Het afgelopen jaar vooral gewerkt in het atelier maar zo af en toe trok ik toch nog de wijde wereld in om het werk van anderen te zien. Bij deze een aantal van mijn persoonlijke favorieten. Aangevuld met vrolijke hoempa voor tijdens de champagne vanavond.
Kunstwerk van het jaar 1:
Tijdens de vakantie op zoek naar onderdelen voor de tent, en dan loop je er zomaar tegenaan in een overdekt winkelcentrum in Le Havre.
“De mensheid danst en wat een feest. Iedereen kan het en iedereen doet het. Anouk Kruithof en team schraapten zo’n 8800 (!) video’s van allerhande sociale media, smeedden het tot een vier uur durende loop en voorzagen het van een lekker deuntje muziek. Geweldig werk dat in de verte doet denken aan The Clock, het maakt niet uit wanneer je instapt het blijft boeien.”
Trendbeheer.com/2023/09/11/anouk-kruithof-in-le-havre/
Kunstwerk van het jaar 2:
Dit onwijs lekkere schilderij van Kees Goudzwaard.
“Bij De Groen in Arnhem is er nu een prachtige dwarsdoorsnede te zien uit het oeuvre van Kees Goudzwaard, een kunstenaar die zich al sinds de jaren negentig bezig houdt met het schilderen van composities opgebouwd uit stukjes papier, folie, karton en plakband. Die composities maakt hij altijd eerst als een model, een maquette schaal 1 op 1, waarin er eindeloos geschoven en geschikt wordt totdat het beeld de uiteindelijke vorm heeft. Vervolgens wordt het model door Goudzwaard heel minitieus omgekat tot een schilderij. Eenmaal klaar wordt het model vernietigd.
Wat er bij een eerste indruk wellicht uitziet als abstracte schilderkunst blijkt hardcore realisme. Een schilderfeest waarbij je niet uitgekeken raakt. Niet op het beeld en ook niet op de vraag hoe Goudzwaard een schilderij laag voor laag, bijna als een puzzel, in elkaar heeft gezet.”
Trendbeheer.com/2023/03/09/kees-goudzwaard-collectie-de-groen/
Tentoonstelling van het jaar:
Martin Wong @ Stedelijk Amsterdam. Achter de schermen staan de foto’s al maanden klaar, moet er alleen nog een stukje over schrijven, dat houdt u nog te goed. Geweldige tentoonstelling over een kunstenaar die ik vooral kende als verzamelaar van het werk van vrienden/collega’s. Wong blijkt een geweldige schilder. De tentoonstelling volgt Wong vanaf zijn start in het zonovergoten Californië tot het leven tussen de bakstenen van New York.
T/m 1 april a.s.
Stedelijk.nl/nl/tentoonstellingen/martin-wong-malicious-mischief
Galerieshow van het jaar:
“Achter deze deur misschien wel de meest radicale galerietentoonstelling van het moment. Gedurende het hele galerieseizoen, september 2022 t/m juli 2023, zet Alexandre Lavet de opslag in het zonnetje. Hoewel… Hij heeft de stockruimte de galerie in getrokken, afgesloten van daglicht, een extra wand geplaatst en alleen toegankelijk gemaakt via bovenstaande deur. Met een in brons afgegoten replica van zijn eigen deurklink. Het is meteen ook het enige kunstwerk in de tentoonstelling dat je aan mag raken.”
Trendbeheer.com/2023/03/13/hoogtij-72/
Veiling van het jaar:
Dat was natuurlijk de Kinderkunstveiling uit de hoge hoed van Maarten Bel. Kinderen tot 12 jaar maakten werk dat voorafgaand aan de Aanschouwveiling werd verkocht voor het goede doel (Stichting Lege Maag).
“De hele week zoete inval bij Tent. In de achterzaal is het een komen en gaan van kunstenaars die werk af komen geven voor de Aanschouwveiling van aankomende zondag terwijl in het auditorium Maarten Bel bezig is met de kinderkunstveiling die daar weer aan voorafgaat (allemaal leuk en aardig 250 aswerken in een week maar er moet ook gewoon gewerkt worden).”
Trendbeheer.com/2023/07/07/aanschouw-en-kinderkunstveiling-tent/
Mislukte hobbyfotografie:
- De analoge megapixel van toen.
“Tegenlicht, vinger voor de lens, trein rijdt weg. In de jaren voor de digitale camera en smartphone met ongelimiteerde opslag moest de amateurfotograaf het doen met een klikklak camera en een rolletje film met daarop 12, 24 of 36 opnames. En als je geluk had zaten er nog 2 of 3 extra foto op de rol.
Sommige middelbare scholieren rolden in de jaren 80 en 90 de fotografie/vormgeving/beeldende kunst in omdat ze begonnen met het fotograferen van de, toen nog, vrij nieuwe graffiti om hen heen. En dat ging niet altijd van een leien dakje. Veel foto’s mislukten want te donker, te licht, onscherp. Balen natuurlijk maar jaren later blijken deze missers bij elkaar toch een bijzonder verhaal te vertellen. De Dutch Graffit Libarary verzamelde er een aantal, incluis anekdotes, en toont ze bij spuitbussenwinkel Henxs om de hoek van de Waterloopleinmarkt in Amsterdam.”
Trendbeheer.com/2023/08/31/dutch-graffiti-library-i-only-have-a-bad-picture/
En in het verlengde daarvan:
Beste tentoonstelling op een festival:
“Een clubhuis voor buitenspelen. Tussen 2018 en 2021 bouwden Boris Tellegen, Daniël Hofstede en Marc Ooosting hun eigen habitat in de bossage rond een rangeerterrein voor goederentreinen in het westen van Amsterdam. Met een eigen barretje, hangplek en verfopslag. Een vrijplaats buiten het zicht van iedereen.
Het gebied is inmiddels opgeschoond, de bossage verdwenen en om het rangeerterrein staat een keurig hek.
Speciaal voor het Sculpture House van All Caps herbouwden ze de plek. Deels gebaseerd op herinneringen aan toen, deels is de architectuur van het bijzondere koepelgebouw leidend.”
Trendbeheer.com/2023/09/07/the-dark-oak-all-caps/
Tentoonstelling van het jaar in Eindhoven:
De lichtstad kent een lange en rijke traditie wat betreft zelfinitiatief in de publieke ruimte. Afgelopen voorjaar maakte Jasper van Es een tentoonstelling met een van de grondleggers.
“Midden jaren tachtig was OX, pseudoniem van een in 1963 geboren Fransman, er al vroeg bij. Als een van de eersten in Europa zag hij als kunstenaar de mogelijkheden van het billboard als onderwerp en podium ineen.
Ruim vijfhonderd site-specific werken leverde het sindsdien op. Allemaal reeds lang vergaan, overgeplakt door een nog nieuwere auto of telefoon. Maar gelukkig hebben we de foto’s nog. In Eindhoven hangt er nu een ruime selectie uit een archief van veel. Aangevuld met een aantal (wand)sculpturen en het een en ander aan videodocumentatie.
Trendbeheer.com/2023/04/21/ox-kelderman-van-noort
Plaat van het jaar:
In het land van de dubbele bassdrum klonk het zelden zo sloom, slomer, sloomst. Over een weedkaravaan die zich door de woestijn een weg ploegt richting het beloofde land. Eén nummer, in 63 minuten uitgeserveerd over drie kanten vinyl. Eind jaren negentig werd het voor het eerst opgenomen maar door gedoe met platenlabels zijn er door de jaren heen verschillende versies uitgebracht. Begin van het jaar ging ik voor deze.
Beste concert:
Dan de heren van Gee Tee. Zij gooiden er in 30 minuten 30 nummer uit en stapten toen weer van het Rotown podium.
Hartelijke groet, proost & alvast alle goeds voor 2024!
Niels.
altijd leuk om te zien wat een ander zijn lijstje is, maar dat berghok in de bijzondere speciale galerie… met een nagemaakte deurknop, maakt nieuwsgierig