Eind jaren tachtig ontstond er in Arnhem, aan de periferie van de Nederlandse kunstwereld nieuw fris Arnhems elan.
In een paar jaar poepte de kunstacademie aldaar mensen uit als Mark Manders, Twan Janssen, Rozemin Hendriks, Kinke Kooi, Jaap Kroneman en zelfs Viktor & Rolf. Ook Wouter van Riessen werd daar en toen als kunstenaar geboren.
Er was geen echte school of groep, maar men deelde wel wat eigenschappen. De plaats van samenkomst was café Podium, de initiatieven waren de Gele Rijder, Oceaan en Hooghuis en kunstacademiedocent Martin Hendriks was de mentor.
Het geproduceerde werk was eenvoudig, lichtvoetig en licht poëtisch, in kleur en vorm vrij direct. Geen Amsterdamse hype, geen dichtgetimmerde concepten, veel ‘Do it yourself’ en veel ‘Do it together’. Roma publications en Plaatsmaken zijn er uit voort gekomen.
Wouter van Riessen trok in 1990 naar Amsterdam en Rijksakademie om daar na een jaartje snel weer te vertrekken, geïrriteerd door het gebrek aan Arnhemse mentaliteit. Er moest opeens en ook wel direct serieuze kunst geproduceerd worden.
In Down to Earth gaat Wouter van Riessen het gesprek aan. In eerste instantie visueel met Matthijs van den Bosch, Kinke Kooi, Peter Cleutjens, Marcoen Vermeulen, Monique Scuric en Daphne Rosenthal, maar vervolgens ook letterlijk met het publiek.
Volgens van Riessen gaan theoretische uiteenzettingen over beeldende kunstwerken al snel niet meer over het werk, maar is het werk vaak aanleiding om het over een tekst te hebben, die over een theorie gaat, die een idee uitwerkt, wat terugkomt in films, boeken, artikelen en maatschappelijke context.
In Down to Earth wil van Riessen het lekker over het werk zelf gaan hebben!
En dan is er veel om over te praten want er zijn ruim dertig werken Nest binnen gedragen.
Voor het echt inrichtwerk zijn voorzieningen getroffen. Zo is er koffie..
..koek..
..en Hester Scheurwater.
En dus kan er uitgepakt..
.. en opgehangen..
.. worden.
Daphne Rosenthal komt halverwege nog even orde op zaken stellen..
.. met ingenieuze ophangsystemen..
..en de majorette van Mattijs van den Bosch wil nog graag even de aandacht richten op één van de eerste initiatieven op het gebied van hedendaagse beeldende kunst in Den Haag: het HCAK (Haags centrum voor Actuele Kunsten) uit wiens nalatenschap de ladder stamt.
Ook Peter Cleutjens biedt de gelegenheid tot historische anecdote, daar hij de naamgever was van de Peter-Cleutjens-award die vroeger werd uitgereikt tijdens de Haagse Rondgang – een initiatief dat tegenwoordig Hoogtij heet.
Waarom de prijs destijds zo genoemd werd? Geen idee, wellicht kan Peter dat morgenavond uit de doeken doen.
Let wel, Down to Earth is alleen donderdagavond 20.00 uur.
Een One Nest Stand dus niet komen is missen!
Heel goed heer EvdL ik heb er nu al zin in! Met de Fyra naar Den Haag! Leuk.
Wat een eneurme reportage over een voorbereiding. Wat moet dat wel niet worden als het er eenmaal hangt?
Wel een fijne line up van 35+ kunstenaars. Misschien een kunstprijs er bij doen?
niet doen jeroen, de fyra stopt er niet!
ben er nog moe van … van al dat inrichten koekjes eten en koffie drinken…
moet die Peter Cleutjens-award niet gewoon terug komen, voor de down to earth kunst? (terug naar de grond)