Nagenoeg ondergesneeuwd in het beursgeweld van Art Rotterdam Week, toen ASYMMETRY opende, maar wat een kneiter van een tentoonstelling van Oli en Libia.
Vooruit dan voorheen en voluit: Libia Pérez de Siles de Castro en Ólafur Árni Ólafsson. Ooit uit Spanje en IJsland en dan “kritiek op flexibel burgerschap, ontstaan onder druk van het verval van de natiestaat en de opkomst van de wereldmarkt en internationale ondernemingen.” Die achtergrond pik je gratis mede. Een geweldige solo in TENT: tien jaar installaties, campagnes, videowerken en sculpturen prachtig samengebracht. Echt: gaat dat zien. Erg veel videowerk en verslag maar de muziekvideo’s verbinden het geheel. Overal door de ruimtes schalt gezang. En alles is erg fraai/passend geinstalleerd.
tentrotterdam.nl/shows/actueel/20130207_libiaenolafur.php
Een beeldverslag in een paar kenmerkende snaps zonder verdere omschrijving:
De tentoonstelling ‘opent’ met deze haast onkenmerkende minimale setting van museale grijze bankjes, en koptelefoons.
Dichtmetselen en openbreken.
Overal schalt verbindend gezang van de video’s, ook de uterusvlag keert weder.
De plakbandzetel wordt met de jaren beter.
Een beetje kunstenaar exploiteert maar wat graag zijn eigen kind. (Wed ik, weet ik niet zeker, voor hetzelfde geld is het een kind van de buren…)
Libia Castro & Ólafur Ólafsson, Asymmetry is nog te zien tot 5-5 2013.
http://blogger.xs4all.nl/chmkoome/archive/2013/04/26/813201.aspx