Cassandra’s Dream, Woody Allen, 2007
Woody Allen levert een vers meesterwerkje in zijn Engelse periode af. Met vertrouwde elementen als Grieks drama, Misdaden en Overtredingen, maar zonder zichzelf.
Plot spoiler: van een lekker biertje is nog nooit iemand doodgegaan, behalve als het een groene Grolsch is.
Meesterwerkje? Ik heb zelden op zich goede acteurs zo houterig hun teksten horen uitspreken.
Je verwart volgens mij houterig met de overbekende signatuur van Allen in de dialoog een-tweetjes.
Misschien, maar het was volgens mij erger dan anders.
Of misschien ben ik wel allergisch voor Allen geword. Snel naar de dokter!
Het -je is precies op zijn plaats. Tis een aardige film maar wel een heel erg aardige. Van houterigheid niets gemerkt: de acteurs spelen meer dan voortreffelijk een Woody Allen film. Zeker het eerste uur topvermaak.