Burglary – Breaking into three houses in the area of Brussels, leaving the date of the burglary on the wall or ceiling of the bedroom. Nothing was damaged or stolen during the burglary.
10 cm. – Modification of a traffic sign. The sign on the other side of the bridge did not change.
Ik citeer mijzelf, uit het Struycken-topic.
“Nog een schepje extra interessant wordt het te beseffen dat sommige kunstwerken in de publieke ruimte pas als kunst worden ervaren juist door de foto’s ervan in het museum te hangen.”
Maar ook: is dit ueberhaupt uitgevoerd of als zodanig op een site (privaat museum met maar 1 koerator en directeur de site eigenaar zelf) gezet?
Die burglary vind ik nl vrij straf.
Ja inderdaad, die hele site heeft nogal een hoog photoshop-bullshit gehalte.
Het zou mij niks verbazen als dit werk alleen virtueel bestaat.
..maar wat als dat niet zo is?
precies dat is het probleem van “even wat werk bekijken” op een internet-site. Zeker als het werk bestaat uit de foto van. Stonden wat dat betreft maar alle “straffe” werken in een galerie met een pot epoxy erover; dan weet je meteen wat je eraan hebt.
Oké, maar laten we deze heer het voordeel van de twijfel geven: het is wèl echt.
Is het dan goede kunst?
(Dat ‘of het wel of niet echt is uitgevoerd’ überhaupt van doorslaggevend belang lijkt te zijn, verraad volgens mij al een boel)
Volgens mij is het op z’n minst ‘spannend’ te noemen dat deze vraag opkomt. Het eigenlijke domein van de fysieke ruimte lijkt slechts aanleiding voor ‘kunst’ elders. De museummuur, website zijn de werkelijke ruimtes waar dit werk gaat functioneren, de openbare ruimte lijkt slechts een aanleiding. Deze overgang vind ik interessant.
Daarom past de vraag over over de voorvallen werkelijk hebben plaatsgevonden in de strategie van de maker (vermoed ik). Maybe we should ask him.
Wat zou z’n mogelijke antwoord bijdragen?
Dat we dan weten wat het werk precies is? Internet-hoax of publieke interventies met een psychopathische bijsmaak?
…belangrijker is natuurlijk wát het werk is; de registratie ervan of de daad. Of allebei? Dus; wat “stel je tentoon”? (i.v.m. Struycken-topic)en hoe (is een internetsite daar de meest geschikte plek voor)
Echt of nep (of de wrijving daartussen)
lijkt me wel een belangrijk onderdeel ervan.
goede kunst? Dat lijkt me meer iets voor de toeschouwer om te bepalen, als hij/zij eruit is wat hij/zij bekijkt…om te beginnen.
De paradox van de hedendaagse beeldende kunst:
Hoe meer er over geluld wordt des te meer kunst het wordt.
Vreemd.
En we doen er zelf aan mee.
dat is geen paradox. ken je stijlmiddelen.
H.allo, die heel erg enge Hedendaagsche Beeldende Kunst is een duister, gemeen en veelkoppig monster dat je ‘s nachts in je broek komt bijten!
En Jack, als ik in je bovenstaande verhaal random de woorden ‘Hollywood’ ‘Boymans van Beuningen’ en ‘Hillegersberg’ invoeg rijst de vraag waarom deze anonieme belg(?) zoveel meer Freebies van je krijgt dan Daan Samson?
@ vincent,
Uit de Van Dale
Paradox = schijnbare tegenspraak
Deze ‘beeldende’ kunst moet het teveel hebben van de teksten/woorden die er omheen hangen.
Literatuur is toch echt een ander medium.
Discussie in beeldende kunst kan je het beste d.m.v. beeldende middelen voeren.
@ scheerdersasker
Maak er een beeld van! Of tekening; levert vast goede kunst op.
Hoe, beste H.Allo voer je een discussie over beeldende kunst d.m.v. beeldende middelen?
Is jouw tekstukje dus feitelijk een sculptuur, een schilderij, een performance?
Of toch gewoon een stukje tekst?
Wie dit leest is gek
ergens tussen herve paraponaris zijn ‘diefstal-werken’ en de fotosjop-bullshit van wim delvoye speelt dezeschet zich volgens mij af. anoniem uit zelfbehoud of hypetruuk. uiteindelijk zou het leuk zijn te denken dat er een gek rondloopt die ooit ook bij mij thuis zo’n ding ongevraagd achterlaat (..hoewel ik ‘m vanzelfsprekkend niet op heterdaad zou moet betrappen).
nep is erg
groeten uit de tropen
wie dit kan lezen verdient een prijs
De vraag of deze werken werkelijk zijn uitgevoerd of niet is geheel onbelangrijk. Het gaat ‘m om de kracht van het idee. En die kracht is er volgens mij zeker.
alleen als het daadwerkelijk is uitgevoerd, waar ik maar vanuit ga, is het wat mij betreft de moeite bekeken te worden. vraag is dan vervolgens weer hoe lang die ruimtes al leeg stonden/danwel hoe ‘makkelijk’ het was in te breken. uiteindelijk is het inbreken in naam van de kunst natuurlijk een leuk ding om te verantwoorden voor een rechter, of die oma die er woont..
@ JS,
Tja, paradoxaal niet?
Maar ik ben dan ook geen kunstenaar.