Bert Kreuk van Gemeentemuseum naar Sotheby’s

IMG_5750

“Grensverleggend” heette de door grootcollectioneur Kreuk zelf samengestelde tentoon in het Gemeentemuseum. (Beeldverslag zie hier.)

Grensverleggend ook in andere zin wellicht: ettelijke maanden later vinden nogal wat werken hun weg zo van Het Gemeentemuseum naar veilinghuis Sotheby’s.

Tja, je wilt wel eens wat anders: als koper/verzamelaar hoef je je – anders dan een museum – niet te verantwoorden. Of je er nu een lekkend dak mee dicht of het zo de kunstkliko in kletst – it’s all up to you.

Sommige werken zijn nog best nieuw. De stort is zonde. Op marktplaats ermede kortom, wie weet levert het nog wat op ook.

Ik voel me daar op zijn zachtst gezegd wat ongemakkelijk bij. Handel = handel en voor niets gaat de zon op maar zoveel Kreuk in de etalage…

En fier bij elk lot “The Hague, Gemeentemuseum, Transforming the Known, June – September 2013”.

zut2

487N09038_74T8F

ALEX HUBBARD

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.405.html

Walead-Beshty

488N09038_75KCL

WALEAD BESHTY

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.406.html

484N09038_74Q45

Nathan Hylden

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.404.html

oliver-laric

144N09038_74Q3N

Oliver Laric

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.424.html

voh

862N09038_76RKS

DANH VÔ

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.409.html

849N09038_75KN5

WALEAD BESHTY

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.412.html

Allora-&-Calzadilla

482N09038_74Q3M

ALLORA & CALZADILLA

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.414.html

levine

856N09038_76R7BS

ALEX ISRAEL

sothebys.com/en/auctions/ecatalogue/2013/nov-2013-contemporary-day-n09038/lot.410.html

En dit is slechts een deel.

About Jeroen Bosch 4742 Articles
Smaakmakend sinds jaar en dag: onafhankelijk kunstenaar, tentoonstellingmaker, trendbeheerder en oprichter art agent orange, artist run art agency. Eigen werk onder jeroenbosch.com Meer info zie trendbeheer.com/jeroen-bosch

22 Comments

  1. Hulde voor het GemeenteMuseum die de waarde van de werken vrijwillig en onbaatzuchtig opschroefde want museaal getoond. Grensverleggend bleek vooral financieel te gelden en niet zo zeer artistiek.

  2. Enkele werken waren amper 2 jaar in zijn bezit! Dit heeft niets meer met verzamelen te maken. Grenzeloos, was dus eigenlijk Smakeloos.
    Benno Tempel moet toch ook het schaamrood op de kaken hebben staan!
    Dit is wel heel brutaal van Kreuk, en dat voor een “beeldbepalende selectie” uit de verzameling.

  3. Dank voor de tip BdH; het was even zoeken bij de Sotheby’s, onderdeel van grenzeloos scrollfest. Eenmaal bij exhibit A aanbeland volgde de rest van het alfabet rap.

  4. “Zijn verzameldrift is een ontdekkingsreis zonder eindbestemming.” zegt de website van het Gemeentemuseum.
    Hielarische gotspe als het niet zo treurig was. Maar misschien heeft hij ineens geld nodig.

  5. Ons ontgaat de ophef maar de petitie ‘Verzameling Bert Kreuk moet intact blijven’ zullen wij welwillend ondertekenen…

  6. Wat een interview, geluiden uit een andere wereld! Hij wil ook zijn eigen “Space”, ergo extreme cash flow needed! En het discours is pregnanter in NYC dan in Nederland kennelijk, maar dat gaat dan wel ergens anders over bij al die groepen die daar samenwerken terwijl hier in Nederland ieder voor zich bezig is.

  7. Beste Kunstliefhebbers en kunstexperts,

    Het is jammer dat je voor het schrijven van deze onzin niet even contact hebt gezocht met Bert Kreuk of het museum Den Haag.

    Als ik zo onbescheiden mag zijn, heb ik in afgelopen 20 jaar door heel hard werken een belangrijk kunstverzameling samengesteld. Iedereen moet voor zichzelf uiteraard uitmaken of hij of zij dit net zo mooi vind als ikzelf. Feit is dat verzamelen een heel bevredigend, maar ook een zeer persoonlijk proces is, waarbij ik financieel regelmatig grote risico’s nam door al mijn geld in kunst te steken. Het is daarom opmerkelijk en jammer uw artikel een ongenuanceerd beeld geeft over een collectie, waarbij u de intenties van de verzamelaar beter denkt te kennen dan de verzamelaar zelf. Daarbij overigens niet gehinderd door enige kennis of idee hoe een kunst collectie, (die constant fluïde is waar het gaat om de verbetering van de kwaliteit), wordt beheerd.

    Helaas is het in de huidige tijd, waarin kunstwerken een bijna astronomisch prijsniveau hebben bereikt, steeds minder mogelijk om een belangrijk aankoop te doen zonder tegelijkertijd de verkoop van minder relevant stukken uit de collectie. Bovendien worden daarbij stukken van een belangrijker periode van ook juist diezelfde kunstenaars weer aangeschaft. Voor de context, ik verkoop 20 hedendaagse kunstwerken uit de collectie van bijna 800, waarvan er enkele te zien waren in Den Haag

    Ik heb over de gehele wereld kunstwerken in bruikleen, en het is daarom spijtig juist in Nederland te moeten reageren op artikelen geschreven door zelfbenoemde kunstexperts die als “kunstliefhebber” in elk stukje het zelf bedachte woord “kunstkliko” wenst te gebruiken.

    Zelfgratificatie is nimmer een waardig proces, zeker niet als je naar zelfingenomen negatieve stellingen toe wil redeneren, waarbij feiten middels onbenullige associaties worden gereduceerd tot complotachtige theorieën met het kennelijke doel een eigen waarheid te creëren.

    Ik kan u verzekeren dat kunstbezit een heel andere andere dimensie aan kunstbeleving geeft dan daar afstandelijk en negatief over te schrijven. Uw streven naar kennelijk onderscheidende berichtgeving, gaat jammer genoeg gepaard met opmerkingen die elke feitelijkheid en realiteit missen.

    Des te opmerkelijker wordt het wanneer de indruk wordt gewekt dat diezelfde “klikokunst” een andere keer plots in waarde zou zijn gestegen door een tentoonstelling. Dat kunstwerken van internationale kunstenaars, die tot op dat moment nimmer (of bijna nooit) in Nederland te zien zijn geweest, door een tentoonstelling in Den Haag plotseling meer waard is geworden in New York is op z’n minst een zeer naïeve gedachte. Ik heb wel vaker met deze basale onzin en betweterij te maken gehad en voel me absoluut niet belemmerd. Ik vind het alleen jammer dat tegelijkertijd bedoeld of onbedoeld de reputatie en oprechtheid van publieke instellingen wordt geschaad.

    Ik wens u heel veel succes om in uw volgend artikel, context aan content te verbinden.

    Hartelijke groet,
    Bert Kreuk

  8. Beste Bert,

    Dank voor je reactie.
    Ik had graag contact met je opgenomen als ik wist hoe ik je kon bereiken. Wellicht via deze weg.

    Ik ben speciaal naar het gemeentemuseum gegaan om de expositie te bekijken. Een groot aantal van de getoonde kunstenaars bewonder ik enorm en het was een mooie kans om de werken “in het echt” te kunnen bekijken. Inderdaad, werken die niet snel nog eens in Nederland te bewonderen zijn. Kunstenaars ook die ik graag in mijn eigen collectie zou willen hebben als ik de mogelijkheid zou hebben.
    Jouw opmerking dat kunstbezit een heel andere dimensie aan kunstbeleving geeft onderschrijf ik volledig. Dat is ook mijn ervaring, en het is een aanmoediging voor andere kunstliefhebbers en kunstexperts. Je hebt er niet noodzakelijkerwijs een groot budget voor nodig. En het incidenteel verkopen van werken uit de collectie hoort bij het beheer ervan, daar ben ik het mee eens. Een privéverzameling is persoonlijk, aan- en verkopen hoeven in principe niet verantwoord te worden.

    Wat mij verbaast, en daar ga je in deze reactie amper op in, is dat een aantal werken uit de tentoonstelling nu al ter veiling worden aangeboden. Werken van hoge kwaliteit, toch zeker, en ook werken die minder dan 2 jaar in de collectie zaten. Ik meen zelfs dat het werk van Alex Israel uit 2013 is. Waarom worden deze werken museaal getoond met de suggestie dat het een beeldbepalende selectie uit de collectie is, terwijl ze kort daarna alweer verkocht worden? De argumentatie dat door de astronomische prijsstijging van kunstwerken het steeds minder mogelijk is om een belangrijke aankoop te doen zonder tegelijkertijd een verkoop van minder relevante werken uit een collectie, snap ik in deze context niet.

    Het is dan op zijn minst een zeer ongelukkige samenloop van omstandigheden dat van de 20 werken die worden verkocht er enkele onlangs nog te zien waren in Den Haag. En dat de verkoop van juist deze werken weer voor een kwaliteitsimpuls voor de collectie van bijna 800 werken moet zorgen. Waarom zijn er geen andere werken voor de tentoonstelling in Den Haag geselecteerd? Keuze te over zo lijkt mij. Dat zou beter zijn geweest voor de reputatie en oprechtheid van het Gemeentemuseum. Helemaal omdat het museum enkele maanden voorafgaande aan de tentoonstelling een gulle schenking heeft mogen ontvangen.

    Het zou ook de twijfels aan oprechtheid en de goede bedoelingen van de verzamelaar hebben kunnen wegnemen. Nu lijkt de publieke instelling het financieel gewin van de verzamelaar te hebben gefaciliteerd – hoe naïef die gedachte misschien ook mag zijn.
    En dan hebben we het nog niet eens over de betrokken kunstenaars. Met lede ogen moeten ze toezien dat een werk van hun, dat een onderdeel van een prachtige bekende verzameling leek te zijn, binnen korte tijd voor een veelvoud van de aankoopprijs ter veiling wordt aangeboden.

    Uiteindelijk zijn er hier alleen maar verliezers. En volgens mij had dat voorkomen kunnen worden.

    Boudewijn

  9. Dag Bert,

    directe reactie en plein public: dat doet meer dan deugd.

    Over het gehalte onzin in bovenstaande geillustreerde aanzet kunnen we van mening verschillen. X werken gaan namelijk van A naar beter. Daar is niks koeterwaals aan en gelogen is het ook niet. Beeldbepalende elementen uit uw collectie worden getoond in het Haagse, om een paar maanden later in de verkoop te gaan.

    U zegt om keidure werken (“astronomisch prijsniveau”) aan te kopen, waardoor de verzameling an sich aan kwaliteit wint. Immers een verzameling is constant fluïde.

    U mag onbescheiden zijn. 20 jaar heel hard werken gaat je niet in de koude kleren zitten. Kunstbezit geeft een heel andere andere dimensie aan kunstbeleving. Het bezit van de zaak is het eind van het vermaak.

    Dat mijn toon wrevel wekt is duidelijk. C’est le ton qui fait la musique. Het allitererende “kunstkliko” is daarbij stilistisch op zijn plek en mag in context worden opgevat. Ik kan er zelf wel mee lachen – het is weer eens wat anders dan een standaard “autoriteitsargument”.

    Toon noch aard van bovenstaand laten onverlet dat niet iedereen even hard zal juichen over de gang van zaken mbt de tentoonstelling.

    Benno Tempel is door me gepolst aangaand bovenstaand bericht. Ik vroeg hem of er vooraf afspraken gemaakt zijn over de Haagse uitverkoop en wat of hij er nou van vond. Zijn reactie is samen te vatten als business as usual, zo gaat dat. (Maar dan ga ik wellicht weer tekort door de bocht, ik had er juist voor gekozen zulks onvermeld te laten.)

    In mijn volgende artikel (uw woorden) ga ik proberen context aan content te verbinden.

  10. De morele verontwaardiging van de kunstpuristen over het aanbieden door een gepassioneerde particuliere verzamelaar van werken op een veiling gelijktijdig met het presenteren van werken van dezelfde kunstenaars in een museum begrijp ik niet. Kunst en geld trekken immers altijd samen op. Dat was vroeger zo, het is nu niet anders. Blijkbaar is het nog steeds een taboe om die relatie tussen kunst en geld te onderkennen en te benoemen als het gaat om een museale presentatie. Alsof de keuzes binnen die (door de overheden gesubsidieerde) museale context alleen gemaakt zouden (mogen) worden op grond van puur esthetische overwegingen. Ik heb talloze museale tentoonstellingen gezien die onlosmakelijk verbonden waren met allerlei vormen van (voor)financiering en met de belangen van sponsoren, galeriehouders en verzamelaars. In al deze gevallen bleven de spekkopers op de achtergrond. Waar waren toen de critici? Of bleken ze toch ook zelf een geldelijk belang te hebben? Leer mij ze kennen, de puristen, die zelf ruimschoots van de overvloedige overheidssubsidies snoepen en anderen graag de maat nemen.

  11. Los van de vraag of het netjes is. En los van de vraag wie er nu met wie afrekent: hardwerkende verzamelaars, bloggers en kunstpuristen die elkaar de maat nemen.

    Het blijft opvallend dat er een flink aantal werken een paar maanden geleden nog illustratief was voor de collectie, een afspiegeling daarvan, en als zodanig in het museum getoond werden. Bovendien met de verzamelaar zelf als curator van de tentoonstelling. Dat genoemde kunstwerken dat nu ineens niet meer zijn en uit die collectie gebonjourd worden. Dat is toch gek.

  12. Waarom is het gek dat sommige werken die ten toongesteld werden zijn verkocht hierna?
    Mag dit niet van de moraal politie?
    Wie schrijft de regels binnen de kunstwereld?
    Mag een kunstverzamelaar niet zelf uitmaken wat hij/zij met zijn of haar collectie doet?
    Ik vind het namelijk pleiten voor dhr. Kreuk dat hij zijn collectie tentoon stelde, vele andere verzamelaars doen dit nie. Of hij het daarna verkoopt ja of nee, daarvoor hoeft hij toch niet zijn verantwoording af te leggen aan kunstexperts en andere binnen de kunstwereld? Ik vind het een beetje goedkoop om zo in het openbaar dhr. Kreuk van allerlei oordelen toe te bedelen. Terwijl hem zoals is te lezen niets is gevraagd.
    Mijn gevoel zegt, ik voel jaloezie van sommige uit de kunstwereld. Het doorklinkt alsof een verzamelaar geen curator mag zijn e.d.
    Ik vind het grappig dit hele verhaal en laat een mooie afspiegeling zien van deze moderne tijd, zo ook binnen de kunstwereld. Elkaar publiekelijk en online allerlei dingen toe bedelen, terwijl netjes achter de deuren informatie inwinnen er blijkbaar niet bij is.

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*