Memorial to the Iraq War @ ICA / update

DSC03463.jpg

www.ica.org.uk/Memorial%20to[…]r+13499.twl

DSC03432.jpg

Jeremy Deller

DSC03447.jpg

DSC03446.jpg

Christoph Büchel: installatie van een cocaïne test lab

DSC03445.jpg

Inclusief opgerolde dollar bill

DSC03441.jpg

Klaus Weber, The Breeder levende vlinders in het vensterraam

DSC03443.jpg

Sean Snyder: islam behang van dollars

DSC03440.jpg

DSC03435.jpg

Zelfs de achterkant van dit meesterwerk ziet er goed uit. Marc Bijl Triumph (proposal for a memorial to the Iraq war)

About Marc Bijl 301 Articles
Post-internet-punker

39 Comments

  1. oh die levende vlinders horen eigenlijk in die spiegelkooij maar daar waren ze snel uit verdwenen
    ja beste mensen dat was leuk daar in London, goede kunst en goede kunstenaars

    wordt vervolgd..

  2. Joh heel die kanker oorlog is nog niet voorbij, dat je er er gotverdomme aan mee durft te doen is schandalig. bush heeft daar de korst vanaf gepulkt en de islamzeikpus spuit in je oog. Wie staat nu aan de goede kant

  3. “De triomf van de anarchie”
    is wel een uitspraak …
    maar ook een simpele waarneming die iedereen kan maken in plaats van oplossingen die niemand kan bieden

  4. JJ “geen uitspraak doen lijkt dan altijd het beste om onbesmet mee weg te komen”

    Waarmee natuurlijk nog niet is gezegd dat wel een uitspraak doen per definitie beter is dan geen

  5. Absoluut goede kunstenaars bij elkaar daar in het ICA. Maar in hoeverre gaat het om uitspraken die een ‘memorial’ kunnen dragen? Uit de foto’s krijg ik de indruk dat er weliswaar spannende kunstwerken te zien zijn, maar dat het in veel gevallen om tamelijk ondoorgrondelijke, bijna particuliere beeldtaal gaat. Een monument zou toch een collectief moeten aanspreken. Om het in militair-medisch jargon te houden: quarantaine-inrichting voor beeldende uitspraken.
    Vraag die mij bezig houdt: is de hedendaagse kunst überhaupt in staat om monumenten voort te brengen?

  6. klopt.
    Het verwarrende is de titel van de tentoonstelling en hoe serieus ze bedoelt is. Sommige werken bestonden uit serieuze schetsen die hier niet op de foto staan, sommige kunstenaars lieten gewoon “hun ding” zien, andere kozen voor een gortdroge archiverings benadering, kortom het was een gewone tentoonstelling met een vreemd vertrekpunt en inspiratiebron: de oorlog in irak

  7. Volgens het ICA:
    “The ICA has invited 26 artists from around the world to make proposals for a memorial to the Iraq War. These memorials address topics such as the invasion and occupation of Iraq, the country’s slide into civil war, the deaths of soldiers and civilians, and the conflict’s relation to global jihadism and the War on Terror. The intention is not to find a definitive memorial to a war – a difficult task at any time, and especially in the context of an ongoing conflict. Instead the exhibition explores different views of the Iraq War, and different perspectives on what can or should be memorialised.”

    Vreemd hoe snel dit instituut zich neerlegt bij de onmogelijkheid van een definitief monument.
    De kunst dient in de doorfluisterende doctrine slechts tot relativerende en tijdelijke uitspraken te kunnen komen.

    Uberrelativismus while the show goes on, de kunst een gebitloos tijgertje, stuurloos zwabberend tussen de persoonlijke uitspraak en het algemene statement, zelfs het onderwerp moge niet gekozen worden, laat het aan de kunstenaar over om maar vooral geen uitspraak te doen.

    Waarom deze show?

  8. Die Sunni’s daarentegen zijn conceptueel erg sterk…
    beetje saaier maar het blijft goed hangen in het achterhoofd..

  9. A man whose family was German aristocracy prior to World War II owned a number of large industries and estates. When asked how many German people were true Nazis, the answer he gave can guide our attitude toward fanaticism.

    “Very few people were true Nazis “he said,” but many enjoyed the
    return of German pride, and many more were too busy to care. I was one of those who just thought the Nazis were a bunch of fools. So, the majority just sat back and let it all happen. Then, before we knew it, they owned us, and we had lost control, and the end of the world had come. My family lost everything.
    I ended up in a concentration camp and the Allies destroyed my
    factories.”

    We are told again and again by “experts” and “talking heads” that
    Islam is the religion of peace, and that the vast majority of Muslims just want to live in peace.

    Although this unqualified assertion may be true, it is entirely
    irrelevant.
    It is meaningless fluff, meant to make us feel better, and meant
    to somehow diminish the specter of fanatics rampaging across the globe in the name of Islam. The fact is that the fanatics rule Islam at this moment in history.

    * It is the fanatics who march.
    * It is the fanatics who wage any one of 50 shooting wars
    worldwide.
    * It is the fanatics who systematically slaughter Christian or
    tribal groups throughout Africa and are gradually taking over the entire continent in an Islamic wave.

    * It is the fanatics who bomb, behead, murder, or honor-kill.
    * It is the fanatics who take over mosque after mosque.
    * It is the fanatics who zealously spread the stoning and hanging
    of rape victims and homosexuals.

    The hard quantifiable fact is that the “peaceful majority”, the
    “silent majority”, is cowed and extraneous.

    Communist Russia was comprised of Russians who just wanted to
    live in peace, yet the Russian Communists were responsible for the murder of about 20 million people. The peaceful majority were irrelevant.

    China’s huge population was peaceful as well, but Chinese
    Communists managed to kill a staggering 70 million people.

    The average Japanese individual prior to World War II was not a
    warmongering sadist. Yet, Japan murdered and slaughtered its way across South East Asia in an orgy of killing that included the systematic murder of 12 million Chinese civilians; most killed by sword, shovel and bayonet.

    And, who can forget Rwanda, which collapsed into butchery. Could it not be said that the majority of Rwandans were “peace loving”?

    History lessons are often incredibly simple and blunt, yet for
    all our powers of reason we often miss the most basic and uncomplicated of points:

    — Peace-loving Muslims have been made irrelevant by their silence.
    — Peace-loving Muslims will become our enemy if they don’t speak up because, like my friend from Germany, they will awake one day and find that the fanatics own them, and the end of their world will have begun.

    Peace-loving Germans, Japanese, Chinese, Russians, Rwandans,
    Serbs, Afghans, Iraqis, Palestinians, Somalis, Nigerians, Algerians, and many others have died because the peaceful majority did not speak up until it was too late.

    As for us who watch it all unfold; we must pay attention to the
    only group that counts; the fanatics who threaten our way of life.

    Lastly, at the risk of offending, anyone who doubts that the
    issue is serious and just deletes this email without sending it on,
    contributes to the passiveness that allows the problems to expand.

    So, extend yourself a bit and send this on and on and on!! Let us
    hope that thousands, world wide, will read this – think about it – and send it on.

  10. Mark Bijl, Jij hebt echt een uitspraak gedaan zeg! Wat jij (toch als een vrij anarchistisch kunstenaar van de straat) dan een triompf van de anarchie durft te noemen alsof dat iets glorieus is, noem ik de uiting van een absoluut zwakzinnige kwaadaardige doodscultus in gang gezet door een plagiaterende schizofrene, dief verkrachter massamoordenaar en pedofiel, de meest voorbeeldige mens genaamd mohammed (570-632) Vrede zij met hem! En vrede met zijn stilzwijgende volgers die hier zijn uitgezet in Europa. En vrede met de kunstenaars zoals jij in die tentoonstelling die wel een uitspraak doen!

  11. …hoe dan ook; “anarchistisch kunstenaar van de straat”(of niet); wat weten de meeste ( deelnemende) kunstenaars of -mensen- in zijn algemeenheid van Irak behalve het nieuws in de gaten houden, beetje internetten en praten met andere net “zo goed geinformeerden”? Vindt het persoonlijk ook “wel goed hoor”dat er een poging wordt gedaan nog voor het einde van het conflict na te denken over het hoe en waarom…maar toch. Het heeft iets raars. Iets decadents zelfs. Vraag me af wat de prijzen zijn die voor de “prijsvraaginzendingen” geboden gaan worden na de expositie. Of tijdens.

    Is dit een rare vraag?

    …ondertussen in Baghdad…

  12. @A.Dordevic: sorry dat ik voor dit moment even aan het fundamentalisme voorbij ga, maar bedankt voor de link. Waarschijnlijk is het beeld van Clinton een monument in de zin van dat de betekenis ervan door velen (h)erkend wordt, maar als sculptuur bedient het zich van een uiterst klassieke beeldtaal en kan het, ofschoon het nu in de maak is, toch maar moeilijk een hedendaags kunstwerk genoemd worden. Overigens meen ik te weten dat elders in de Balkan vergelijkbare standbeelden worden opgericht voor Rocky/SStallone en voor Wacko/Michael Jackson. Als dit iets zegt over het collectieve bewustzijn…..

  13. Het meest problematische aspect van dergelijke exposities en verijzenissen van standbeelden (Clinton/Rocky Bilboa) is naar het zich laat aanzien van dualistische aard; enerzijds bepleit het ‘in memoriam’ de goede bedoelingen van kunstenaars of bevolkingsgroepen danwel politici de schrijnende omstandigheden en misstanden aan de kaak te stellen, anderzijds bekomt de aanleiding tot een dergelijke festiviteit die een expositie schijnbaar atijd moet zijn een boven de alledaagse wereld verheven manifestatie van onmacht waarvan de gevolgtrekking juist op die problematiek duidt.
    zij het bestaande uit:
    1) de onmacht der machtelozen
    2) de machteloosheid van de beschouwers en
    3) de beschouwing vanuit een veilig en onkwetsbaar perspectief.
    Ik heb geen idee wat de de organisatie van het ICA oorspronkelijk voor ogen stond met het programmeren van een dergelijke expositie anders dan dat zij grootdeels leunen op een reputatie en zij zich geroepen voelden het heersende geweld een halt toe te roepen middels een statement via de beeldende kunst.
    Maar het is aan de kiezers van de nieuwe president van de VS en de gehele overige wereldbevolking en haar leiders in hoeverre het eigenbelang ondergeschikt gemaakt zou kunnen worden boven het algemeen belang.
    Zoals men een daad stelt men door daden meet men effectiviteit aan de mate van effect.
    De vraag is in hoeverre men hier van tevoren ook een daadwerkelijk effect verwachtte.

  14. @ Rogier: de bedoeling van de tentoonstelling is volgens het ICA “(…) not to find a definitive memorial to a war – a difficult task at any time, and especially in the context of an ongoing conflict. Instead the exhibition explores different views of the Iraq War, and different perspectives on what can or should be memorialised”. Wellicht dat een verzwegen bedoeling ‘gewoon’ media-aandacht is (gelukt!). Maar ICA heeft wel een punt; als er één maatschappelijke sector is waar verschillende en veelal niet vanzelfsprekende perspectieven op de werkelijkheid worden ontwikkeld, dan is het de kunstsector.
    Stelling: net zo min als een goed monument gebaat is bij genuanceerde en gedetailleerde kennis van de realiteit of geschiedenis, kan het betekenis krijgen dankzij nuance in het perspectief dat het schetst. Beide aspecten blokkeren algemene acceptatie.

    Dat impliceert niet dat de realiteit of de geschiedenis dan maar gesimplificeerd moeten worden in het actuele debat. Dat is gebaat bij kritische dialoog in plaats van demagogie. Fijn dat A. Dordevic zich laat opgeilen door citaten als “History lessons are often incredibly simple and blunt”. Hij schaart zich daarmee in een obscure traditie van dwangmatige populisten. Misschien is zijn citaat een mooie linttekst voor de boeketten op de kisten van onverrichterzake gevallenen.

    Uiteindelijk dienen monumenten niet het kritische debat, maar bevestigen zij ‘een gemeenschap’ door het individu te ontkennen.

  15. Prachtige woorden!
    Maar heeft het ontkennen van het individu vorige eeuw, niet tot ongelooflijke aantallen slachtoffers geleid?

  16. Precies! En is dat dan niet een factor die het de hedendaagse kunst onmogelijk maakt om monumenten te creëren?

  17. Het lijkt mij dat de titel van de expositie verkeerd gekozen is.
    Een monument (gedenkteken) ter nagedachtenis aan gevallenen zoals het Holocaust monument in Berlijn of de Memorial Wall in Washington refereren juist niet expliciet aan de gebeurtenis maar aan het individu.
    Zo ook het graf van de onbekende soldaat onder de Arc de Triomph, NB het symbool voor veroveringsdrang en grootheidswaan.
    Maar het geldt evengoed voor het monument iets verderop onderaan de dijk waar ik woon; de namen van in de tweede wereldoorlog geexecuteerde mannen in een zwart marmer plaat gebeiteld.
    Dat politieke(Marc Bijl), economische (Sean Snyder) en poetische symboliek (Klaus Weber) in de tentoongestelde werken de boventoon voeren heeft mijns inziens ook – met de nadruk op ook – veel meer te maken met een individuele voorkeur cq pre-occupatie van de betreffende kunstenaar om op een persoonlijke wijze de uiterst complexe situatie te verbeelden, echter geen van de hier op trendbeheer getoonde foto’s geven weer wat de gruwelijke werkelijkheid is.
    Ook ik heb mij weleens afgevraagd wat voor een mens het meest gruwelijke beeld is dat zich in het hoofd en het hart kan nestelen en ik kwam, en kom tot op heden, steeds op hetzelfde beeld uit; uitgemergelde of uiteengereten kinderen.
    Voor een ieder die zich in die werkelijkheid bevindt dagelijks met dergelijke beelden geconfronteerd te worden kan een dergelijke tentoonstelling, met de gebruikelijke feestelijke openingsfoto’s van olijk elkaar zoenende en bierdrinkende mannen en vrouwen, tamelijk ongepast lijken.
    Je zou haast bijna gaan vragen om een censuur op dergelijk beeldmateriaal om de oorspronkelijke intentie van deze tentoonstelling niet in twijfel te hoeven trekken.

    Wat betreft de stelling, Arno, in tegenstelling tot de tentoonstelling zou gedetailleerde en genuanceerde informatie over de situatie juist bij kunnen dragen aan een perspectief vanwaaruit het mogelijk is het banale gegeven van zovele zinloos verspilde levens zichtbaar te maken vanuit het individueel perspectief geweten genaamd.
    Het is veelal daaraan waar een gebrek aan lijkt te zijn in conflicten. En waardoor in combinatie met (ver)geldingsdrang een onmenselijke situatie ontstaat waardoor er later, wanneer de rook is opgetrokken, weer een extra behoefte aan lijkt te onstaan.

    Vooralsnog moet het Westen zich behoeden voor verdere destabilisatie van de regio nu Irak en de VS hun gezworen vijandschap hebben bijgelegd in een uiterste poging het geweld in Irak een halt toe te roepen.
    Wat dat betreft loopt de ‘kunstenaar’ altijd achter de feiten aan.
    Alsook op een zijden draadje.

    P.S. Graag zou ik hier trouwens ook eens een link zien naar van Lieshouts’ ‘Guantanamo Baywatch 2’ waar hier alleen wat stills van te zien zijn.
    Is dat mogelijk of blijft dat beeldmateriaal altijd tussen muren ?

  18. Correctie: 1- na laatste alinea: Irak moet uiteraard Iran zijn.
    Daar moet je mee oppassen: voor je het weet vallen ze het verkeerde land binnen en sluiten ze vrede met het andere verkeerde land.

  19. Misschien is het volgende een interessant voorbeeld. “State Britain” waarmee Mark Wallinger is genomineerd voor de Turner Prize. Een nauwgezette reconstructie van de locatie voor het parlement die Brits staatsburger Brian Haw sinds 2001 innam en uitbouwde tot protest’site’ tegen Blair. De ‘toeëigening’ door Wallinger transformeert Haw’s protest tot een beeldende uitspraak met oprecht ideologische connotaties.

  20. @E.Rosie

    ‘Vindt het persoonlijk ook “wel goed hoor” dat er een poging wordt gedaan nog voor het einde van het conflict na te denken over het hoe en waarom…maar toch. Het heeft iets raars. Iets decadents zelfs.’

    Ik kan mij erg in deze overdenking vinden, vooral het woord ‘decadent’ bleef de laatste tijd veel hangen, ook betreft de aankomende presentatie vrijdag van een autowrak dat uit Irak is verscheept naar het Leidseplein.

    Aan intelligentie en nuance ontbreekt het onze cultuursector niet persee – hoewel soms ook – maar de zogenaamde ‘betrokkenheid’ waarmee manifestaties en tentoonstellingen betreft Irak worden opgetrokken, daarbij kan ik mij niet onttrekken aan een gevoel van hevige decadentie, hetgeen niets anders over doet blijven dan een soort ‘geniaal entertainment’ – een soort ultieme bevestiging van ongelijkheid in de wereld, van een behoefte van de westerse mens om hier blijkbaar op te reageren, met uitermate ‘clean’ engagement als resultaat. Geweld, oorlog, genocide….. Het is koren op de molen van kunstenaars in een land waar verder niets gebeurd en waar terreur nog in zijn kinderschoenen staat. Het is bijna alsof we niet kunnen wachten tot we ook slachtoffer kunnen zijn, zodat we eindelijk rechtvaardiging kunnen vinden voor de vele, vele tentoonstellingen en ‘uitspraken’, die wij op geen enkele manier aan de werkelijkheid kunnen koppelen, omdat die zo fundamenteel anders – zo veel ingrijpender is – dan de stilte waarin wij onze ‘kritiek’ uitbouwen.

  21. 5 miljoen? moet lukken..
    zo zie je maar weer, gezond kapitalistisch enterpreneurschap hoeft een rechtvaardig geweten niet in de weg te staan.

    Misschien is het een idee om het verschil tussen 5 miljoen en 52.500: zegge 4 miljoen 947.500 als de compensatie voor het geleden leed te documenteren. Het resterende deel van het leven van Sheehan, gedeeld door de somme geld, gedeeld door het geleden leed per tijdseenheid.

    Ik vraag me ook af of dit misschien tax-deductable is waardoor meteen het uitstekende amerikaanse systeem van financiering van ‘leuke’ kunstprojecten is meegenomen.
    Het goede klimaat voor kunst zal ik maar zeggen.

  22. Die schedel wordt vast wel verkocht.
    Het stuk land naast de ranch van Bush zonder twijfel ook.
    Binnenkort staat er trouwens bij defensie ook nog allerlei zo goed als nieuw spul in de etalage ter verkoop.

    Iemand van de redactie trouwens nog het beeldmateriaal van Erik van Lieshout weten te achterhalen ?
    Ik zou dat filmpje dan ook wel graag eens zien.

  23. Is Erik van Lieshout al ingelicht omtrent mijn verzoek ?
    Ik begrijp het; er valt vanalles te updaten met al die biennales en kunstdingen en ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat zelfs Abramovich zich een stuk in de rondte vaart en vliegt om alles te kunnen zien en kopen.
    Toch blijf ik werkelijk geinteresseerd of er een galerist of kunsthandelaar het werk ook daadwerkelijk aan de wereld wil tonen.
    Het ontgaat mij vast dat het al maanden op Youtube staat. Maar ook dan hoor ik het graag.

    Met groet,

  24. Iraq Update

    Zware aanslag in Bagdad

    BAGDAD, 19 juni. Een zware aanslag dinsdag in de Iraakse hoofdstad Bagdad heeft zeker 75 mensen het leven gekost.

  25. Mag ik, wellicht off topic, nog een snuifje paranoia toevoegen?

    ICA ~~~ CIA

    Marc, ben jij in dollars uitbetaald?

  26. Griezelig bijna zeg, die link met de CIA. Zo had ik het nog niet bekeken. Twee zien toch nog altijd meer dan 1 dus.
    Intelligence Central Agency klinkt mij wel net iets minder overtuigend in de oren.
    Ik heb overigens ook weleens gedacht aan de mogelijkheid dat ik werd afgeluisterd. Over paranoia gesproken.

    Dollars worden trouwens rap minder waard heden ten dage, de yen schijnt de nieuwe dollar te gaan worden.
    Wat het Europees monetair fonds ongetwijfeld ook niet zo leuk zal gaan vinden.

    Ik heb nog op Youtube gekeken maar nog geen Erik van Lieshout gezien. Ik mag hier wel zeggen dat ik dat toch wel jammer vind ?
    Ik was namelijk in de veronderstelling dat het hier mede over kunst zou gaan.
    Wordt vast aan gewerkt.

    Iraq update: some kids were seen playing outside today.

  27. nee Engelse Ponden
    maar het was alleen reis en verblijfkosten

    maar het was voor een goede zaak

  28. Een goede zaak MB?
    wat is de goede zaak?
    Of bedoel je wellicht goede zaken?

    Ik begrijp ook nog steeds niet waarom mijn oproep om E. van Lieshouts werk nu eens online te zetten geen gehoor krijgt.
    Is er nog iemand met enige invloed aanwezig hier of houdt de goegemeente liever elkaars P** en K** vast?
    Om maar even wat oud Hollands taalgebruik in ere te herstellen.

    Overigens een effectieve wenkbrauwfronser, het artikel van Sandra Jongenelen in het Financieel Dagblad.
    Het geeft scherp aan hoe de verhoudingen liggen.

    Verder niets dan goeds te melden vanuit hier.

  29. P.S> behalve dan dat ik het wel wat betreur dat het Mondriaanfonds niet eens prive-heli ter beschikking heeft.
    Ik zou dan ook graag tegen dhr. Plasterk willen zeggen; verhoog dat budget nou eens een keer!
    Het is bijna schandalig hoe we in Nederland met kunst omgaan!

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*