De locatie Diepeveen, een oude leerlooierij waar omheen wonen werken eten drinken wordt gegentrificeerd is prachtig industrieel erfgoed, de invulling van de openingstentoonstelling is matig.
Een mooie monumentale hal waar je grootse exposities in moet en kan maken. Er staan versnipperd wat werken in de lege ruimte. Twee stevige houten whitecubes vormen een podium voor een veilige museale aanpak. Ja maar zo kun je ook in een kantoorpand los.
In één beeld gevangen: veilige dozen. Die herbergen witte muren, voor netjes hangen.
Pim Top op reuzenformaat is een blikvanger.
Doet denken aan mijn gipsplaten wegwerpdesign eind jaren vorige eeuw.
Eenmaal binnen twee op zich toffe expo’s. Spiegels en lampen (niet gefotografeerd, ondermeer Laurids Gallée, Sabine Marcelis, Tim Mastik en Phil Procter) en divers werk van ondermeer Patricia Kaersenhout, Janis Rafa, Evelyn Taocheng Wang en Jennifer Tee klassiek museaal gepresenteerd.
Ambitieuze insteek of grazen van holle woorden: “Three exhibitions,[…] will address how as a bottom-up non-institution it can self-assemble and strategically address societal and ecological justice.”
Wordt vervolgd:
huiden.club
oooooh wat een toffe plek doet aan het Hem in Zaandam denken, jammer dat deze keer de locatie en het geselecteerd en geinstalleerd werk niet werken met elkaar en elkaar verzwakken.