space xvii

Vanaf half mei tot en met oktober presenteert artist run space Moose Space in Den Haag het project space xvii (zegge: space ’17). Kunstenaars die zich laten leiden door een bepaalde subwereld waarin eigen regels gelden worden in staat gesteld om in het voorste gedeelte van Moose Space een installatie te maken van een interpretatie van die wereld. Deze subwereld kan de wereld van een videogame zijn, een subcultuur, een sekte, een inrichting, een kantoor, een gevangenis, maar ook nog specifieker. Zes geselecteerde kunstenaars krijgen ieder zes dagen de tijd om de installatie op te bouwen zonder externe curator. De interpretatie van een subwereld wordt gepresenteerd met een opening en wordt daarna als window installation gepresenteerd aan publiek dat op dat moment vanaf de openbare ruimte (vanuit de werkelijkheid) een inkijkje heeft in de verschillende subwerelden.

De kunstenaar die in mei de spits afbeet was Martin Gabriel met zijn installatie Leak.

(foto Katerina Konarovska).

Als tweede deelnemende kunstenaar presenteerde Katerina Konarovska in juni een site-specific installatie van de fictieve kledingwinkel Misttake. Hiermee werden kledingstukken en paspoppen ingezet als alledaags medium om de aandacht van langslopend publiek te wekken. De textiel was geheel bedrukt of voorzien van graveerwerk met patronen die het menselijk wiel van emoties prijs gaven. Bekijk het interview met Konarovska hier.

Afgelopen vrijdag opende Moose Space de installatie Salmon Canon van Kari Robertson tijdens Holaa!. Robertson (Piet Zwart Institute, 2016) is geselecteerd door haar interpretatie van hoe subjectiviteit gemaakt wordt en verspreid binnen het huidige socio-economische klimaat (te beginnen met haar eigen). Ze zet zichzelf ongemakkelijk in de positie van onbetrouwbare verteller met een feministische methodiek.

Salmon Canon is geïnspireerd op de filosofie over politieke liefde van de neo-marxist Michael Hardt (VS, 1960) waarin hij twee antieke Griekse vormen van liefde onderscheidt. Eros gaat over de liefde die we in deze tijd nog kennen en uit zich in de vorm van liefde voor een romantische partner, seks en liefde voor familie. Agape is in de huidige tijd bijna verdwenen en baseert zich op liefde voor mensen die je niet kent. Hardt noemt het kapitalisme als een reden van het verdwijnen van Agape en deed onderzoek naar plekken buiten de heteronormatieve standaard waar wel sprake was van een aanwezigheid van Agape, of een vereniging van beide vormen liefde, waar het niet gaat om voortplanting maar om transformatie.

Robertson zocht met Salmon Canon naar ruimtes waar een soortgelijke transformatie plaatsvindt. De titel van haar werk verwijst naar een menselijke ingreep om de voortplanting van de zalm te bevorderen en werkt (esthetisch) als een goed voorbeeld van een transformatie. In een multi-channel video installatie laat ze voorbeelden zien van transformaties door de ene wereld af te sluiten en een ander tegemoet te gaan. Het verhaal in de video is geïnspireerd op een seksshop in Rotterdam die gelegen is naast een hengelsportwinkel. De gedachte dat er enkel een muur staat die beide werelden afsluit stimuleerde haar fantasie die ze met een video in combinatie met drie-dimensionale lijntekeningen in metaal tot uiting brengt. De objecten zijn gebaseerd op krabvallen en basketbalnetten, waardoor ze nieuwe vormen door transformatie heeft gemaakt.

[arve url=”https://www.youtube.com/watch?v=swNMtZeMFpY&feature=youtu.be” /]

Salmon Canon is nog tot en met vrijdag 14 juli te zien vanaf de openbare ruimte. De volgende kunstenaar die in space xvii gaat opbouwen is Pleunie Franke, haar werk U-turn zal te zien zijn van 24 juli tot en met 20 augustus.

space xvii is mogelijk gemaakt door steun van Stroom Den Haag.

(foto’s Julia Duygun-Derksen.)