Gamorra, Matteo Garrone, 2008
De film begint smakelijk met een afrekening in een zonnestudio en toont vervolgens verschillende facetten van de Camorra als een middelgrote Europese economie: textiel, bankwezen, afvalverwerking, humanitaire hulp en sociale zekerheid. Wat losse verhaallijnen keren steeds als geslaagde grap terug. De aftiteling rept nog over financiering van de nieuwe Twin Towers.
“Pas op dat je niet verbrand.”
Afvalverwerking: locatie-scouting.
Aanstormend talent.
Afvalverwerking: negers kunnen niet eens fietsen, de autochtone jeugd moet het weer oplossen.
Vanmiddag was een van de figuren voor mij in het postkantoor een opgeschoren kaukasier in trainingsbroek (zal wel turk zijn) die keurig een paar met elastiek samengebonden pakketten euro’s kwam afleveren. De baliemedewerkster was toch goed 5 minuten bezig met tellen, en iedereen telde mee. Leuk dat Gomorra, maar de moderne Europese economie heeft toch een fatsoenlijk banksysteem nodig.
Daarbij: als het aanstorment talent zich met Tony Montana gaat vergelijken, dan weet je dat ze het niet gaan halen. Willen ze soms in dollars worden uitbetaald?
Life imitates art en andersom, de wijkbaas uit de film andermaal in werkelijkheid gearresteerd:
http://www.nrc.nl/buitenland/article2112910.ece/Acteur_maffiafilm_opgepakt_wegens_afpersing
“Venosa is de derde acteur uit Gomorra die wegens maffiapraktijken werd opgepakt.”