Drie koelkasten wachten op de komst van drie sleutelfiguren.
KOELKAST NO.1
Sleutelfiguur 1: Stadsredactie Rotterdam
Bregje van Woensel, Annemartine van Kesteren en Patricia Pulles van Museum Boijmans Van Beuningen
Inhoud: 432 pijpjes pilsner van familiebrouwerij ‘Budels’
KOELKAST NO.2
Sleutelfiguur 2: Rutger Wolfson,
directeur De Vleeshal + interimdirecteur van het IFFR
Inhoud: 70 kruiken ‘Hertog Jan Bock Bier’ + 144 pijpjes ‘Hertog Jan Grand Prestige’
KOELKAST NO.3
Sleutelfiguur 3: Nicolaus Schafhausen,
directeur kunstcentrum Witte de With
Inhoud: 48 flessen (à 1 liter) ‘Ketel One Vodka’
Fotografie: Fred Ernst
20:45 uur
Daan Samson verwelkomt Ron Ritter (Berendsen Galerie).
Anton Hoeksema (CBK Rotterdam) loopt Tjeu Strous (RRKC) tegen het lijf.
22:35
23:00
Kunstenaar Martina Kranenburg en levensgenieter Hans Verwaal vechten tegen de dorst.
Jan(us) Boudewijns (Museum Dhondt-Dhaenens, Deurle, BE), gastheer Daan Samson, Christophe Floré (SECONDroom, Brussel, BE) en Maarten Bijl.
“Had Daan Samson nou maar drie Vlaamse sleutelfiguren uitgenodigd. Die waren zeker en vast op komen dagen. Wij Belgen houden wel van een goede party!”
23:25
23:49
Geen Sleutelfiguren. Wel graag geziene gasten. Josepha de Jong en Caroline Seebregts (Museum Boijmans Van Beuningen Rotterdam)
24:08
Een Rotterdamse (ex)kunstenaar blijkt een betonschaar mee naar binnen te hebben gesmokkeld. Twee koelkasten moeten het ontzien.
Daan Samson:
“Tijdens de voorbereidingen heb ik de optie van rebellie niet serieus genomen. Ik was er van overtuigd dat tenminste één van de sleutelfiguren zou komen opdagen. Toen de kettingen werden doorgeknipt ben ik boos weggelopen. Door mijn assistenten ben ik later de zaal weer ingepraat.”
De massa is tevreden…
Ketel One Vodka steelt alsnog de show.
Anouk Griffioen en Mariska van Elsen (Museum Boijmans van Beuningen).
Ook Iris van Dongen doet haar ding.
2:45
De sleutel van Nicolaus Schafhausen duikt op (als mosterd na de maaltijd).
Kunstenaars Marieke van der Lippe en Maja Zomer kregen Schafhausens sleutel doorgespeeld van een barman in debatcentrum De Unie.
—
Toegevoegd op maandag 10 december:
Daan Samson:
“Geen van de sleutelfiguren heeft zijn opwachting gemaakt. Alleen Nicolaus Schafhausen (Sleutelfiguur No.3) heeft gereageerd. Rutger Wolfson en de Stadsredactie Rotterdam hebben mij tot nu toe niets laten weten. Waarschijnlijk hebben sleutelfiguren gewoonweg meer aan hun hoofd dan de zorg over een zaal vol dorstige kunstliefhebbers.Alle ingrediënten voor een potentieel geslaagd feest waren bijeengebracht. Kunstsector én bedrijfsleven hebben diep in de buidel getast. Met name over de computergestuurde lichtshow heb ik veel complimenten ontvangen. Wellicht had ik toch nog nét iets groter moeten uitpakken? Sleutelfiguren zijn immers veel gewend. Had ik mijn DJ misschien uit het sexy Berlijn moeten laten overkomen? Ik was nu al vreselijk onder de indruk van de set die JF Leroy (Brussel) heeft neergezet.
Achteraf blijkt dat Nicolaus Schafhausen mij een brief heeft geschreven. Op mijn verzoek werd de inkomende post echter steeds gefilterd. Als vanzelfsprekend wilde ik niet op voorhand over de sleutelfiguren geïnformeerd worden.
Nicolaus Schafhausen heeft zijn sleutel omwille van een reis doorgegeven. En wel aan een persoon die hij op zijn beurt als ’sleutelfiguur’ beschouwt. Spijtig is echter dat deze ‘Martijn van De Unie’ geen gehoor heeft willen geven aan Schafhausens ‘gesture of appreciation’. De bewuste barman schoof de sleutel door aan twee stappende kunstenaars.
Dit laatste tweetal kwam aan het eind van de avond met de sleutel van Nicolaus Schafhausen binnen zetten. Mijn volgelingen hebben gelukkig kunnen ingrijpen op het moment dat dit duo hele literflessen drank uit de koelkast wilde meenemen. Ik kan mij echt niet voorstellen dat zoiets de bedoeling van Nicolaus Schafhausen is geweest. Eén van de dames heeft mij zelfs een dreun in mijn gezicht gegeven. Wat een avond!
–
Toegevoegd op maandag 10 december:
Dear Daan Samson,
Thank you for inviting me as one of the ‘Sleutelfiguren’ for your party at de Wilde Weten. It is nice to hear that you regard me as one of the key figures in Rotterdam and I would have been happy to do the honors of opening the fridge had I been able to come.
Unfortunately my agenda is at this point too demanding and I will not be in the Rotterdam area on that date. Therefore I would like to inform you I have decided to pass on the key to someone I regard as thé key figure of Rotterdam.
As you might agree with, seen that your work revolves about issues of social exchange and hospitality, in every art scene the cement which holds everything together is a bar, café or meeting point in one sense or other. In Rotterdam I think we can all agree this is the Unie, passionately led by Martijn, who allows everyone to feel at home, and wich that facilitates the creative energy in the city.
That is why I will give the key to him as I would like to make him that gesture of appreciation.
Despite your request not too be informed in advantance of my presence I regard the succes of your party and the pleasure of your guests as more important than the issue of my personal attendance.
With kind regards,
Nicolaus Schafhausen
Director, Witte de With
–
Toegevoegd op zaterdag 15 december:
Daan Samson:
“Project afgesloten… Volgend jaar opnieuw?”
—
Daan Samsons ‘Sleutelfiguren 2007’
(met dank aan:)
—
Bekijk de Oproep aan drie sleutelfiguren uit de kunstwereld
Bekijk Update 1
Bekijk Update 2
Bekijk Update 3
Bekijk Update 4
Bekijk Update 5
Beter goede kunst dan een slecht feest.
en dan ben ik uiteindelijk wel benieuwd naar de (voorlopige) conclusies. was het een geslaagd project voor de kunstenaar?
Maja Zomer (!)
was dit nou een hoogtepunt uit rotterdam?
nou , nou
Sorry, maar het geval Daan Samson ontgaat mij een beetje.
Of moet je daar Rotterdammer voor zijn?
Trouwens, Samson mag zijn haren wel eens knippen. Maar dan verliest hij vast ook zijn aantrekkingskracht in Rotjeknor..
Zou een mooie performance zijn!
De Stadsredactie stelt zichzelf de komende drie jaar als taak zoveel mogelijk kunst en vormgeving uit Rotterdam te laten zien door zowel (solo)tentoonstellingen met kunstenaars en ontwerpers uit Rotterdam te maken, als door events te organiseren in samenwerking met in het oog springende kunstenaars en vormgevers.
De Stadsredactie wil het museum als een open platform laten functioneren, waarbij er meer ruimte kan ontstaan voor een dialoog tussen de stad en het museum. Gedachten die ons bezighouden zijn: wat gebeurt er allemaal in een stad als Rotterdam?; wat voor culturele omgevingen houden zich hier op?; welke kunstenaars en vormgevers verblijven in Rotterdam; waar zijn zij mee bezig?; door wie en wat laten zij zich inspireren? Vanuit deze vragen wil de stadsredactie bekijken wat er mogelijk is binnen de grenzen van een instituut zodra het als een open plek fungeert in de continu veranderende context van stad en samenleving.
Het begrip ‘ontmoeting’ vervult een sleutelfunctie voor de Stadsredactie. Wij zijn geïnteresseerd in de ontmoeting tussen stad en museum, waarbij we trachten de grenzen tussen het museum en de stad transparanter te maken. We willen ontmoetingen tot stand brengen tussen het museum, de kunstenaar en de museumbezoeker. Dit kan bijvoorbeeld leiden tot het uitnodigen van Rotterdamse kunstenaars en vormgevers om een selectie te maken uit collectie van het museum, om op deze manier te zorgen voor een groter zichtbaarheid van de collectie.
Aldus de website van Boymans.
…tijd om maar weer naar Rotterdam te verhuizen lijkt me zo.
Succes verzekerd…of toch niet? : )
Belachelijk dat ze er niet waren!
Een van die drie meiden had toch wel even langs kunnen fietsen. Kleine moeite…
Stuur desnoods koeriertje met de sleutel!
Ze komen vast nog met een uitnodiging om een keer met z’n allen op de koffie te komen. De ‘ontmoeting’ staat immers hoog op hun wensenlijstje.
Kunnen we meteen een keuze maken uit de collectie.
Dan worden die grenzen nog transparanter dan ze al momenteel al zijn.
Goeie tekst trouwens.
En petje af ook voor de vooruitstrevende doelstelling.
Nu nog een andere naam verzinnen voor het ietwat ongelukkig gekozen ‘digitallittlesisterishere.nl’ en het wordt zeker nog wat!
Rotterdam! Rotterdam! Rotterdam!
Lang zal u leven!
Ha! Goed relaas Daan. Het boos weglopen bij het doorknippen van de kettingen? Ook schitterend, en zeer des Daans. Maar als je zinspeelde op een heftige reactie van je gasten op het wegblijven van keyfigures, dan volstaat deze kleine rebellie.
En een dreun van Maja of Marieke maakt de avond af! Dus geslaagd, toch?
Groet,
Frank
Het mooiste aan de avond was de spanning die maar niet wilde oplossen door het niet verschijnen van de zogenaamde antagonisten (of misschien wel protagonisten, de vraag waarmee gespeeld wordt in dit spel). De setting was uitermate verzorgd, het bedje gespreid, de installatie tot in de puntjes verzorgd, het theater gebouwd voor het eindspel maar er volgde geen climax, geen oplossing van opgebouwde spanning.
Het is knap om een installatie te bouwen die perfect is maar die niet word opgemerkt door het publiek. Het kunstwerk was er in stilte, onopgemerkt en verscholen. Het kunstwerk was de setting, niet de acteurs. Ik ben blij dat de sleutelfiguren niet zijn gekomen. Er bestaat het gevaar van een leuk sociaal commentaar, het belichten van de hierarchische structuren die het kunstbedrijf vormgeven die met het verschijnen van de sleuteldragers als betekenisvol spel zouden worden aangetoond.
Nu gebeurde er iets spannenders.
Het kunstwerk stond er verloren bij. De maker noch de ontsluiter van de betekenis (e sleutelfiguren) waren blijkbaar happy in het gezelschap van een dergelijk kruispunt waar bedoeling gevolgd door effectuering en formalisering geprogrammeerd stonden. Dit kindje wilde maar geen ouder vinden dat het zou adopteren.
Daan, je hebt een pracht van een onbestemd kindje gepoept. Een kwaliteit an sich in deze tijden van gewenste duidelijke en enkelvoudige afloop, ook in de kunsten. Misschien wel met name in de kunsten.
Arno van Roosmalen (elders op Trendbeheer) over de expo Billytown in Rijswijk:
“Wat een verschil met de zelfingenomenheid en het cynisme dat door Daan Samson verbluffend is blootgelegd met zijn ‘Sleutelfiguren’. Knijp je billen maar samen daar in Rotterdam.”
Meer AvR over sleutelfiguren:
https://trendbeheer.com/2007/12/09/billytown/
Rectificatie; Anton Hoeksema heeft slechts 1 week opgetreden voor Blaak10, werkt nu voor CBK aan vlgde editie Motel Mozaique. AH
(TB:) Is inmiddels aangepast