Donderdag 12 t/m zaterdag 14 december vond de alweer negende editie van WINTERNIGHTS in Maastricht plaats. Een initiatief van SoAP (Space oriented Artistic Practice) Maastricht, VIA ZUID (Talentontwikkeling podiumkunsten Limburg) en C-TAKT (Platform Transdisciplinair Talent).
Tijdens Winternights wordt uitsluitend werk in proces vertoond, experimenteel werk, werk van nieuwe makers, er wordt gespeeld door, voor en met makers, collega’s en publiek, nieuwe ideeën en vormen worden getest, getoetst, uitgeprobeerd en besproken.
Dit allemaal in een gemoedelijke decembersfeer. In het festivalhart de Lutherse Kerk heffen we het glas, eten gezamenlijk, zittend op kussens, stoelen, tafels en tapijten.
Festivalhart De Lutherse Kerk
Dwalend door de stad in groepen met een begeleiders tussen vijf locaties zijn kwetsbare makers en (veel terugkerende) oprecht geïnteresseerde kunstliefhebbers en professionals, nieuwsgierige zich altijd verwonderende dwalers gretig op zoek naar ‘Auw en Wow’ en AHA momenten die het leven de moeite waard maken, kritische maar altijd opbouwende reflecties en reacties geven, vragen stellen, en suggesties doen zorgvuldig bij elkaar gebracht in “a safe space’. We zien dingen die ons verbazen, met stomheid slaan, we totaal niet begrijpen, we ons van afvragen wat zie ik nu eigenlijk, en ook voor makers hoe ga ik verder, is dit interessant, prikkelend, waar gaat dit heen, gaat het überhaupt ergens heen, moet ik een andere weg inslaan welke dan bestaat die moet die weg nog gemaakt worden?
Dat hele proces is tof, urgent en noodzakelijk. Een plek als hier bij Winternights is waar zaadjes geplant worden. Kunst zet in beweging maar dat kost veel tijd, onderzoek, uitproberen, mislukken, vallen en weer opstaan en dat in een continue herhaling! Als we geen zaadjes planten, ontspruit er niets en kunnen we over groei ook wel ophouden.
De initiatiefmakers van Winternight nu al in hun negende editie hebben de vinger aan de pols en waren hun tijd vooruit met deze door hen gecreëerde ‘safe space’ waar ieder met respect met elkaar omgaat. Niet alleen onderling als mens, maar ook met meer dan mensen, en de omgeving. De ‘Safe space’ waar de noodzaak van kunstenaars voor ruimte zonder tijdsdruk en verplichting voor groei publieksbereik en verdienmodellen en waar volle aandacht en ondersteuning gaat naar experiment, onderzoek, en het proces van creatie onderkent en ondersteund wordt. En het wordt extra bijzonder wetende dat dit door de initiatief nemende partijen niet als achter maar als voorhoede gebeurd, inclusief, ‘fair pay’, binnen alle hedendaagse voorwaarden en cultureel governance, Chapeau!
Kadamo
De performance van EMI KADAMO gebruikt een ‘hands-on’ ervaring. Je vormt paren, waar je je ogen dicht houd en de ander jouw arm bijvoorbeeld beweegt op basis van een tekst die Kadoma voorleest. Daarna wissel je. Een vervreemde ervaring. Ze onderzoekt de mate van immersie hiermee wordt je hierdoor meer, eerder, of anders ‘het lijf’ in het verhaal?
Kramer
‘Monolith’ van SOFIE KRAMER, is een mix van paaldans, sound art en mode. Een futuristisch-feministische sci-fi performance van een cyborg op zoek naar emoties als verlangen, lust, sensualiteit.
Bifulco
RITA BIFULCO presenteerde: ‘Sole Velato’. Twee performers bewegen constant ongecontroleerd, terwijl de andere derde figuur andere dingen doet (zich verkleedt, een langzamere beweging, iets voorleest aan het publiek, etc.).
Mooij
SALOME MOOIJ bestudeert ‘handelingen’ hier de ‘studie van de struikel’. Een workshop in wat en hoe je een goede geloofwaardige struikel is/uitvoert. Wat we na wat oefenen in the Luther Kerk ook op straat uitproberen tot grote verbazing en hilariteit van voorbij gaande wandelaars, fietsers en automobilisten.
Moha
Elke tweede woensdag trekken MOHA en PAULIEN OLTHETEN met hun project ‘Who lives here? Who Cares?’ door de wijk Pottenberg met een roze vlag en een kar vol koopwaar, getooid met de woorden: ‘Golfbaan, Spa en meer’. Gewapend met een megafoon spreken ze de buurt toe in een onafgebroken woordenstroom vol energie, liefde en betrokkenheid (video en installatie).
Umaysiz
In ‘Gist’ van HüSEYIN UMAYSIZ onderzoekt hij de relatie tussen het menselijk lichaam (dat gemiddeld bestaat uit 38 miljoen bacteriën!) en de miljarden bacteriën die het menselijk lichaam omringen, zoals gist.
Guner
Ik moet altijd op gang komen in de ochtend dus val wat laat midden in de eerste performance op zaterdag van Ata Güner en Neslihan Kaymak performance gebaseerd op dromen een auditieve reis.
Baidoo
SAMUEL BAIDOO gaf tijdens Winternights het publiek een kijkje in hun maakproces van het opkomende XR-project ‘Plum Road Tea Dream’, een autobiografische videogame. Tijdens het maakproces in residenties en experimentele evenementen als Winternights presenteert Baidoo ‘Look Behind The Scene’s’ waarin de fase van het werk en de locatie de vorm van de presentatie bepaald en bezoekers feedback (kunnen) geven. Terwijl een bezoeker het prototype van de game speelde dat wij konden volgen op schermen, las Baidoo teksten voor en waren er objecten gemaakt voor de game te zien.
Steijger
NAOMI STEIJGER is journalist, kunstenaar en werkt parttime in de Rosse buurt. Ze vond een boek met collages uit de jaren tachtig gemaakt met magazines uit de jaren zestig en zeventig omgevingen uit reisgidsen en vrouwen en mannen in verschillende posities uit porno magazines. De vrouwen zijn dominant en de mannen in een onderschikte rol. Ze begon te onderzoeken wie deze collages gemaakt heeft en kwam zo in contact met verzamelaars van porno en BDSM kunst maar heeft de kunstenaar nog niet gevonden. Ze ging ook in gesprek met vrouwen en mannen over hun ervaringen in de BDSM scene. Ze wil hier wat mee maar weet eigenlijk nog niet wat, is het een installatie met audio, zoals wij die nu zien waar luisteren naar de verhalen en ondertussen de beelden zoeken die ze op de muur heeft gehangen die bij die verhalen horen. Of toch een documentaire, of iets anders?
Berge
‘Time Based Editions’ van DAVID BERGE in samenwerking met een boekontwerper en een geluidskunstenaar is een serie boeken waarin een audiotrack een vertelling, soundscape en instructies combineert om je live door het boek te leiden. Hij probeert dat nu uit, in verschillende vormen, bijvoorbeeld 1 op 1, en hier bij Winternights zijn we met een groep van 12 om te testen wat bijvoorbeeld een goede snelheid is om daar het verhaal te gaan waar verschillende mensen natuurlijk ook verschillende tempo’s hebben waarin ze iets opnemen, maar ook draagt het bij of juist niet om dit gezamenlijk te doen.
Bangura
Ik hoopte in anderhalve dag toch alles te zien maar miste helaas de performance in proces ‘Wild Women – The Bone Collector’ van PRINCESS ISATU HASSAN BANGURA (dit jaar genomineerd voor een Theo d’Or) geïnspireerd door Vodun (de officiële religie in Benin).
WINTERNIGHTS
Lutherse Kerk (festivalhart), Theater Vrijthof, Batterijstraat 48, Jan van Eyck Academie, enBrandweerkantine
Website: www.winternights.nl/line-up
Toegang: gratis
Als je mee wil eten wordt een bijdrage van 15 euro gevraagd.
FOTO’s:
Eigen foto’s en persfoto’s in opdracht van Winternights door fotograaf Pedro Morato met toestemming voor ongelimiteerd gebruik.
Ze wil hier wat mee maar weet eigenlijk nog niet wat