschikken door een nieuwe beurs niet iets dat kwaliteit toevoegt, maar iets dat aanwezige kwaliteit anders verdeelt.
Ok, over talentontwikkeling en vernieuwing. Natuurlijk ligt de primaire verantwoordelijkheid bij het onderwijs, presentatie-instellingen en kunstenaarsinitiatieven. Maar een kunstbeurs is ook onderdeel van dat klimaat.
De Volkskrant: ‘Waarom doet Grimm nu dan wel mee met de Amsterdam Art Fair? ‘Wim van Krimpen heeft veel voor onze galerie betekend.’ Is dat het? Het gaat niet om de kunst, de kunstenaars of zelfs het realiseren van een mooie kunstbeurs. Het gaat om het netwerk, om de interne creditering tussen galeristen waar de een wat voor de ander doet en de ander wat voor de een. Om het kunstje. Dat dat de Kunstrai 2015 aan de bovenkant grotendeels uitkleedt is blijkbaar niet van belang. Het zij zo. Want Wim vroeg het. Is de kunstwereld niet menselijk?
Wat jij citeert GK. Maar die kunstrai, is die existent? Ik heb beeldimpressie Amsterdam Art Fair net online gezet. En het is idd de bovenkant, fijne plek, fijne sfeer. Men (ik) wil geen kunstrai. Anderen weer wel.
@JB
Ik heb vanmiddag de Kunstrai bezocht en kwam tot de heel persoonlijke conclusie dat iets me opviel. Dat was niet dat er galeries waren die door de mand vallen of die te braaf/ voorzichtig waren. Want dat soort galeries zijn er altijd. Het ene jaar wat meer dan het andere. Wat ik miste was een wat groter aantal galeries dat op scherp zette, tot nadenken stemde en gretig maakte. Uitzonderingen die dat voor elkaar krijgen zijn er wel, maar dus te weinig.
Hoe dan ook lijkt me dat de kwaliteit ontbreekt om twee min of meer identieke kunstbeurzen van niveau op te tuigen. De beurs van Van Krimpen in de Citroen-garage heb ik nog niet gezien. Het kan zijn dat die perfect is.
Maar in dat geval mis ik juist een bredere beurs die het middenveld dat continuïteit, draagvlak en gelegenheid tot groei in zich draagt. Of moet dat een Rotterdamse specialiteit worden? Wat een gemis allemaal.
> Wat een gemis allemaal.
Nee GK jij was op de kunstrai; ik was daar niet maar ik denk dat ik daar niet hoor/hoef te komen om het zacht uit te drukken, wat een gemis stellen waar iets fijns nieuws is klopt niet.
Citroengarage is echt goed – al zul je er geen verrassing tegen komen.
Als je een breed middenveld wilt vol draagvlak en gelegenheid moet je Paul de Leeuw bellen vrees ik (hehe) refererend aan DDWD. Flauw. Citroengarage heeft alles heeft allemaal met Van Krimpen te maken.
Ik kan geen kritiek verzinnen anders dan extended welikeart en geen verrassingen gegarandeerd.
@JB
Ik zie een verschil tussen de popupalisering van DWDD en een kunstbeurs die top- en middenkwaliteit laat zien. Het eerste is oogsten en het laatste zaaien.
Als ik het gezien heb zal ik het waarschijnlijk wel eens zijn met je inschatting dat de beurs van Wim van Krimpen goed is. Maar als dat een soort kannibaliseren van het kunstklimaat is, dan werkt het op termijn averechts. Maar dan vergelijken we ook appels met peren: de kwaliteit van een specifieke kunstbeurs en het bredere kunstklimaat.
popupalisering is prima als pun intended maar als iets een knieval voor het publiek is dan toch het fenomeen kunstbeurs zelve (ik heb er een hoop bezocht maar de ‘kunst’ reduceert toch altijd weer tot leuke dingetjes voor aan de wand: the medium is the message)
@Galerie Sissingh
Zeker zijn kunstbeurzen bedoeld om de schoorsteen te laten roken. Commercie dus. Maar we weten allemaal dat het de Nederlandse galeries niet goed gaat. Of in elk geval de afgelopen jaren niet goed is gegaan. Kunstrai of Art Rotterdam is dus geen Art Basel, Art Miami, Art Cologne, Frieze of hoe die buitenlandse kunstbeurzen ook allemaal heten waar de rijke verzamelaars hun waren kopen.
Hoeveel galeries op de Kunstrai hebben na het betalen van hun standhuur van 3000 of 5000 euro, en andere kosten een positief saldo? Is de Kunstrai wel een commerciële kunstbeurs of is het voor galeries eerder een muizenval, een loterij met veel nieten?
Dat gaat nog voorbij aan je terechte kritiek over de knieval en de leuke dingetjes voor aan de wand. Ja, dat gebeurt. Om te huilen, want kwaliteit en winstgevendheid raken daardoor uit beeld. Kruideniers en boekhouders nemen het over van de galerist.
Maar er is de andere werkelijkheid van de galerie die het ernstig meent met de kunst, een duurzame relatie met kunstenaars opbouwt, aan scouting op academies doet en het bedrijfsresultaat niet voorop zet. Moet dat in een dynamisch kunstklimaat geen plek hebben?
De paradox is dat de betere kunstenaars bij de betere galeries met hun betere werken ook zorgen voor voorspelbaarheid, gebrek aan instroom van onderop en een gesloten circuit. In retrospectie wordt een momentopname van een nu als prestigieus ervaren kunstbeurs een stuk minder interessant als blijkt dat die momentopname een jaar later vrijwel identiek is.
Kan dat verbroken worden door kunstenaars die minder goed in de markt liggen en galeries die maar net het hoofd boven water kunnen houden? Maar wel voor aanwas en reuring zorgen?
ja nee
de kunst zal zich zelf weer moeten bevrijden van de domesticering van het kunstobject
du moment dat de modulaire scheidingswandjes in de authentieke postindustriële hal zijn opgetrokken is de kunstenaar al verdwenen
wat dan overblijft is het bizarre machismo (m/v) rollenspel tussen klant en koper
met hoge kortingen en smalle marges als bij de autodealer
als schouwspel wel boeiend en amusant: de wereld als markt en voorstelling
@Galerie Sissingh
Wie weet helpt reconceptualisering door pre-kapitalisering van de distributiefaciliteit. Om de elementaire vorm te bevrijden van de opgelegde synthese die het steeds weer terug rapporteert naar een kritiek die per definitie niet onbeantwoord kan blijven vanwege het model van coherentie. Uiteraard met een projectie als gevolg die nergens meer bij aansluit, maar wetenschappelijk toch mooi de theorie afsluit. Zo simpel is het naar mijn idee.
en nu Jip en Janneke weer
@Galerie Sissing
Graag.
Maar – George Knight: Dat een galerie Wim van Krimpen een gunst doet met zijn deelname is toch niet zo erg? Voor wat hoort wat en twee van zulke zijn niet per ongeluk tegen elkaar aangevallen – zulke relaties hebben fundament. Ongetwijfeld is bij ‘t verzoek voor deelname het plan van deze beurs danwel verschil met de Kunstrai ter sprake geweest. Dat valt toch juist onder de noemers ‘bedrijfsresultaat niet voorop zetten’, want het is een pilot-achtige situatie, en ‘duurzame relatie met kunstenaars opbouwen’, want er is plots een betere beurs voor ze in Amsterdam? En daarbij: Ik vind Grimm een super goede galerie. Ieder z’n ding, tuurlijk. Maar toen ik in 2009 een solo van Matthew Day Jackson in Berlijn zag had ik helemaal niet verwacht zijn werk ooit in Amsterdam te kunnen gaan zien. Ik had er een Duitsland-VS-only gevoel bij dus ik kom wel aan mijn verassingen. En als zij dus zulke dingen, want er zijn er meer, wel in Nederland kunnen voorschotelen – wat maakt het dan uit of die kunstenaars in de VS of elders geweldig in de markt liggen? Moet zo’n galerie dan op academies gaan scouten uit een of ander liefdadigheidsprincipe? En geen hoogstaande kwaliteit nastreven?
(Ik ga nu tussen haakjes want het is maar zijdelings gerelateerd en voer voor een hele andere discussie, maar: Er zíjn hier gruwelijk veel kunstacademies, met gruwelijk veel afstuderenden. Ik zie bar droevige kwaliteit en ik ruik op academies veel (en veel) te weinig ambitie. Mensen kunnen zich hier dientengevolge kunstenaar noemen zonder kunst belangrijk te vinden. Maar vervolgens wordt wel gedaan, nu hier weer, alsof de markt – ook het deel dat kunst wél belangrijk vindt, de academies en afstuderenden de wereld verschuldigd is. Ik mis in het onderwijsveld de hand in eigen boezem. Telkens).
Enfin. Terug naar de beurs: Ik heb niet alleen bij Grimm maar ook bij de anderen fantastische dingen gezien die ik doorgaans in NL niet tegenkom, waar blijkbaar niet genoeg podium voor is en die voor deze gelegenheid uit de kast zijn getrokken – Dan ben ik maar weer eens de enige maar ik heb prima genoten. Art Amsterdam komt op mij over als een strak gebalde vuist!
Wij waren met de avondopleiding Voorheen Autonoom naar een halfgekraakt pand aan de Generaal Vetterstraat verbannen, tussen het kanaal en de A10. Daar was ook onze eindexamententoonstelling. Van de directie moesten we permanent bij ons werk aanwezig zijn: wie weet waren er vragen te beantwoorden. En let op: dinsdag zouden ‘de galeries’ langskomen. Als naast je werk zitten werken is, heb ik die dinsdag nog nooit zo’n lange werkdag gehad. Ben wel 17 keer naar de ‘performance’ van Yael Davids wezen kijken. Op het laatst had iedereen de slappe lach. Gerrit Vetter of Generaal Rietveld Akademie: dat niveau.
En ‘de galeries’? Die kwamen niet.
@rt
Helemaal mee eens dat de Amsterdam Art Fair een prachtige kunstbeurs is. Ik heb het inmiddels gezien. En ook genoten. Trouwens ook door de prachtige locatie, die garage. Ik heb er trouwens nooit aan getwijfeld dat het geen goede beurs zou worden. Gelet op de goede galeries die eraan meededen. Dat zei ik hier eerder al tegen JB.
Met de kritiek op de academies ben ik het niet helemaal eens. Ik zie niet meer dan zo’n 4 eindexamenpresentaties per jaar, maar zie soms toch de mooiste dingen. En dan bijvoorbeeld niet bij de Rietveld die ondergaat in een teveel aan pretentie en een tekort aan degelijkheid, maar wel bij de HKU of de KABK. Maar ook dat is niet het hele verhaal, het verschilt ook per afdeling. Dan is de keramiek van de Rietveld weer beter dan die van de Rijksacademie. Enzovoort. Bij een presentatie op een academie moet je kunstenaars ook op groeimogelijkheid en eigenheid proberen te beoordelen. Soms is het streven naar kwaliteit een valkuil. Enfin, andere discussie.
Mijn eerste reactie was zeker niet gericht tegen Grimm of Wim van Krimpen. Maar ik probeerde te achterhalen wat de functie van een Nederlandse kunstbeurs is en welke rol die idealiter in het Nederlandse kunstklimaat in zou moeten nemen. Het had ook niet te maken met de kwaliteit van de AAA, maar alles met de verhouding tot de Kunstrai, de wegblijvende galeries, de musea, de kunstenaars, de academies etc.
Welnu, het kan best zijn dat relaties -en een vloerhuur die de helft van die van de Kunstrai is- een rol spelen en dat dat allemaal net zo integer gebeurt als voetbalbons Sepp Blatter zegt te handelen. Ik had toen ik de opmerking maakte het totaalplaatje in gedachten. Dat Wim van Krimpen en Francis Boeske deze beurs hebben opgestart was niet mijn kern van kritiek.
Het ging mij ook niet om de personen van Krimpen en Grimm, maar meer algemeen over het idee dat zo’n ‘I owe you’-achtig onder onsje op mij niet problematisch overkomt als reden van deelname. Ik begrijp daarmee nog steeds uw integriteits-issue niet. Ook niet welke verantwoordelijkheid u galeries idealiter toebedeelt. Als er een beurs is die laat zien wat Amsterdam in huis heeft aan AAA kwaliteit waar zij vonden dat de RAI daar niet in slaagt: Dat komt toch de galeries, de kunstenaars en het beeld van Amsterdam naar buiten toe ten goede? Dat zij zich zouden moeten bedienen van meer avontuur door op kunstacademies te scouten lijkt me een oplossing voor een niet bestaand probleem: Ik bleef bij Grimm als voorbeeld maar zie veel goeds in Amsterdam. Ik zie, als zij met goed in de markt liggende internationale kunstenaars kunnen werken, en het aanbod groter is dan hun vraag, niet in waarom zij met doorgroeimogelijkheden en potentie in zee moeten gaan? (Ik zie eerder een valkuil als ik op beurzen, want het gebeurt, een net afgestudeerd kunstenaartje, het werk lijkt nog teveel op dat van anderen, zie staan bij een gerenommeerde galerie – is dat dan echt het circuit om het werk richting volwassenheid te laten ontwikkelen? Ik denk het persoonlijk echt niet). Ik ben echt benieuwd, want ik vind de set vragen interessant, complimenten, wat u aan verantwoordelijkheid van dit circuit naar de rest van het veld mist.
En over die academies: Dat u, en velen met u, er maar vier zien dat koppel ik automatisch aan problemen die ik van binnenaf ervaar: Een heel depressieve schilder vertelde me niet lang geleden dat zijn studenten voor de schilderles nooit op kwamen dagen. Als dat zo doorging zou hij er mee stoppen want zo vond hij het natuurlijk niet leuk. Ik zit dan te briesen, schuim in mondhoek en al, omdat het idee gewoon blijft bestaan dat hij daar voor zijn eigen amusement zou moeten zijn, niet onderzocht wordt waarom die studenten niet willen (!!!), zij aan het einde van de rit gewoon hun diploma krijgen én zij zichzelf kunstenaar noemen en blijven noemen vanwege dat diploma. Van een andere academie kan ik zeggen dat in gesprekken met docenten de feedback niet verder reikt dan die van werkplaatsassistenten: Allemaal praktisch en technisch van aard. Dit zijn maar twee van vele voorbeelden maar ik durf te wedden dat dit soort disfuncties ermee te maken hebben dat examententoonstellingen van die academies vaak overgeslagen worden.
(Sorry, te vroeg, aansluitend op overgeslagen worden > ) … terwijl zij tijdens die tentoonstellingen wel vaak op galeries zitten te wachten en er een idee heerst dat die galeries ‘iets’ of ‘iemand’ verschuldigd zijn daar te komen kijken. Terwijl die galeries volgens mij beter af zijn met hun verder reikende horizon en hun onafhankelijke positie om daarvoor te kiezen, wat me weer terugbrengt bij de eerste alinea.
@rt
Dat eindexamenpresentaties van academies mondjesmaat bezocht worden lijkt me inherent aan wat het is. Dat maakt het ook spannend, tussen belofte en professie in. Wat u aankaart kan ik goed volgen, maar het lijkt me niet typisch voor kunststudenten. Het universitair- en HBO-onderwijs (waar het hier om gaat) is om allerlei redenen weggezakt en minder van kwaliteit dan het zou kunnen zijn. Valt dat de studenten te verwijten? Nee, absoluut niet, ze zitten achterin de pijpleiding en passen hun gedrag aan aan de verwachtingen die opgelegd worden.
Als u denkt dat ik iemand een gebrek aan integriteit verwijt, dan hebt u het mis. Dat heb ik niet gezegd. Van de andere kant vind ik uw verdediging van AAA te makkelijk. Het verwijt aan Wim van Krimpen van goedwillende galeries die op de Kunstrai staan is dat hij ter elfder ure de potentiële top heeft overgehaald om over te stoppen. Is dat ethisch nou allemaal zo netjes? Ik dacht het niet. Feitelijk is het de doodsteek voor de Kunstrai 2016. Ook economisch.
Waarschijnlijk nauwelijks een gemis voor de wereld, maar mij baart het toekomstige kunstklimaat van vernieuwing en talentontwikkeling zorgen. Nederland hoeft geen Art Cologne, Basel of Frieze na te volgen omdat dat toch niet bij Nederland past. Daarbij komt nog de bizarre verwantschap met het Stedelijk Museum. Notabene met Beatrix Ruf die door Christiaan Braun zakelijke belangenverstrengeling wordt verweten. Wat is hier in hemelsnaam allemaal aan de hand en wie loopt achter welke kruiwagens met welke handel?
O maar dat valt zeer zeker de docenten wel te verwijten. Ik ken alles wat onder ‘allerlei redenen’ ligt uit mijn hoofd maar die verklaring praat het nog niet goed. Ik zie de kunsten als niets anders dan een plek waar je hard moet werken, ook en vooral als niemand daarom vraagt. De motivatie daarvoor moet er echt zijn, van binnenuit. Daar zou reden noch regel van bovenaf iets aan af moeten doen. Die motivatie niet over kunnen brengen = niet in dat onderwijs thuis horen. En verwachtingspatronen van de ‘markt’ bijstellen.
Blijft dat ik niet begrijp, of het gewoon oneens ben met, waarom het handelen van de organisatoren nou zo verkeerd is. Er worden problemen ervaren met de beurs dus men start een nieuwe die laat zien hoe het ook kan. Netjes of niet is voor mij van ondergeschikt belang. Als de Kunstrai aan een tweede beurs ten onder gaat betekent het dat er meer interesse is voor iets dat de Kunstrai niet biedt.
Ik maak me ook grote zorgen om toekomstig kunstklimaat van vernieuwing en talentontwikkeling, maar ik ga geen verband zien met Art Amsterdam. Ik ken dat circuit een andere verantwoordelijkheid toe. Ik ben ook blij dat ik er al ontwikkeld talent kan zien. Mijn zorgen over talentontwikkeling liggen bij academies en postacademische instellingen en bij het veld van tentoonstellingsplatformen die ooit bedoeld waren om kunstenaars buiten de (commerciële) markt, ook de jonge, een platform te bieden. Daar gaat volgens mij veel mis. Ook als gevolg van, ja. Maar niemand in de galeriesector is verplicht een stapje terug te doen of überhaupt anders te gaan werken om het gat wat er in podia ontstaat op te vullen.
de standpunten zijn zo wel duidelijk
voor een historische relativering zie:
http://s.vk.nl/dossier-archief/kritiekmachine-dwarsboomt-twaalfde-kunstrai~a427095/
(naast onze eigen Cokkie was ook wijlen Adriaan van der Have aanjager van een alternatieve KunstRAI)
meutig of niet: na editie 31 kan je toch wel bijna van nationaal erfgoed spreken
(en ook macramé, zag ik bij Garage, is weer terug van weggeweest)
@rt
Ja, dat valt dat de docenten -of misschien eerder nog de onderwijsmanagers- aan te meten. Mee eens. Ze opereren in een lastige omgeving, maar stelden zich te weinig te weer tegen de aantasting van hun autonomie.
Ik weet niet of de nieuwe beurs een alternatief is voor de Kunstrai. Dat zou kunnen. Maar waarschijnlijk is het van het kaliber vissen in dezelfde vijver. Dus herschikken. De vraag die eerst beantwoord moet worden is waarom Nederland geen prestigieuze galeries kent die verschil maken en Amsterdam geen prestigieuze kunstbeurs. Zo bekeken wordt dat herschikken door een nieuwe beurs niet iets dat kwaliteit toevoegt, maar iets dat aanwezige kwaliteit anders verdeelt.
Ok, over talentontwikkeling en vernieuwing. Natuurlijk ligt de primaire verantwoordelijkheid bij het onderwijs, presentatie-instellingen en kunstenaarsinitiatieven. Maar een kunstbeurs is ook onderdeel van dat klimaat.
Dwarsverwijzing, doorverwijzing en kruisverwijzing: https://georgeknightlang.wordpress.com/2015/05/31/nederlandse-kunstbeurzen-een-cultureel-tekort-van-nederland/